ตอนสอบติดเราดีใจมาก แต่พอได้มาเรียนจริงๆคือตระหนักได้เลยว่าบุคลิกของเรามันไม่เหมาะกับสายนี้ เราเป็นคนเงียบๆ เก็บตัว ขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น ไม่กล้าคิดนอกกรอบ ไม่กล้าตัดสินใจ เขาให้ทำอะไรก็ทำ ไม่มีความเป็นผู้นำ ความมั่นใจต่ำเตี้ยเรี่ยดิน
เรารู้ว่าส่วนหนึ่งมันเป็นเพราะเรายังปรับตัวไม่ได้ สังคมมันเปลี่ยนไป เพื่อนที่เรารู้จักหรือสนิทก็ไม่มี เราเหมือนอยู่คนเดียวท่ามกลางคนแปลกหน้า ทำให้อะไรๆมันก็ยากไปหมด เราเป็นคนต่างที่ ในขณะที่พวกเขาแม้จะอยู่คนละโรงเรียนแต่ก็รู้จักกันผ่านโครงการหรือกิจกรรมต่างๆ ทำให้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอกเสมอ
ตอนมัธยมบุคลิกพวกนี้ก็ไม่ค่อยเป็นปัญหาเท่าไหร่ แต่พอขึ้นมหาลัยมันกลายเป็นปัญหาใหญ่ทันที เห็นได้ชัดจากการทำงานกลุ่ม เพราะเราไม่กล้าแสดงความเห็น ทำให้เหมือนไม่ค่อยมีส่วนร่วม คนที่เขารู้จักกันมาก่อนก็จะคุยกันง่าย แต่แค่เราจะรวบรวมความกล้าพูดอะไรกับใครสักคนหัวใจเราก็เต้นเร็วอย่างกับพึ่งออกกำลังกายมา แถมยังมีการนำเสนอปากเปล่าอีก การมีคนนับร้อยจดจ้องที่ตัวเองตอนนำเสนอ แค่คิดเราก็สิ้นหวังแล้ว
ตอนนี้เครียดมากเลย ทำยังไงดีคะ มีวิธีไหนช่วยเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเองหรือลดความตื่นเต้นตอนนำเสนอไหมคะ
เรียนแพทย์แต่ความมั่นใจในตัวเองต่ำมาก ควรทำยังไงดีคะ
เรารู้ว่าส่วนหนึ่งมันเป็นเพราะเรายังปรับตัวไม่ได้ สังคมมันเปลี่ยนไป เพื่อนที่เรารู้จักหรือสนิทก็ไม่มี เราเหมือนอยู่คนเดียวท่ามกลางคนแปลกหน้า ทำให้อะไรๆมันก็ยากไปหมด เราเป็นคนต่างที่ ในขณะที่พวกเขาแม้จะอยู่คนละโรงเรียนแต่ก็รู้จักกันผ่านโครงการหรือกิจกรรมต่างๆ ทำให้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอกเสมอ
ตอนมัธยมบุคลิกพวกนี้ก็ไม่ค่อยเป็นปัญหาเท่าไหร่ แต่พอขึ้นมหาลัยมันกลายเป็นปัญหาใหญ่ทันที เห็นได้ชัดจากการทำงานกลุ่ม เพราะเราไม่กล้าแสดงความเห็น ทำให้เหมือนไม่ค่อยมีส่วนร่วม คนที่เขารู้จักกันมาก่อนก็จะคุยกันง่าย แต่แค่เราจะรวบรวมความกล้าพูดอะไรกับใครสักคนหัวใจเราก็เต้นเร็วอย่างกับพึ่งออกกำลังกายมา แถมยังมีการนำเสนอปากเปล่าอีก การมีคนนับร้อยจดจ้องที่ตัวเองตอนนำเสนอ แค่คิดเราก็สิ้นหวังแล้ว
ตอนนี้เครียดมากเลย ทำยังไงดีคะ มีวิธีไหนช่วยเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเองหรือลดความตื่นเต้นตอนนำเสนอไหมคะ