นิยาม พระเจ้าในที่นี้หมายถึง พระเจ้าผู้ประเสริฐ (พระเจ้าผู้สูงสุด)
การดำเนินชีวิตคริสเตียน เปรียบเหมือนกับการได้ค้นพบประตูเล็ก ซึ่งคนส่วนใหญ่มองข้าม
คนที่ค้นพบก็มีน้อย อีกทั้งทางเดินหลังจากผ่านประตูไปแล้วก็แคบอีก เนื่องจากไม่สามารถทำตามกิเลสตัณหาได้
จึงต้องเดินด้วยความระมัดระวังอย่างสูง เพื่อควบคุมตัวเองไม่ให้ทำบาปตามที่พระเจ้าได้กำหนดไว้
รวมทั้งต้องไม่เพิกเฉยต่อการทำความดี เพราะว่าพระเจ้าได้กำหนดว่าเป็นความบาปด้วยเช่นกัน
มีคริสเตียนเป็นจำนวนมากที่ได้ละทิ้งชีวิตคริสเตียน เนื่องจากพวกเขาพ่ายแพ้ต่อความบาปที่อยู่ในจิตใจ
ซึ่งเกิดจากการที่พวกเขาได้ทำบาปเล็กน้อยอยู่เป็นประจำ โดยไม่คิดว่าการทำบาปเล็กน้อยจะเกิดผลร้ายต่อชีวิต
ทั้งที่พระเจ้าได้ตรัสสอนว่า การทำบาปเล็กน้อยจะนำไปสู่การทำบาปใหญ่
แสดงว่าพวกเขาไม่ได้สำนึกผิดบาปที่ได้ทำบาปเล็กน้อยมา ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการสารภาพบาปต่อพระเจ้า
แล้วในที่สุดพวกเขาจึงได้ทำบาปใหญ่ในเวลาต่อมา ถึงตอนนั้นก็สายเกินไปที่จะแก้ไขได้
พวกเขาจึงละทิ้งพระเจ้า แล้วหันกลับมาเดินในทางแห่งความบาปเหมือนเดิม
คริสเตียนที่เดินในทางชอบธรรมของพระเจ้าจึงมีไม่มากนัก เพราะว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีความศรัทธาอย่างแรงกล้า
สาเหตุที่พวกเขาศรัทธาพระเจ้าอย่างแรงกล้า เนื่องจากพวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากพระเจ้าด้วยการอัศจรรย์
ยิ่งได้รับการอัศจรรย์จากพระเจ้ามากเท่าใด ก็ยิ่งทำให้พวกเขามีความศรัทธาในพระเจ้ามากเท่านั้น
แต่ช้าก่อน ความศรัทธาในพระเจ้ายังไม่เพียงพอที่จะทำให้มนุษย์ได้ไปสวรรค์ (หมายถึง เชื่อว่าพระเจ้าทำการอัศจรรย์ได้)
เพราะว่าพระเจ้าผู้เป็นเจ้าของสวรรค์ได้กำหนดไว้อย่างชัดเจนว่า
ผู้ที่วางใจพระเจ้าเท่านั้นจึงจะได้เข้าสวรรค์
ซึ่งคริสเตียนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจว่าการวางใจพระเจ้าเป็นอย่างไร ? โดยมักเข้าใจผิดว่า คือการเชื่อพระเจ้านั่นเอง
การวางใจพระเจ้า หมายถึง
การทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า โดยเชื่อว่าพระประสงค์ของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
ด้วยเหตุนี้จึงมีผู้ที่ศรัทธาพระเจ้าบางคนจะไม่ได้ไปสวรรค์ เนื่องจากพวกเขาไม่ได้วางใจพระเจ้า
อ้างอิงจากคัมภีร์ไบเบิล พระเยซูคริสต์ได้ตรัสดังนี้
ยอห์น 6:47
เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่วางใจในเราก็มีชีวิตนิรันดร์
มัทธิว 7:21
ไม่ใช่ทุกคนที่เรียกเราว่า "องค์พระผู้เป็นเจ้า" จะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์
แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัย (พระประสงค์) พระบิดาของเรา ผู้สถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้
สรุปเงื่อนไขที่พระเจ้าจะรับมนุษย์ไปสวรรค์ (อ้างอิงจากคัมภีร์ไบเบิล)
1. ผู้ที่เดินในทางชอบธรรมของพระเจ้าอย่างมั่นคง พระเจ้าจึงจะรับไปอยู่ในสวรรค์ชั่วนิรันดร์
2. การเดินในทางชอบธรรมของพระเจ้า ประกอบด้วย วางใจพระเจ้า ไม่ทำบาป และมุ่งทำความดี
3. วางใจพระเจ้า หมายถึง เชื่อมั่นในพระเจ้า โดยเชื่อว่าพระประสงค์ของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
ซึ่งแสดงออกด้วยการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยความชื่นชมยินดี
พระเจ้าทรงช่วยเหลือด้วยการอัศจรรย์เท่านั้น จึงจะทำให้คริสเตียนศรัทธาพระเจ้าอย่างแรงกล้า
การดำเนินชีวิตคริสเตียน เปรียบเหมือนกับการได้ค้นพบประตูเล็ก ซึ่งคนส่วนใหญ่มองข้าม
คนที่ค้นพบก็มีน้อย อีกทั้งทางเดินหลังจากผ่านประตูไปแล้วก็แคบอีก เนื่องจากไม่สามารถทำตามกิเลสตัณหาได้
จึงต้องเดินด้วยความระมัดระวังอย่างสูง เพื่อควบคุมตัวเองไม่ให้ทำบาปตามที่พระเจ้าได้กำหนดไว้
รวมทั้งต้องไม่เพิกเฉยต่อการทำความดี เพราะว่าพระเจ้าได้กำหนดว่าเป็นความบาปด้วยเช่นกัน
มีคริสเตียนเป็นจำนวนมากที่ได้ละทิ้งชีวิตคริสเตียน เนื่องจากพวกเขาพ่ายแพ้ต่อความบาปที่อยู่ในจิตใจ
ซึ่งเกิดจากการที่พวกเขาได้ทำบาปเล็กน้อยอยู่เป็นประจำ โดยไม่คิดว่าการทำบาปเล็กน้อยจะเกิดผลร้ายต่อชีวิต
ทั้งที่พระเจ้าได้ตรัสสอนว่า การทำบาปเล็กน้อยจะนำไปสู่การทำบาปใหญ่
แสดงว่าพวกเขาไม่ได้สำนึกผิดบาปที่ได้ทำบาปเล็กน้อยมา ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการสารภาพบาปต่อพระเจ้า
แล้วในที่สุดพวกเขาจึงได้ทำบาปใหญ่ในเวลาต่อมา ถึงตอนนั้นก็สายเกินไปที่จะแก้ไขได้
พวกเขาจึงละทิ้งพระเจ้า แล้วหันกลับมาเดินในทางแห่งความบาปเหมือนเดิม
คริสเตียนที่เดินในทางชอบธรรมของพระเจ้าจึงมีไม่มากนัก เพราะว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีความศรัทธาอย่างแรงกล้า
สาเหตุที่พวกเขาศรัทธาพระเจ้าอย่างแรงกล้า เนื่องจากพวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากพระเจ้าด้วยการอัศจรรย์
ยิ่งได้รับการอัศจรรย์จากพระเจ้ามากเท่าใด ก็ยิ่งทำให้พวกเขามีความศรัทธาในพระเจ้ามากเท่านั้น
แต่ช้าก่อน ความศรัทธาในพระเจ้ายังไม่เพียงพอที่จะทำให้มนุษย์ได้ไปสวรรค์ (หมายถึง เชื่อว่าพระเจ้าทำการอัศจรรย์ได้)
เพราะว่าพระเจ้าผู้เป็นเจ้าของสวรรค์ได้กำหนดไว้อย่างชัดเจนว่า ผู้ที่วางใจพระเจ้าเท่านั้นจึงจะได้เข้าสวรรค์
ซึ่งคริสเตียนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจว่าการวางใจพระเจ้าเป็นอย่างไร ? โดยมักเข้าใจผิดว่า คือการเชื่อพระเจ้านั่นเอง
การวางใจพระเจ้า หมายถึง การทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า โดยเชื่อว่าพระประสงค์ของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
ด้วยเหตุนี้จึงมีผู้ที่ศรัทธาพระเจ้าบางคนจะไม่ได้ไปสวรรค์ เนื่องจากพวกเขาไม่ได้วางใจพระเจ้า
อ้างอิงจากคัมภีร์ไบเบิล พระเยซูคริสต์ได้ตรัสดังนี้
ยอห์น 6:47
เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่วางใจในเราก็มีชีวิตนิรันดร์
มัทธิว 7:21
ไม่ใช่ทุกคนที่เรียกเราว่า "องค์พระผู้เป็นเจ้า" จะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์
แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัย (พระประสงค์) พระบิดาของเรา ผู้สถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้
สรุปเงื่อนไขที่พระเจ้าจะรับมนุษย์ไปสวรรค์ (อ้างอิงจากคัมภีร์ไบเบิล)
1. ผู้ที่เดินในทางชอบธรรมของพระเจ้าอย่างมั่นคง พระเจ้าจึงจะรับไปอยู่ในสวรรค์ชั่วนิรันดร์
2. การเดินในทางชอบธรรมของพระเจ้า ประกอบด้วย วางใจพระเจ้า ไม่ทำบาป และมุ่งทำความดี
3. วางใจพระเจ้า หมายถึง เชื่อมั่นในพระเจ้า โดยเชื่อว่าพระประสงค์ของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
ซึ่งแสดงออกด้วยการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยความชื่นชมยินดี