ริดสีดวง เป็นแล้วรีบรักษานะครับ(เล่าประสบการณ์)

กระทู้สนทนา
ผมเป็นริดสีดวงมาราวๆเกือบ6ปี+ (ระยะเวลาไม่แน่ชัด)

เพิ่งรับการรักษาไปเมื่อตอนต้นปี66 ด้วยวิธีรักษาแบบฉีดยาบริเวณจุดที่เป็น ตอนนี้หายขาดจนแน่ใจแล้วเลยมาอยากบอกประสบการณ์ครับ (ไม่มีปัญหาหลังรักษา)

อาการแรกเริ่มตัวผมเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นครับ จึงอยากบอกต่อครับ เผื่อใครเป็นอยู่แต่ไม่รู้ตัวแบบผมครับ

อาการแรกเริ่มที่ผมก็คือ มีติ่งยื่นออกมาไม่มีเลือดแต่มีอาการก้นเปียกหลังถ่ายครับ มารู้สึกแปลกตอนหลังที่ทำไมบางนั่งนานๆเก้าอี้เปียกครับ ตอนแรกเข้าใจว่าคือเหงื่อจากการอับชื้นมาโดยตลอดครับ เพราะไม่มีกลิ่น
แต่ภายหลังมา เริ่มสังเกตว่ามีของเหลวออกมาก่อนถ่ายครับ เอามือแตะๆแล้วเป็นของเหลวหนืดๆครับ

ตอนนั้นรู้สึกผิดปกติแล้วล่ะครับ ถึงขั้นบางทีกางเกงเปียกตลอดจนต้องใส่กางเกงสีดำ เพราะมันจะรู้สึกมีของเหลวไหลออกตลอดเวลาลุกนั่งแล้วมีอาการเกร็งตัวครับ แต่ยังเด็กอยู่และรู้สึกอายกับเรื่องอะไรทำนองนี้ครับ

จุดเปลี่ยนมาเริ่มตรงที่ มีเลือดออกครับ จากออกน้อยๆจนมาอออกมากๆ แล้วเวลาที่ไม่มีเลือดจะเป็นเมือกๆมีกลิ่นเหม็นคาวๆแทนครับ อยู่ในระดับที่กางเกงมีกลิ่นเลยครับ *แฟนผมเองยังมาพูดภายหลังเลยครับว่าช่วงที่คบกันแรกๆได้กลิ่นตลอดแต่เขาไม่ถามครับ*
ผมเป็นแบบนี้ไปสักพักจนแฟนผมจับได้เพราะผมซื้อผ้าอนามัยมาซับครับ แฟนผมคิดว่าของผู้หญิงอื่น ผมซึ่งมาถึงจุดนี้เลยบอกไปครับ แฟนเลยพาไปรักษาครับ

เลือกรักษาอยู่หลายวิธีครับ ตอนนั้นเลือกไปปรึกษาแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งนึงครับ หมอก็ตรวจแล้วบอกว่า รักษาไม่ได้ด้วยวิธียางรัด ต้องผ่าตัดเท่านั้น.... เราก็จบไป ไม่ได้รักษานะครับ เพราะเงินรักษายังไม่พร้อม

จนกระทั่งผมเลือกไปรักษาคลินิกแห่งนึงครับ ไม่ขอเอ่ย
เป็นวิธีการรักษาด้วยวิธีฉีดยาเข้าไปบริเวณนั้นโดยตรง
ของผมเป็นสองหัวก็ฉีดสองหัวครับ ยอมรับเลยว่าเจ็บและจุกมากครับ (ไม่เอาอีกแล้ว) ออกมายังจะเป็นลม
เพี้ยนเบลอ

หลังการรักษา คลินิกเขาจะไม่ได้ดูแลอะไรเราเหมือนโรงบาลนะครับ แค่แนะนำให้เราไปดูแลเอง มีต้องไปนอนโรงบาลคืนนึงเพราะเลือดไหลไม่หยุดตอนถ่ายไปทีนึง แต่หลังจากนั้นก็หายดีเป็นปกติยันถึงทุกวันนี้เลยครับ
เพี้ยนเย้เพี้ยนเย้เพี้ยนเย้


กระทู้นี้ไม่ได้ทำมาเพื่อแนะนำหรือชักชวนไปรักษาแบบผมนะครับ เพียงแต่อยากเตือนคนที่กำลังเป็นอยู่ รีบรักษาครับ จากเจ็บมากจะได้เจ็บน้อยๆครับ เรื่องพวกนี้ยังน่าอายสำหรับผมจริงๆครับ แต่ถึงขนาดแฟนผมทักว่าได้กลิ่น หรือจนถึงขนาดต้องใช้ผ้าอนามัย เพราะกางเกงเปื้อนเลือดนี่มันไม่ไหวจริงๆครับ ถ้าเป็นอยู่อย่ารอให้อาการถึงระดับผมเลยครับ เพราะว่าทรมาณมากครับ
สวนน้ำก็ไม่กล้าเที่ยว เดินทางไกลก็ต้องระวัง ใส่กางเกงสีเข้มเพราะกลัวเลือดซึม ออกกำลังกายหนักก็ไม่ได้ ร่างกายไม่แข็งแรงด้วยครับช่วงที่เป็นระยะหลัง เหมือนคนเสียเลือดบ่อยครับ

มาเล่าเป็นอุทาหรณ์นะครับ แค่นี้ละครับสุดท้ายนี้ใครรักษาแบบไหนหายขาดมาแชร์ประสบการณ์กันได้ครับ
เรื่องค่าใช้จ่ายผใไม่ถูกไม่แพงครับ แต่หายมาก็แฮปปี้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่