เรื่องทีอยู่ว่า ผมแอบชอบเพื่อนคนนึงมาสักพักแล้ว ความสัมพันธ์มันจะประมาณว่า เป็นเพื่อนสนิทที่ชมหรือพูดอะไรได้อย่างตรงไปตรงมา เรียกได้ว่าอยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลา จนทำให้ผมเผลอใจไปบ้าง จนกระทั่งวันนึงผมได้แนะนำเขาให้รู้จักกับกลุ่มเพื่อนผม แล้วได้มารู้ที่หลังว่าเขาชอบเพื่อนผม ผมพยายามจัดการตัวเองแล้วแต่ต้องคุยกันทุกวัน เจอหน้ากันทุกวัน มีอะไรก็ทักมาหาตลอด ถ้าจะหายไปพักใจ ก็กลัวเพื่อนๆจะเป็นห่วง แต่ปัญหานี้เล่าให้ใครฟังไม่ได้จริงๆครับ เพราะสนิทกับดลุ่มเพื่อนผมหมดเลย ความรู้สึกมันเหมือนจุกอกอยากร้องไห้แต่ปกติเป็นคนร้องยากมากครับ เลยทำไม่ได้
ทุกท่านพอจะมีวิธีมั้ยครับ ตั้งแต่มีความรักก็รู้สึกว่าไม่เป็นตัวเองเลยครับ เอนจอยกับตัวเองไม่เท่าเมื่อก่อน อยากออกจากครส.นี้เร็วๆครับ
ขอบคุณครับ//กระทู้แรกยังไงต้องขออภัยด้วยนะครับ
ขอวิธีจัดการความรู้สึกตัวเองหน่อยครับ
เรื่องทีอยู่ว่า ผมแอบชอบเพื่อนคนนึงมาสักพักแล้ว ความสัมพันธ์มันจะประมาณว่า เป็นเพื่อนสนิทที่ชมหรือพูดอะไรได้อย่างตรงไปตรงมา เรียกได้ว่าอยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลา จนทำให้ผมเผลอใจไปบ้าง จนกระทั่งวันนึงผมได้แนะนำเขาให้รู้จักกับกลุ่มเพื่อนผม แล้วได้มารู้ที่หลังว่าเขาชอบเพื่อนผม ผมพยายามจัดการตัวเองแล้วแต่ต้องคุยกันทุกวัน เจอหน้ากันทุกวัน มีอะไรก็ทักมาหาตลอด ถ้าจะหายไปพักใจ ก็กลัวเพื่อนๆจะเป็นห่วง แต่ปัญหานี้เล่าให้ใครฟังไม่ได้จริงๆครับ เพราะสนิทกับดลุ่มเพื่อนผมหมดเลย ความรู้สึกมันเหมือนจุกอกอยากร้องไห้แต่ปกติเป็นคนร้องยากมากครับ เลยทำไม่ได้
ทุกท่านพอจะมีวิธีมั้ยครับ ตั้งแต่มีความรักก็รู้สึกว่าไม่เป็นตัวเองเลยครับ เอนจอยกับตัวเองไม่เท่าเมื่อก่อน อยากออกจากครส.นี้เร็วๆครับ
ขอบคุณครับ//กระทู้แรกยังไงต้องขออภัยด้วยนะครับ