สวัสดีค่ะ พอดีอ่านกระทู้เก่าๆมานาน รู้สึกอยากเล่าถึงปัญหาตัวเองเเล้วก็ขอคำเเนะนำหน่อยค่ะ
หนูอายุ19ค่ะ ตอนนี้เรียนกศน.ม.ปลายเทอมเเรก เมื่อก่อนเรียนในโรงเรียนปกติค่ะเเต่สุขภาพจิตป่วยรู้สึกย่ำเเย่ก็เลยออกมา
ที่บ้านไม่ได้ซัพพอร์ตอะไรขนาดนั้นค่ะ พ่อเราเสียเเม่ไปมีครอบครัวใหม่ไม่ได้ส่งเสียมีเเต่ญาติๆส่ง เเต่เขาก็มีภาระเหมือนกัน
ตอนเเรกตั้งใจไว้ว่าจบจะเข้ามหาลัยเเต่น่าจะยุบไปเรียนปวสเเล้วหางานทำเลย รู้สึกกดดันชีวิตตัวเองมากค่ะรู้สึกไร้ค่าเพราะกศน.
เรียนอาทิตย์ละวันส่วนเราก็นอนอยู่บ้านเฉยๆ พยายามหาอะไรทำจนไม่มีอะไรให้ทำเเล้วจริงๆ ไปสมัครงานหลายที่เเต่ก็ไม่มีใครรับ
เพราะวุฒิเรามีเเค่ม.3น้อยเกินไป+ไม่มีประสบการณ์ ตอนนี้กำลังหาทางออกค่ะ ว่าควรอยู่เเบบนี้รอเวลาเรียนต่อปวส.เเล้วไปเรียนให้จบหรือพักการเรียนไปหางานทำที่อื่นดี เเล้วหากศน.เรียนใกล้ๆเเถวนั้นเอา เพราะจังหวัดที่เราอยู่ค่อนข้างหางานยาก งานที่พอหาได้ก็อยู่ไกลไม่สะดวก(เราไม่มีรถ การเดินทางในจังหวัดก็ลำบากช่วงค่ำ เลยอยากได้งานที่ทำตอนเช้า เลิกเย็นหรือหัวค่ำ เราควรเรียนต่อให้จบไหมคะ หรือ พักไปงานทำก่อนดี รู้สึกไร้คุณค่ามากๆ
อายุ19 รู้สึกไร้ค่ามากเลยค่ะ
หนูอายุ19ค่ะ ตอนนี้เรียนกศน.ม.ปลายเทอมเเรก เมื่อก่อนเรียนในโรงเรียนปกติค่ะเเต่สุขภาพจิตป่วยรู้สึกย่ำเเย่ก็เลยออกมา
ที่บ้านไม่ได้ซัพพอร์ตอะไรขนาดนั้นค่ะ พ่อเราเสียเเม่ไปมีครอบครัวใหม่ไม่ได้ส่งเสียมีเเต่ญาติๆส่ง เเต่เขาก็มีภาระเหมือนกัน
ตอนเเรกตั้งใจไว้ว่าจบจะเข้ามหาลัยเเต่น่าจะยุบไปเรียนปวสเเล้วหางานทำเลย รู้สึกกดดันชีวิตตัวเองมากค่ะรู้สึกไร้ค่าเพราะกศน.
เรียนอาทิตย์ละวันส่วนเราก็นอนอยู่บ้านเฉยๆ พยายามหาอะไรทำจนไม่มีอะไรให้ทำเเล้วจริงๆ ไปสมัครงานหลายที่เเต่ก็ไม่มีใครรับ
เพราะวุฒิเรามีเเค่ม.3น้อยเกินไป+ไม่มีประสบการณ์ ตอนนี้กำลังหาทางออกค่ะ ว่าควรอยู่เเบบนี้รอเวลาเรียนต่อปวส.เเล้วไปเรียนให้จบหรือพักการเรียนไปหางานทำที่อื่นดี เเล้วหากศน.เรียนใกล้ๆเเถวนั้นเอา เพราะจังหวัดที่เราอยู่ค่อนข้างหางานยาก งานที่พอหาได้ก็อยู่ไกลไม่สะดวก(เราไม่มีรถ การเดินทางในจังหวัดก็ลำบากช่วงค่ำ เลยอยากได้งานที่ทำตอนเช้า เลิกเย็นหรือหัวค่ำ เราควรเรียนต่อให้จบไหมคะ หรือ พักไปงานทำก่อนดี รู้สึกไร้คุณค่ามากๆ