สวัสดีค่ะ ทุกคน มือใหม่หัดตั้งกระทู้ครั้งแรกขอมาเล่าประสบการณ์โรยตัว ถ้ำน้ำบ่อผี ที่บ้านลุกข้าวหลาม อำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ลงไปยัง ขึ้นมาอิท่าไหน ตามมาดูกันค่ะ
การมาถ้ำน้ำบ่อผีนี้เป็นการตั้งใจมารอบที่ 3 ของเรา จากครั้งแรกสุด 2021 เป็นแค่นักท่องเที่ยว ผ่านมาเที่ยวบ้านจ่าโบ มาดูทะเลหมอกปังๆ แล้วก็เคยอ่านรีวิวว่าในหมู่บ้านลุกข้าวหลามนี้มีหลุมยุบขนาดใหญ่อยู่ ด้านล่างมีป่า มีต้นไม้ที่น่าสนใจ เลยตัดสินใจบอกน้องคนขับที่เช่ามาให้เลี้ยวเข้าไปหมู่บ้านไปดูสักทีกับตาตัวเอง ไปถึงเจอชาวบ้านกำลังง่วนเตรียมจัดผ้าสีม่วงประดับประดาเพื่อเตรียมรับเสด็จ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ
เราจึงลงไปติดต่อเจรจาหารถกระบะชาวบ้านให้นำทางขึ้นไปยากปากหลุมถ้ำ พี่สมชายชาวบ้านลุกข้าวหลามก็งง ๆ ว่าผู้หญิง 2 คน นั่งรถตู้มามาตัวเปล่า ๆ ไร้อุปกรณโรยตัว มา เพื่อที่จะอยากไปดูที่ปากถ้ำ เท่านั้นเหรอ สักพักเค้าก็เรียกเราขึ้นกระบะ เรานั่งอยู่หลังแคปกระบะ นั่งโยกจิกเท้าให้มั่นไปตามทางดินลูกรัง ระยะทางจากบ้านลุกข้าวหลามขึ้นไปถึง ปากหลุมยุบน่าจะราว ๆ 20 -25 นาทีเป็นดินลูกรัง ระหว่างทางมีสัญลักษณ์ที่สานด้วยไม้ไผ่แขวนอยู่เหนือระหว่างต้นไม้ทั้งสองข้างทาง ชาวบ้านบอกว่าเป็นความเชื่อในการป้องกันภูตผี สิ่งชั่วร้าย ทางเป็นทางชัน ที่ผ่านไร้ข้าวโพด ถ้าเดินขึ้นเองมีไม่ต่ำกว่า ชม. แน่ ๆ พี่สมชายพาเรา survey จุดชมถ้ำน้ำบ่อผี ตอนนั้นเห็นแล้วใจก็อยากลง ๆ แต่ทำไงได้ สุดท้ายก็ได้แต่คอตกกลับกทม. ได้แต่เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก
จนกลับมาถึงกทม. ก็พยายามรีเสริชหาข้อมูลต่าง ๆ ว่าทำยังไง ถึงจะลงถ้ำน้ำบ่อผีได้ ก็ไปหาตามคลิปยูทูป หรือเว็บไซต์ของจังหวัดก็ไม่ค่อยมีข้อมูลเท่าไหร่ จะมีก็แต่ทีมที่เค้าทำโรยตัวจากเชียงใหม่ ซึ่งก็ไม่ได้มีข้อมูลทริปอะไรมากนัก หาไปหามา ก็หลงมาเจอโพสต์ในเฟสบุค เป็นโพสต์เข้าร่วมทริปถ้ำน้ำบ่อผีที่ใช้ชื่อว่า Zteam รีบกดเข้าไปสอบถามข้อมูลเรียบร้อยว่าเต็มรึยังเพราะทริปมันใกล้ออกแล้ว ปุ๊บปั๊บมาก ๆ พี่เป๊กตอบยังครับ เอาวะ ยังไม่เต็ม ใจฟูมาแล้วหนึ่ง รีบเข้ากลุ่มไปไม่รอช้า เพราะอยากรู้รายละเอียด เกิดมาไม่เคยโรยตัวด้วยอุปกรณ์เลย อย่างมากก็ Via Ferratta ครั้งเดียวตอนขึ้นคินาบาลู เลยถามรายละเอียดแล้วถามพี่เป๊กว่า ไม่มีประสบการณ์เลยนะ ไปซ้อมหน้างานได้ใช่ไหมคะ? พี่แกก็สัมภาษณ์เล็กน้อยว่าคุ้นเคยกับอุปกรณ์อะไรบ้างแล้วแกก็บอกว่าได้ครับ 555 เอาความมั่นใจมาแต่ไหนก่อน !! แอบไปชวนเพื่อนสาว กับน้องว่าสนไหม แต่ทุกคนไม่ว่างดิฉันเลยลุยเดี่ยว !
Part I (Dec 2022) วันออกทริปถ้ำน้ำบ่อผีครั้งแรก
เราบินไปลงเชียงใหม่แล้วจ้างรถตู้ไปเจอทีมที่บ้านลุกข้าวหลามที่ลานกีฬา ทักทายสวัสดี เซ็นใบยินยอมเข้าร่วมกิจกรรม และรับรู้ความเสี่ยงที่มีในกิจกรรม เซ็นเสร็จ โหลดสัมภาระขึ้นกระบะแล้วมุ่งหน้าสู่แคมป์ด้านบนถ้ำ
ในใจคิดว่านี่คือ activities ใหม่ที่หาทำในชีวิตจริง ๆ เล้ย ใจก็แอบหวั่นเล็ก ๆ แต่มาถึงหน้างานแล้วก็เรียนรู้อุปกรณ์ไปแบบงง ๆ ในช่วงแรก เพราะความมือใหม่ อาจจะรน ๆ บ้าง แต่พยายามเก็บเกี่ยวที่พี่สต๊าฟสอนให้ได้มากที่สุด จำได้ว่าวันโรยตัว ตอนเช้ากินข้าวเสร็จไปซ้อมปีนที่ผาสำหรับซ้อมตรงข้างแคมป์ ปีนขึ้นถึงแค่ 4-5 เมตร อ้วกพุ่ง พี่เสกอยู่ด้านบนคงงงว่า ไหวไหมวะ ประเด็นคือ เราเป็นคนที่ถ้าตื่นเช้ามากินข้าว แล้วยิ่งเจออะไรมาบีบรัดเอวรัดชายโครงจะพะอืดพะอมแล้วกระตุ้นการอ้วกได้ง่าย พี่เค้าคงคิดว่าเครียดเหรอ จริง ๆ ไม่เครียด 555 แล้วก็ไม่ได้เป็นคนกลัวความสูง กลัวเป็นภาระให้เค้ามากกว่า
เราก็ซ้อมรอคู่อื่น ๆ เค้าปีนลงกันไป วันนี้เราได้คู่กับพี่เปิ้ล พี่สต๊าฟตัวเล็ก ใจดี พาเราค่อยๆโรยลงฝั่ง 70 เมตร แทน เนื่องจากมีปัญหาทางเทคนิค ต่อคิวลงทังฝั่ง 90 เมตร มันเลยเลท ฟ้ามืดเร็ว เราเลยตัดสินใจโรยลงฝั่ง 70 ม.เพราะอยากไปสำรวจพื้นที่ด้านล่าง
การโรยตัวลงฝั่ง 70 เมตร ครั้งแรกในชีวิต ไม่ได้เสียวอย่างที่คิด ค่อยๆ ปล่อยพรูสิคลง เพราะรู้สึกว่า มั่นใจในอุปกรณ์ ไม่รู้ไปพกความมั่นใจมาจากไหนเหมือนกัน 555 แค่การใส่ Harness ครั้งแรก มันอาจจะยังไม่ชิน เลยเจ็บขาหนีบบ้าง เพราะยังหาจุดลงตัวของตัวเองไม่เจอ ประกอบกับต้องพยายามเอาเชือกเข้า Bolt ให้ได้ แล้วมันทำให้harnessรั้งแล้วเจ็บ
สุดท้าย โรยตัวลงถึงก้นบ่ออย่างปลอดภัย ปลดอุปกรณ์แล้วหิ้วสัมภาระเดินตามพี่เปิ้ล และ พี่วิกกี้ที่ลงมาถึงก่อนหน้านี้ ใจดีเดินมาช่วยแบกสัมภาระของให้น้อง ๆ ไปยัง camp กลางที่ก้นบ่อ ไปถึงเราก็รีบจัดแจงปูที่นอนก่อนเลย ปูแผ่น polycro ทับด้วยกราวชีทแล้วกางมุ้งนอน นอนโคตรดิบสุดเพราะสั่งแผ่นรองนอนมา แต่ส่งมาไม่ทันทริปเลยนอนดิบๆ กับพื้นดินเย็นๆ แล้วใช้ ถุงนอน กับตัว Thermolite ช่วยเอา
อุณหภูมิที่ก้นบ่อราว ๆ 17-19 C มื้อเย็นที่ก้นบ่อวันนี้ พี่แบงค์เตรียมเมนูราเมง ใครจะไปคิดว่า ก้นบ่อ จะได้กินราเมง เออ !!! ไปแย่งหน้าที่สต๊าฟลวกเส้น 555 เรานั่งล้อมรอบกองไฟ ฟังเรื่องเล่าก้นบ่อจากพี่คิง และพี่เสก จนได้เวลานอน แยกย้ายเข้าถุงนอน เพราะพรุ่งนี้เราจะต้องเก็บแรงสำหรับปีนขึ้น
ตื่นเช้ามา ข้าวเช้าคือกินง่าย ๆ มาม่ากระป๋อง กาแฟ ขนม ที่สต๊าฟเตรียมไว้ ตอนเช้าเราไปเดินสำรวจถ้ำกันเป็นถ้ำที่มีซากรักนก และฟอร์มของหินย้อย ที่สวยงาม ผสมกับต้นไม้สูง ๆ เป็นวิวที่ปะหลาดดีแท้ หมอกยังลอยเหนือปากถ้ำ จนพระอาทิตย์ค่อยๆ ขึ้นมา ถ้ำเริ่มเปลี่ยนเป็นสีทองเรื่อๆ สวยมากเลยนะ ในใจคิดว่าน่าจะกล้องใหญ่ลงมาเก็บภาพสักหน่อย เสียดาย กลัวแบกของไม่ไหว เลยติดตัวมาแค่ไอโฟน
Photo cr. P’King
เราถ่ายรูปเสร็จก็เดินลงไปแคมป์กลางนั่งรอคู่แรก ที่จะปีนผาฝั่ง 70 เมตร และ 90 เมตร ขาขึ้นเป็นภาระขึ้นพร้อมพี่คิง เพราะไม่มีประสบการณ์ในการไต่ขึ้นเองเลย ก็ได้ขึ้นประมาณบ่าย 3 กว่า ใช้เวลาในการกระ
กระสนขึ้นมาอยู่ 1 ชั่วโมง 25 นาที
Photo cr. P’King
รอดแล้ว เพราะว่าพี่เค้าช่วยดึงเชือกให้ปีนง่ายด้วย ขึ้นมาถึงได้ โค้กเย็นชื่นใจเป็นรางวัล และเดินขึ้นไปยังแคมป์ จัดแจงต่อคิวอาบน้ำสระผม ที่อาบน้ำเป็นเพิงที่ชาวบ้านเค้าสร้างเตรียมไว้ให้ กับน้ำอาบเย็นเจี๊ยบ อาบไปขนลุกไป
หลังจากนั้นก็นั่ง รอเวลาสมาชิกทุกคนขึ้นมาครบ กินข้าวเย็น camping รอบกองไฟ แล้วก็ชมการเต้น “จะคึ” ของชาวละหู่ เป็นการเต้นเพื่อบวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในพิธีกรรมต่าง ๆ ทั้งงานบุญ งานเรียกขวัญฯ เป็น Unseen อีกอย่างหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะได้รับชม เพราะคงไม่ได้มีโอกาสเห็นได้บ่อย ๆ เราชมการเต้นบวงสรวงเสร็จก็นั่งคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับสมาชิกพี่ๆคนอื่นเกี่ยวกับสถานที่ ๆ ไปมาแล้วแยกย้ายกันเข้านอน
ปีนั้น 2022 ก็จบทริปไปแบบยังรู้สึกว่าไม่จบ รู้สึกว่าอยากลง 140 เมตร แล้ว ปีนขึ้นเองฝั่ง 90 เมตร จนเกิดความตั้งใจไว้ว่าครั้งหน้าต้องมีแล้วล่ะ จนเป็นที่มาของการมาถ้ำน้ำบ่อผีรอบที่ 3 ของเรา
ต่อ>>>
รีวิวโรยตัวถ้ำน้ำบ่อผี หลุมยุบขนาดใหญ่ในแม่ฮ่องสอน ลงยังไง ขึ้นยังไงไปดูกัน
ลงไปยัง ขึ้นมาอิท่าไหน ตามมาดูกันค่ะ
การมาถ้ำน้ำบ่อผีนี้เป็นการตั้งใจมารอบที่ 3 ของเรา จากครั้งแรกสุด 2021 เป็นแค่นักท่องเที่ยว ผ่านมาเที่ยวบ้านจ่าโบ มาดูทะเลหมอกปังๆ แล้วก็เคยอ่านรีวิวว่าในหมู่บ้านลุกข้าวหลามนี้มีหลุมยุบขนาดใหญ่อยู่ ด้านล่างมีป่า มีต้นไม้ที่น่าสนใจ เลยตัดสินใจบอกน้องคนขับที่เช่ามาให้เลี้ยวเข้าไปหมู่บ้านไปดูสักทีกับตาตัวเอง ไปถึงเจอชาวบ้านกำลังง่วนเตรียมจัดผ้าสีม่วงประดับประดาเพื่อเตรียมรับเสด็จ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ
เราจึงลงไปติดต่อเจรจาหารถกระบะชาวบ้านให้นำทางขึ้นไปยากปากหลุมถ้ำ พี่สมชายชาวบ้านลุกข้าวหลามก็งง ๆ ว่าผู้หญิง 2 คน นั่งรถตู้มามาตัวเปล่า ๆ ไร้อุปกรณโรยตัว มา เพื่อที่จะอยากไปดูที่ปากถ้ำ เท่านั้นเหรอ สักพักเค้าก็เรียกเราขึ้นกระบะ เรานั่งอยู่หลังแคปกระบะ นั่งโยกจิกเท้าให้มั่นไปตามทางดินลูกรัง ระยะทางจากบ้านลุกข้าวหลามขึ้นไปถึง ปากหลุมยุบน่าจะราว ๆ 20 -25 นาทีเป็นดินลูกรัง ระหว่างทางมีสัญลักษณ์ที่สานด้วยไม้ไผ่แขวนอยู่เหนือระหว่างต้นไม้ทั้งสองข้างทาง ชาวบ้านบอกว่าเป็นความเชื่อในการป้องกันภูตผี สิ่งชั่วร้าย ทางเป็นทางชัน ที่ผ่านไร้ข้าวโพด ถ้าเดินขึ้นเองมีไม่ต่ำกว่า ชม. แน่ ๆ พี่สมชายพาเรา survey จุดชมถ้ำน้ำบ่อผี ตอนนั้นเห็นแล้วใจก็อยากลง ๆ แต่ทำไงได้ สุดท้ายก็ได้แต่คอตกกลับกทม. ได้แต่เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก
จนกลับมาถึงกทม. ก็พยายามรีเสริชหาข้อมูลต่าง ๆ ว่าทำยังไง ถึงจะลงถ้ำน้ำบ่อผีได้ ก็ไปหาตามคลิปยูทูป หรือเว็บไซต์ของจังหวัดก็ไม่ค่อยมีข้อมูลเท่าไหร่ จะมีก็แต่ทีมที่เค้าทำโรยตัวจากเชียงใหม่ ซึ่งก็ไม่ได้มีข้อมูลทริปอะไรมากนัก หาไปหามา ก็หลงมาเจอโพสต์ในเฟสบุค เป็นโพสต์เข้าร่วมทริปถ้ำน้ำบ่อผีที่ใช้ชื่อว่า Zteam รีบกดเข้าไปสอบถามข้อมูลเรียบร้อยว่าเต็มรึยังเพราะทริปมันใกล้ออกแล้ว ปุ๊บปั๊บมาก ๆ พี่เป๊กตอบยังครับ เอาวะ ยังไม่เต็ม ใจฟูมาแล้วหนึ่ง รีบเข้ากลุ่มไปไม่รอช้า เพราะอยากรู้รายละเอียด เกิดมาไม่เคยโรยตัวด้วยอุปกรณ์เลย อย่างมากก็ Via Ferratta ครั้งเดียวตอนขึ้นคินาบาลู เลยถามรายละเอียดแล้วถามพี่เป๊กว่า ไม่มีประสบการณ์เลยนะ ไปซ้อมหน้างานได้ใช่ไหมคะ? พี่แกก็สัมภาษณ์เล็กน้อยว่าคุ้นเคยกับอุปกรณ์อะไรบ้างแล้วแกก็บอกว่าได้ครับ 555 เอาความมั่นใจมาแต่ไหนก่อน !! แอบไปชวนเพื่อนสาว กับน้องว่าสนไหม แต่ทุกคนไม่ว่างดิฉันเลยลุยเดี่ยว !
Part I (Dec 2022) วันออกทริปถ้ำน้ำบ่อผีครั้งแรก
เราบินไปลงเชียงใหม่แล้วจ้างรถตู้ไปเจอทีมที่บ้านลุกข้าวหลามที่ลานกีฬา ทักทายสวัสดี เซ็นใบยินยอมเข้าร่วมกิจกรรม และรับรู้ความเสี่ยงที่มีในกิจกรรม เซ็นเสร็จ โหลดสัมภาระขึ้นกระบะแล้วมุ่งหน้าสู่แคมป์ด้านบนถ้ำ
ในใจคิดว่านี่คือ activities ใหม่ที่หาทำในชีวิตจริง ๆ เล้ย ใจก็แอบหวั่นเล็ก ๆ แต่มาถึงหน้างานแล้วก็เรียนรู้อุปกรณ์ไปแบบงง ๆ ในช่วงแรก เพราะความมือใหม่ อาจจะรน ๆ บ้าง แต่พยายามเก็บเกี่ยวที่พี่สต๊าฟสอนให้ได้มากที่สุด จำได้ว่าวันโรยตัว ตอนเช้ากินข้าวเสร็จไปซ้อมปีนที่ผาสำหรับซ้อมตรงข้างแคมป์ ปีนขึ้นถึงแค่ 4-5 เมตร อ้วกพุ่ง พี่เสกอยู่ด้านบนคงงงว่า ไหวไหมวะ ประเด็นคือ เราเป็นคนที่ถ้าตื่นเช้ามากินข้าว แล้วยิ่งเจออะไรมาบีบรัดเอวรัดชายโครงจะพะอืดพะอมแล้วกระตุ้นการอ้วกได้ง่าย พี่เค้าคงคิดว่าเครียดเหรอ จริง ๆ ไม่เครียด 555 แล้วก็ไม่ได้เป็นคนกลัวความสูง กลัวเป็นภาระให้เค้ามากกว่า
เราก็ซ้อมรอคู่อื่น ๆ เค้าปีนลงกันไป วันนี้เราได้คู่กับพี่เปิ้ล พี่สต๊าฟตัวเล็ก ใจดี พาเราค่อยๆโรยลงฝั่ง 70 เมตร แทน เนื่องจากมีปัญหาทางเทคนิค ต่อคิวลงทังฝั่ง 90 เมตร มันเลยเลท ฟ้ามืดเร็ว เราเลยตัดสินใจโรยลงฝั่ง 70 ม.เพราะอยากไปสำรวจพื้นที่ด้านล่าง
การโรยตัวลงฝั่ง 70 เมตร ครั้งแรกในชีวิต ไม่ได้เสียวอย่างที่คิด ค่อยๆ ปล่อยพรูสิคลง เพราะรู้สึกว่า มั่นใจในอุปกรณ์ ไม่รู้ไปพกความมั่นใจมาจากไหนเหมือนกัน 555 แค่การใส่ Harness ครั้งแรก มันอาจจะยังไม่ชิน เลยเจ็บขาหนีบบ้าง เพราะยังหาจุดลงตัวของตัวเองไม่เจอ ประกอบกับต้องพยายามเอาเชือกเข้า Bolt ให้ได้ แล้วมันทำให้harnessรั้งแล้วเจ็บ
สุดท้าย โรยตัวลงถึงก้นบ่ออย่างปลอดภัย ปลดอุปกรณ์แล้วหิ้วสัมภาระเดินตามพี่เปิ้ล และ พี่วิกกี้ที่ลงมาถึงก่อนหน้านี้ ใจดีเดินมาช่วยแบกสัมภาระของให้น้อง ๆ ไปยัง camp กลางที่ก้นบ่อ ไปถึงเราก็รีบจัดแจงปูที่นอนก่อนเลย ปูแผ่น polycro ทับด้วยกราวชีทแล้วกางมุ้งนอน นอนโคตรดิบสุดเพราะสั่งแผ่นรองนอนมา แต่ส่งมาไม่ทันทริปเลยนอนดิบๆ กับพื้นดินเย็นๆ แล้วใช้ ถุงนอน กับตัว Thermolite ช่วยเอา
อุณหภูมิที่ก้นบ่อราว ๆ 17-19 C มื้อเย็นที่ก้นบ่อวันนี้ พี่แบงค์เตรียมเมนูราเมง ใครจะไปคิดว่า ก้นบ่อ จะได้กินราเมง เออ !!! ไปแย่งหน้าที่สต๊าฟลวกเส้น 555 เรานั่งล้อมรอบกองไฟ ฟังเรื่องเล่าก้นบ่อจากพี่คิง และพี่เสก จนได้เวลานอน แยกย้ายเข้าถุงนอน เพราะพรุ่งนี้เราจะต้องเก็บแรงสำหรับปีนขึ้น
ตื่นเช้ามา ข้าวเช้าคือกินง่าย ๆ มาม่ากระป๋อง กาแฟ ขนม ที่สต๊าฟเตรียมไว้ ตอนเช้าเราไปเดินสำรวจถ้ำกันเป็นถ้ำที่มีซากรักนก และฟอร์มของหินย้อย ที่สวยงาม ผสมกับต้นไม้สูง ๆ เป็นวิวที่ปะหลาดดีแท้ หมอกยังลอยเหนือปากถ้ำ จนพระอาทิตย์ค่อยๆ ขึ้นมา ถ้ำเริ่มเปลี่ยนเป็นสีทองเรื่อๆ สวยมากเลยนะ ในใจคิดว่าน่าจะกล้องใหญ่ลงมาเก็บภาพสักหน่อย เสียดาย กลัวแบกของไม่ไหว เลยติดตัวมาแค่ไอโฟน
Photo cr. P’King
เราถ่ายรูปเสร็จก็เดินลงไปแคมป์กลางนั่งรอคู่แรก ที่จะปีนผาฝั่ง 70 เมตร และ 90 เมตร ขาขึ้นเป็นภาระขึ้นพร้อมพี่คิง เพราะไม่มีประสบการณ์ในการไต่ขึ้นเองเลย ก็ได้ขึ้นประมาณบ่าย 3 กว่า ใช้เวลาในการกระ
Photo cr. P’King
รอดแล้ว เพราะว่าพี่เค้าช่วยดึงเชือกให้ปีนง่ายด้วย ขึ้นมาถึงได้ โค้กเย็นชื่นใจเป็นรางวัล และเดินขึ้นไปยังแคมป์ จัดแจงต่อคิวอาบน้ำสระผม ที่อาบน้ำเป็นเพิงที่ชาวบ้านเค้าสร้างเตรียมไว้ให้ กับน้ำอาบเย็นเจี๊ยบ อาบไปขนลุกไป
หลังจากนั้นก็นั่ง รอเวลาสมาชิกทุกคนขึ้นมาครบ กินข้าวเย็น camping รอบกองไฟ แล้วก็ชมการเต้น “จะคึ” ของชาวละหู่ เป็นการเต้นเพื่อบวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในพิธีกรรมต่าง ๆ ทั้งงานบุญ งานเรียกขวัญฯ เป็น Unseen อีกอย่างหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะได้รับชม เพราะคงไม่ได้มีโอกาสเห็นได้บ่อย ๆ เราชมการเต้นบวงสรวงเสร็จก็นั่งคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับสมาชิกพี่ๆคนอื่นเกี่ยวกับสถานที่ ๆ ไปมาแล้วแยกย้ายกันเข้านอน
ปีนั้น 2022 ก็จบทริปไปแบบยังรู้สึกว่าไม่จบ รู้สึกว่าอยากลง 140 เมตร แล้ว ปีนขึ้นเองฝั่ง 90 เมตร จนเกิดความตั้งใจไว้ว่าครั้งหน้าต้องมีแล้วล่ะ จนเป็นที่มาของการมาถ้ำน้ำบ่อผีรอบที่ 3 ของเรา
ต่อ>>>