อยากลองฟังความคิดเห็นนะคะ!

คือ อยากถามว่า ผิดไหมคะ? ที่ปิดบังเรื่องต่างๆของเราจากครองครัวทั้งที่ทรมานอยากจะเล่าแต่เราก็นคกถึงครองครัวก่อนเสมอ เคยคิดอยากจะคุยกับแม่ แต่แม่เราก็ เครียดมากๆแล้วเพราะต้องทำงาน ดูแล รับฟังต่างๆ ในหลายครั้งเราจะได้บินเสียงร้องไห้เกือบตลอด เรามีน้องด้วยคะ น้องก็เก็บกด ก็ยิ่งไม่อยากให้เครียด สุดท้ายคือคุณพ่อ แต่เขามีทศนิที่ไม่เหมือนเรา เคยถามแต่มัดจะได้คำดุกลับมา กลับกลายให้เราคิดว่า "เราจะหวังพึ่งใครได้?" เพื่อนก็จริง
แต่ไม่ใช่ว่าทุกปัญหาจะแก้ได้เสมอ เพราะมั่นใจส่วนตัว.. ร้องหนักมาก ช่วงนี้รู้สึกไม่ค่อย เอ็นจอย เท่าไร่.. เจ็บอกด้วย บางทีก็คิดว่า เราผิดรึเปล่า เอาตามตรงทั้งที่รู้ดี แต่กลับทำเป็นไม่สนใจ ถ้าจะว่า"โง่" หรือ ไม่ฉลาด ก็ไม่รู้คะ ทั้งที่รู้เเท้ๆ ที่ถามคือผิดไหมที่ เรารู้สึกว่าเราไม่เก่ง ยอมรับตัวเองเลย..ที่ไม่ได้เรื่อง แต่ก็อยากจะทำคะ อยากจะเล่าต่อแต่จะเอาไว้เล่าคลาวหลังนะคะ ขอบคุณล่วงหน้า ❤️