ทำงานส่งตัวเองจนจบ

ชีวิตคนเรามีต้นทุนไม่เท่ากันจริงๆนะคะ ชีวิตของฉันลำบากมาตั้งแต่เด็กทำงานส่งตัวเองเรียนมาจนจบม.6 พอขึ้นมหาลัยก้อคิดว่าอะไรจะดีขึ้นแต่ไม่เลย ทำงานเงินเดือนเยอะก้อจริงแต่เงินเก็บแทบไม่มี พอคิดจะเก็บเงิน

เป้นคนนิสัยเสียอย่างนึ่ง คือเวลามีไครมาทำอะไรให้คิดมากนิดนึ่งนี่จะชอบเก้บมาคิดมากคือคิดจนกอนไม่ได้นอนไม่หลับอะ ทั้งๆที่รู้ว่าคิดไปก้อไม่มีอะไรดีขึ้น แต่ก้อเลิกคิดไม่ได้อะ แล้วหนูเป้นคนที่มีอะไรปล้วไม่

สวัสดี ค่ะ อยากจะ แชร์ความรู้สึกนี้มากๆ คุยกับใครไม่ได้ อาย คือ เรากับแฟนคนกันมา5 ปี ก้อทะเลาะกันบ่อย ทะเลาะกันแรง ตอนนี้ ก็มาอยุ่บ้านแฟน ทางพ่อแม่ พี่น้องแฟนเราดีมาก แต่แฟนเราอะ อารม ร้าย ทะเลาะกันท

คือเราอายุ19- 20 เลือกจะดรอปเรียนเพื่อมาทำงาน พอเราทำงานที่แรกได้ประมาณ 2 เดือน กับ 28 วัน แล้วเลือกที่จะออกมาทำงานที่ใหม่คือที่ทำอยู่ปัจจุบันเพราะคิดว่ามันหน้าจะโอเคกว่าหรืออะไรดีๆ กว่าที่เดิม แต่ไม่

ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้ มันดูอคติกับพ่อมั้ย ตอนนี้แม่ผมป่วยเป็นมะเร็งระยะ 4 ซึ่งผมกับแฟนก็พยายามดูแลแม่เต็มที่ ส่วนแม่ผมถึงตัวเองป่วย ก็พยายามช่วยเหลือตัวเองเพื่อไม่ให้ผมเหนื่อย หลังจ

ผมเป็นเพื่อนห่างๆของฝั่งคนที่โดนชอบครับ เขาบอกว่าเขาโดนเพื่อนตัวเองชอบ แต่เขาไม่ได้ชอบเพื่อนคนนั้น แล้วทีนี้เพื่อนคนที่ชอบก็ทำตัวใส่ใจมากขึ้น บางทีสิ่งที่ไม่ควรจะทำให้ก็มาทำให้เช่น เอางานไปส่งให้อาจาร

สวัสดีครับ ก็ตามหัวข้อเลยครับ ตอนนี้ผมอยู่ ปี1เทอม2 จองมหาลัยเเห่งหนึ่ง ตอนนี้ผมรู้สึกว่าสาขานี้มันอาจไม่ใช่สำหรับตัวเราก็ได้เพื่อนที่นั่งเรียนด้วยกันก็มีปัญหาทำให้ไม่สามารถมาเรียนได้อีกแล้ววทีนีผมก็เ

ทำไงดีค่ะเราอาศัยอยุ่บ้านแฟน แต่แฟนเราซ้กม้กมาก มักง่าย ดูดบุหรี่เดินร่อนจนขี้บุหรี่ตกตามพื้นบางทีตกในตุ้เยนพอบ่นก้อบอกตุ้เยนเค้า เราวางครีมและจัดในตุ้เย้นค่อนข้างสะอาดมาก ซื้อน้ำอัดลมมากเกินไม่หมดเปิ

คือเราเริ่มทนไม่ไหวแล้วค่ะ เราเหนื่อยเราท้อ เราพยายามเป็นคนที่เขาอยากให้เป็น พยายามทำให้สิ่งที่เขาพอใจ เราเป็นเด็กดีมาโดยตลอด เราทนมือทนไม้เขามาตลอด แต่ตอนนี้เราทนไม่ไหวแล้วค่ะเราอยากหนี ถ้าไม่หนีเราไ

ตามหัวข้อเลยครับ ผมส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ 15-16 ตอนนี้ 18 จะ 19 แล้วครับ และก็จะส่งตัวเองจนกว่าจะจบปริญญาตรี ระหว่างนี้ผมท้อผมเหนื่อยบ้างบางครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นกัน ผมอยากได้กำลังใจหรือคำพูดปลุกใจจากพี่