จริงๆเรื่องมันเกิดมาตลอดตอนป.6ยังไม่รู้เท่าไหร่ว่าสาเหตุจริงๆที่โดนเพื่อนแบนคืออะไร มาเจอกับปัญหานี้อีกตอนกำลังจะจบม.3เรามีเพื่อนสนิท2คนวันนึงอยู่ดีๆเพื่อนก็เริ่มตีตัวห่างออกไปเรื่อยๆ จนเรามารู้สาเหตุว่าเราเป็นคนเอาแต่ใจ งี่เง่า ต่างๆแต่มารู้ตอนเรื่องมันจบแล้วจริงๆเลยไม่มีโอกาสได้แก่ตัวแต่พอจบมาเพื่อน2คนก็แยกย้ายไปคนละที่แต่ก็ยังมีโอกาสได้คุยกัน แฮปกันวันเกิดหรือเจอหน้ากันเป็นครั้งคราว เราต่อสายสามัญก็คือม.4เราก็เจอเพื่อนใหม่ๆคนใหม่ๆ เรามีเพื่อนสนิท2คนเหมือนเดิมแต่ก็เคยเจอเหตุการณ์เพื่อนค่อยๆตีตัวห่างแต่เรารู้ตัวทันเลยได้เข้าไปคุยเคลียร์กัน เพื่อนบอกว่าเราเป็นคนเอาแต่ใจ อยู่ดีๆก็วีนขึ้นมาหรืออารมณ์เสียขึ้นมาเพื่อนก็เลยทำตัวไม่ถูก แต่เราพอรู้ว่าที่เราวีนขึ้นมาเพราะอะไรเราเป็นคนเก็บความรู้สึกไม่อยู่ถ้าเครียดคนรอบข้างก็จะรู้สึกได้ หงุดหงิดคนรอบตัวก็รู้สึกได้แต่เราไม่สามารถหยุดมันได้ก่อนจะเกิดจริงๆ ในการทะเลาะครั้งนั้นเราขอโอกาสได้ปรับตัวขอเพื่อนเอาไว้ว่าถ้าเรามีอีกหรือทำอีกช่วยบอกเราหรือคุยกันก่อนที่จะพลักกันออกนะเพื่อนก็โอเคสุดท้ายเราก็ใช้ชีวิตเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ม.6เทอม2 วันจันทร์เรารู้สึกว่าเพื่อนเราห่างออกจากเราไปเรื่อยๆ ตอนแรกเราก็คิดว่าเราอาจจะคิดมากเกินไปเพราะนอนน้อยเครียดกับการเข้ามหาลัยรอดูวันต่อๆไปก่อนจนถึงวันพฤหัสอยู่ดีๆเพื่อนสนิทเราก็ย้ายไปนั่งที่อื่นวันนั้นก็กลายเป็นเรานั่งกับแฟนแค่2คน ก่อนลงไปกินข้าวเราเลยเปิดใจถามไปตรงๆว่าทำไมถึงพลักเราออกเราทำอะไร เพื่อนก็ยังไม่ตอบเพื่อนบอกให้เราคิดดูเราการบอกเราคิดมาตั้งแต่วันจันทร์แล้วเพื่อนเลยตอบเราว่าไม่ได้อยากจะแรงนะแต่ยังคิดไม่ได้ เราก็เลยตื้อถามเพื่อนอีกคนว่าเรื่องอะไรเราทำอะไรเพื่อนก็เลยบอกเหมือนเดิมเหมือนตอนม.4 เราก็เลยถามว่าทำไมไม่บอกเหมือนตอนคุยกันเลย แต่มันก็ผิดที่นิสัยเราจริงๆเราชะล่าใจเกินไปที่เห็นเพื่อนไม่พูดไม่บอกแล้วคิดว่ามันปกติ ตอนนี้เราก็เลยโดนเพื่อนทั้งห้องแบน เราก็ทักไปหาเพื่อนสนิทเราไปขอโทษไปขอโอกาสอีกครั้งแต่เพื่อนตอบมาว่า โอกาสมันมีสำหรับคนที่อยากได้จริงๆ ตอนที่มีไม่รักษา ไม่เคยเห็นหัว พอจะไม่เหลือใครทำตัวพยายามมีปม เพื่ออะไรวะ เราต้องทำยังไงถึงจะให้เพื่อนรู้ว่าเราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว รู้สึกผิดมากๆที่ทำแบบนั่นกับเพื่อนโดยที่ไม่รู้ตัว เสียใจผิดหวังกับตัวเองที่เป็นคนนิสัยแบบนี้ แต่ก็ไม่เคยมีใครมาพูดตรงๆกับเราว่าเป็นคนนิสัยยังไงไม่เคยได้รู้ว่าคนอื่นคิดกับเรายังไง เราคิดว่าตัวเองเต็มที่กับเพื่อนมากๆเวลาเพื่อนเครียดจะเป็นเราที่คอยอยู่ข้างๆช่วยเพื่อนแบ่งปันเพื่อนคิดว่านี้คือดีแล้วสุดท้ายก็จบแบบเดิม เหมือนครั้งนี้มันคงจะไม่มีโอกาสได้กลับไปอีกแล้ว เราควรต้องทำยังไงดีเพราะเรารักเพื่อน2คนนี้มากๆเป็นคนที่สร้างประสบการณ์ใหม่ๆในชีวิตม.ปลาย เที่ยว เล่น ทุกอย่างอะไรที่ไม่เคยได้ทำก็ได้ทำ ตอนนี้โดนแบนจากทั้งห้องเลยไหนจะมีงานกลุ่มอะไรอีกเราต้องทำยังไง
เราโดนเพื่อนแบนตลอดตั้งแต่ก่อนจบป.6 ม.3 ม.6 เพราะนิสัยเราเราควรทำยังไงดีเพราะดูเหมือนเพื่อนจะไม่ให้อภัยแล้ว