เราคุยกับคนๆนึงอยู่ค่ะ ซึ่งอายุเรากับเค้าห่างกันมาก10กว่าปีเลยค่ะ เรากังวลนิดหน่อยเพราะด้วยอายุของเรากับเค้าต่างกันมากเราเลยกลัวจะไปกันไม่ได้ เราพยายามปรับตัวให้เข้ากับเค้า เพราะเค้าโตกว่าเรามากเราไม่อยากให้เค้าอึดอัด เค้าอยู่ในวัยทำงานแล้ว ส่วนเรายังอยู่ในวัยเรียนอยู่เลยค่ะด้วยความที่เค้าต้องทำงานเราเลยต้องรอเวลาคุยกับเค้า ซึ่งกว่าจะได้คุยกันก็ตี3-4แล้วค่ะเกือบเช้าแล้วซึ่งด้วยความที่เราอยากคุยกับเค้าเราเลยรอเค้าเลิกงานแล้วได้คุยกัน เราคิดว่าไม่โอเคเท่าไหร่ เราเข้าใจเค้านะคะเพราะว่าเค้าทำงาน แต่เราก็อดคิดไม่ได้ เรางี่เง่าเกินไปไหมคะ ใครเคยเจอคสพ.แบบนี้บ้างมาแชร์กันหน่อยค่ะว่าทำยังไงกัน