ผมเป็นวัยรุ่น ม.ปลาย ที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย ไม่อยากมีแฟนด้วย ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องรักแนวนี้ เลยไม่ค่อยรู้ในด้านความรักเท่าไหร่ คือช่วงที่ผมไปงานศพ ยาย ผมก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาธรรมดา แต่มันติดตาผม ยิ่งมองยิ่งสวย แบบ มองไกลๆ ก็รู้ว่าเป็นคนคนนั้น ผมก็ไม่ได้ทำความรู้จักอะไร ำเพราะไม่กล้า เลยไม่ได้รู้จักกัน
จน ช่วงแข่งทักษะวิชาการ บังเอิญไปเจอกันอีก แข่งรายการเดี่ยวกันอีก ช่วงนี้แหละครับ ที่ผมนึกถึงหน้าแล้วรู้สึกแบบเศร้าๆ ว้าวุ่นใจตลอด เหมือนอาการดาวน์ หลังจากทำกิจกรรม เป็นเดือนถึงจะหาย
ทั้งในปัจจุบันผมจะลืมหน้าตาเขาไปแล้ว แต่ยังรู้สึกว่าเป็นคนที่ จำได้ติดตาจริงๆ ถึงจะจำหน้าไม่ได้ แต่รู้ว่าเป็นเขา
จนมารู้ทีหลังว่าผู้หญิงคนนั้นเป็น หลานของน้องตาล ผม เอง เป็นญาติกัน555 
ถึงรู้แบบนั้นความรู้สึกเดิมก็ไม่หายไป ไม่รู้ว่าชอบ หรืออยากทำความรู้จักเพราะผมอยากจะรู้จักคนบาง นอกจากแถวบ้านผมก็ไม่มีเพื่อนที่อื่นเลย