แต่งงานดีมั้ย เป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัวตอนนี้เลย
ขอเกริ่นก่อนว่า เราคบกับแฟนมาสิบกว่าปี และมีแพลนที่จะแต่งงานในปีนี้ เตรียมงานไปแล้วบางส่วน แต่ตอนนี้ค่อนข้างจะสับสนและกังวลกับการตัดสินใจแต่งงาน เพราะเรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันมาโดยตลอด และไม่มีแนวโน้มที่จะได้อยู่ใกล้กัน เนื่องจากเหตุผลเรื่องงานที่ต้องย้ายสถานที่ทำงานบ่อย ดังนั้น ลบภาพครอบครัวสุขสันต์หลังแต่งงานไปได้เลย เรื่องการมีลูกทั้งสองฝ่ายไม่ได้ซีเรียสว่าจะมีหรือไม่มีก็ได้ ซึ่งถ้ามีภาระการเลี้ยงลูกจะตกอยู่ที่ฝ่ายเรา 100% โดยส่วนตัวเลยรู้สึกว่า ไม่มีก็ได้ เพราะไม่ได้เป็นนางงามรักเด็ก และต้องทำงานไม่มีคนช่วยเลี้ยง ไม่อยากมีลูกแบบไร้คุณภาพ
ที่ผ่านมาตลอดเวลาที่คบกันมันดีมาโดยตลอดนะคะ ถึงความชอบต่างๆ จะไม่ตรงกันเลย แต่ก็อยู่ร่วมกันได้ คบกันได้ ไม่เคยมีเรื่องนอกใจกัน ทุกอย่างเป็นไปแบบเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าเป็นเหมือนเพื่อนกันมากกว่า คบกันนานจนรู้สึกแบบเป็นส่วนนึงในชีวิตกันและกันไปแล้ว
หลังๆ มาเราเริ่มรู้สึกว่า การคบกันนานเกินไปมันถึงจุดอิ่มตัว เรารู้ข้อดีข้อเสียของกันและกัน เริ่มไม่เกรงใจกัน อยากทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการมากขึ้น เวลาที่เคยใช้ในการคุยกันก็เริ่มน้อยลง ต่างคนต่างรู้สึกว่าอีกฝ่ายเฉยชาใส่ เรางานค่อนข้างยุ่ง แต่คือเวลาเราว่าง เค้าก็ไม่ได้อยากคุยกับเรา แต่พอเค้าอยากคุยกับเรา เราก็ไม่อยากคุยกับเค้าแล้วมันเซ็งไปแล้ว ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่มันคือความไม่พอดี เวลาทะเลาะกันหรือมีเรื่องไม่พอใจกัน ตอนนี้จะไม่ทะเลาะกันแต่ใช้วิธีเลิกคุยกัน แบบถ้าโทรศัพท์อยู่ก็กดวางสายไปเลย แต่วันรุ่งขึ้นก็กลับมาคุยกันปกติ แบบว่าไม่มีใครง้อใคร เวลาอีกฝ่ายโกรธหรืองอน
อนาคตมีแนวโน้มที่ต่างคนจะยิ่งไม่มีเวลา บวกกับความสัมพันธ์ที่มาถึงจุดอิ่มตัว ค่อนข้างกลัวว่า แต่งงานไปแล้วจะไปกันไม่รอด
เอาจริงๆ ตอนนี้ไม่แน่ใจว่า แต่งงานไปแล้วจะดีขึ้นหรือแย่ลง ถามว่ายังรักมั้ยก็รักนะคะ แต่ก็รู้สึกไม่แน่ใจว่า จะแต่งดีมั้ย ใจจริงส่วนตัวอยากแต่งตั้งแต่คบได้ 5 ปีแล้ว แต่ตอนนั้นคือยังไม่พร้อม ทั้งเรื่องงานเรื่องเงิน แต่วันที่ทุกอย่างพร้อมกลับกลายเป็นว่า ความสัมพันธ์มันจางไปซะแล้ว ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยค่ะ ใครมีอะไรแนะนำบอกได้นะคะ
ป.ล. เราไม่ได้อยู่ก่อนแต่งนะคะ
จะแต่งงานดีมั้ย
ขอเกริ่นก่อนว่า เราคบกับแฟนมาสิบกว่าปี และมีแพลนที่จะแต่งงานในปีนี้ เตรียมงานไปแล้วบางส่วน แต่ตอนนี้ค่อนข้างจะสับสนและกังวลกับการตัดสินใจแต่งงาน เพราะเรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดกันมาโดยตลอด และไม่มีแนวโน้มที่จะได้อยู่ใกล้กัน เนื่องจากเหตุผลเรื่องงานที่ต้องย้ายสถานที่ทำงานบ่อย ดังนั้น ลบภาพครอบครัวสุขสันต์หลังแต่งงานไปได้เลย เรื่องการมีลูกทั้งสองฝ่ายไม่ได้ซีเรียสว่าจะมีหรือไม่มีก็ได้ ซึ่งถ้ามีภาระการเลี้ยงลูกจะตกอยู่ที่ฝ่ายเรา 100% โดยส่วนตัวเลยรู้สึกว่า ไม่มีก็ได้ เพราะไม่ได้เป็นนางงามรักเด็ก และต้องทำงานไม่มีคนช่วยเลี้ยง ไม่อยากมีลูกแบบไร้คุณภาพ
ที่ผ่านมาตลอดเวลาที่คบกันมันดีมาโดยตลอดนะคะ ถึงความชอบต่างๆ จะไม่ตรงกันเลย แต่ก็อยู่ร่วมกันได้ คบกันได้ ไม่เคยมีเรื่องนอกใจกัน ทุกอย่างเป็นไปแบบเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าเป็นเหมือนเพื่อนกันมากกว่า คบกันนานจนรู้สึกแบบเป็นส่วนนึงในชีวิตกันและกันไปแล้ว
หลังๆ มาเราเริ่มรู้สึกว่า การคบกันนานเกินไปมันถึงจุดอิ่มตัว เรารู้ข้อดีข้อเสียของกันและกัน เริ่มไม่เกรงใจกัน อยากทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการมากขึ้น เวลาที่เคยใช้ในการคุยกันก็เริ่มน้อยลง ต่างคนต่างรู้สึกว่าอีกฝ่ายเฉยชาใส่ เรางานค่อนข้างยุ่ง แต่คือเวลาเราว่าง เค้าก็ไม่ได้อยากคุยกับเรา แต่พอเค้าอยากคุยกับเรา เราก็ไม่อยากคุยกับเค้าแล้วมันเซ็งไปแล้ว ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่มันคือความไม่พอดี เวลาทะเลาะกันหรือมีเรื่องไม่พอใจกัน ตอนนี้จะไม่ทะเลาะกันแต่ใช้วิธีเลิกคุยกัน แบบถ้าโทรศัพท์อยู่ก็กดวางสายไปเลย แต่วันรุ่งขึ้นก็กลับมาคุยกันปกติ แบบว่าไม่มีใครง้อใคร เวลาอีกฝ่ายโกรธหรืองอน
อนาคตมีแนวโน้มที่ต่างคนจะยิ่งไม่มีเวลา บวกกับความสัมพันธ์ที่มาถึงจุดอิ่มตัว ค่อนข้างกลัวว่า แต่งงานไปแล้วจะไปกันไม่รอด
เอาจริงๆ ตอนนี้ไม่แน่ใจว่า แต่งงานไปแล้วจะดีขึ้นหรือแย่ลง ถามว่ายังรักมั้ยก็รักนะคะ แต่ก็รู้สึกไม่แน่ใจว่า จะแต่งดีมั้ย ใจจริงส่วนตัวอยากแต่งตั้งแต่คบได้ 5 ปีแล้ว แต่ตอนนั้นคือยังไม่พร้อม ทั้งเรื่องงานเรื่องเงิน แต่วันที่ทุกอย่างพร้อมกลับกลายเป็นว่า ความสัมพันธ์มันจางไปซะแล้ว ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยค่ะ ใครมีอะไรแนะนำบอกได้นะคะ
ป.ล. เราไม่ได้อยู่ก่อนแต่งนะคะ