สุขใดจะเท่าล้วงกระเป๋าแล้วเจอกันตลอด กับ สุขใดจะเท่านิพพาน ในขณะที่ยังมีชีวิตคุณจะเลือกสุขใดมากกว่ากัน

ถ้านิพพานมีแต่ความสุขและไม่ต้องทำอะไร(มีความสุขโดยที่ไม่ต้องทำอะไร) ทำไมยังต้องมีโลกและวัฏสงสารอีกครับ

ความตายเป็นความสิ้นทุกข์(สุข) หรือ เป็นทุกข์ กับ จิตเป็นอัตตาหรืออนัตตา มันคล้ายกันไหมครับ ตรงที่จะตีความให้เป็นแบบไหนก็ได้ เช่น ความตายคือความสิ้นทุกข์=ความตายเป็นสุข ความตายคือความทุกข์=ต้องพลัดพรา

อีกนิดเดียว ก็นิพพานแล้ว ปีหน้าสำเร็จ ละสังโยชน์ บรรลุอรหัตผล

มีอะไรให้สู้มากกว่ากิเลสไหมครับ หรือสู้กิเลสจบที่นิพพาน นิพพานแล้วต้องทำอะไรต่ออีก?

น่าจะไม่ถึงขั้น ตัดทางนิพพานไหม จำไม่ได้ว่ามี 5 ข้อ ที่เราไม่เคยทำเเน่นอน เเต่จะเป็นยังไงบ้างนะ ในมุมพุทธ เอาเเบบคนคุยกันนะ ไม่เอาเอไอตาบอด เพราะเวลาตอนนี้มีน้อยละ อยากอ่านอะไรที่ได้บ้าง อย่างน้อยก

อุจเฉททิฏฐิ คือ ความเห็นว่าเมื่อตายแล้วจะสูญสิ้นไปทั้งหมด ไม่มีการเวียนว่ายตายเกิดในภพอื่นอีก เป็นมิจฉาทิฏฐิ “เอาความสูญ” นั้นไปเทียบกับนิพพาน แล้วเข้าใจว่านิพพานคือความสูญสิ้นแบบไม่มีอะไ

เราอาจใกล้เคียงกับคำว่า นิพพาน แล้วก็เป็นได้ เสียดายที่ในช่วงชีวิตยังมีสิ่งที่เรียกว่า ภาระ อยู่ 😔 #ชั่วขณะหนึ่งมีช่วงจังหวะเวลาที่มองเห็นและสัมผัสสิ่งรอบตัวจนทำให้เกิดสถานะการปล่อยวาง ความว่างเปล่า