ถ้าจิตกับวิญญาณเป็นคนละส่วนกัน ก็คงมีวิญญาณเจตสิกด้วยสิ

ปรมัตถธรรม แท้จริง เป็นเพียง อนุภาคสสาร ที่เกิดดับ ก่อสร้าง เลิกก่อสร้าง เท่านั้น เป็น ความจริงแท้ ​คือ ทุกข์เกิด และ ทุกข์ดับ เท่านั้น ไม่มีชื่อเรียกอะไรทั้งสิ้น แม้ใน อภิธรรม จะกล่าวถึง จิต เจตสิก ร

ความจริงแท้ เป็น กลศาสตร์ทางกายภาพ​ เป็นเพียง การก่อสร้างของ อนุภาคสสาร ก่อสร้าง จนมี กลไกที่เป็นจิตใจ ขึ้นมา โดยอนุภาคสสาร เริ่มต้น คือ อวิชชาธาตุ​(ธาตุเกิดดับเริ่มต้น) ตามกฏ อิทัปปัจจยตา “ภาว

เรื่องจิตเป็นขันธ์ 5 กับจิตไม่ใช่ขันธ์ 5 นี่แยกสติปัญญาสัตว์จริงๆ เถียงกันไม่มีทางจบ เพราะอวิชชามันบังไว้หมดแล้ว ถ้ายังปฏิบัติไม่ถึง ไม่มีทางรู้เรื่องจิตได้เลย จะอ่านตำราอย่างไรก็หลง เชื่อแบบผิดๆ สุดท

"นอบน้อมแด่ ​พุทธธรรมสงฆ์ ​อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ******** เหตุ ๘ ประการ ย่อมเป็นไปเพื่อได้ปัญญาอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ 1.อาศัยพระศาสดา หรือเพื่อนพรหมจรรย์รูปใด รูปหนึ่งผู้ตั้งอยู

สติ สมาธิจะทำให้ ขันธ์5 แยกกระจายออกเป็นส่วนๆ เมื่อมีสมาธิจะได้ “จิตตั้งมั่นภายใน” ดังนั้นขณะสติปัฐฐาน จะมีแต่จิตกับรูป จิตกับเวทนา จิตกับสังขาร จิตกับวิญญาน จับคู่กัน เป็นจิตที่รู้ความเ

รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นสิ่งที่ปัจจัยปรุงแต่ง แล้วอะไรที่เป็นเหตุ-ปัจจัยที่มาเป็นปัจจัยปรุงแต่งรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเหล่านั้น ใช่อายตนะ6 รูปกระทบตา เสียงกระทบหู กลิ่นกระทบจมูก รสกระท

“สังขารไม่อาจนิพพานได้” มีที่มาและความเข้าใจอยู่ในหลายระดับ ๑. ความหมายของ “สังขาร” สังขาร (saṅkhāra) = สิ่งปรุงแต่งทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกาย ใจ หรือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเพรา

ร่างกาย คือ รถยนต์ จิต คือ คนขับรถยนต์ วิญญาณ คือ ห้องควบคุมรถยนต์ คนส่วนใหญ่หลงว่ากาย คือ เรา นักท่องตำรา หลงว่าวิญญาณ คือ จิต นักปฏิบัติจะพบว่า เรา คือ อุปทานความหลงของจิต ไม่มีอะไรเป็นเรา

"นอบน้อมแด่ พุทธธรรมสงฆ์ อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ********** ​บางส่วนจาก"ปัญญาสูตร " ​เหตุปัจจัย ๘ ประการนี้ ย่อม เป็นไปเพื่อได้ปัญญาอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ที่ยังไม่ได้