เวลาเราสุขเราก็มักไม่นึกอยากตาย แต่พอเราทุกข์เรานึกอยากตายตลอด แต่ถ้าให้เลือกระหว่างเงิน 100 ล้านกับตาย เรากลับเลือกตาย เพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นที่สุดสำหรับชีวิตแล้ว ไม่มีอะไรให้ทุกข์อีก ตายไปสบายกว่า เราเหนื่อยกับการมีชีวิต เราเหนื่อยกับการทำงาน เราเหนื่อยกับการเจอผู้คน บางครั้งใจเราก็ยิ่งใหญ่มากอยากทำอะไรเพื่อสังคมให้มันมีความสุข อยากให้ทุกคนไม่ต้องยากจน อยากให้ทุกคนมีกินมีใช้เหลือๆ เหมือนกัน แต่พอเราทุกข์เราก็ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว เราคิดแต่อยากจากโลกนี้ไปอย่างเงียบๆ ถ้ามีหนทางไปสบายได้เราเลือกที่จะทำเลยไม่ลังเลด้วยค่ะ
ทุกคนว่าเราโรคจิตมั้ย ?