สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 28 คบกับแฟนมา 11 ปี แฟนเป็นคนดีมาก ไม่เคยนอกใจ ช่วยเหลือซึ่งกันและกันทุกอย่าง แต่ เราทั้งคู่ โดดเดี่ยวค่ะ
ทางบ้านเรา มี พ่อแม่ยาย ทางบ้านเราไม่ดีค่ะ แม่ติดพนัน บ้านโดนยึด ยายจะ ฆตต เราจึงตัดสินใจดาวน์บ้าน ร่วมกับแฟน จดทะเบียนสมรถ กู้ร่วม
ทางบ้านแฟน มีแม่ ตายาย พี่ชายของแม่แฟน ( พ่อเสีย ) แม่มีปัญหาด้านจิตใจ ชอบสะสมของเก่ารกบ้าน อยู่ ตจว เช่าบ้านไปเรื่อยๆ ย้ายบ่อย เพราะเจ้าของบ้านเช่ารับไม่ได้ เสียเงินย้ายบ้านหลักหมื่นต่อครั้ง มีตายายพี่ชาย ซับพอร์ตบางครั้ง แฟนใจแข็งค่ะ ไม่ส่งเงินให้แม่ เพราะแม่ยอมอดเพื่อเอาเงินไปจ่ายค่าเช่า ( เคยเสนอให้ไปอยู่บ้านที่ซื้อร่วมกัน แม่แฟนอยู่ไม่ได้พื้นที่น้อย อยากอิสระ เขาทำงานรับเงินรายวันทั่วไป )
เข้าเรื่องเลยนะคะ ช่วงโควิด เราตกงานทั้งคู่ ย้ายมาอยู่บ้านตายสยแฟน หันมาค้าขาย แพ็คของ วิ่งส่งตามบ้านสู้กันตั้งแต่ ตี 3 ถึง 4-5 โมงเย็น รายรับพอ คชจ หลังจากโควิด ปัจจุบัน ค้าขายเงียบมาก รายได้ลดลง บางวันไม่ได้ค่าแรงขั้นต่ำด้วยซ้ำ เราอยากกลับไปทำงาน แฟนอยากสู้ค้าขายต่อ เริ่มทะเลาะกันเรื่องเงินไม่พอ คชจ เค้าพูดขึ้นมาว่า ก็ผ่อนบ้านไม่ได้อยู่ ขายไหมจะได้สบาย ( เราห่วงแค่ยาย ) เราเลยโทไปหาพ่อแม่ว่าจะช่วย คชจ ได้รึยัง เราไม่ไหวแล้ว สุดท้ายช่วยไม่ได้ และเราเป็นคนกลาง ระหว่างแฟนกับพ่อแม่เรา เราสงสารแฟน อยากเลิกให้เค้าไปเจอคนดีๆ เราอยากรับผิดชอบกับทางบ้านเราเอง อธิบายเขาทุกอย่าง แต่เขารักเราไม่ยอมเลิก แต่ทะเลาะกันเรื่องผ่อนบ้านและครอบครัวเรามาตลอด จนเราเหนื่อยแล้ว อยากทิ้งทุกอย่างทุกคน แล้วทำเพื่อตัวเองบ้าง เราผิดไหมที่มีความคิดเห็นแก่ตัวแบบนี้ ? เราอยากเห็นตัวเองยิ้มได้อย่างสบายใจ ทุกวันนี้มีแต่คนขอให้อยู่เพื่อพวกเขา จนลืมไปแล้วค่ะ ว่าชีวิตนึงของตัวเองก็อยากมีความสุขบ้าง .....
เริ่มรักตัวเองจะทันไหม ?
ทางบ้านเรา มี พ่อแม่ยาย ทางบ้านเราไม่ดีค่ะ แม่ติดพนัน บ้านโดนยึด ยายจะ ฆตต เราจึงตัดสินใจดาวน์บ้าน ร่วมกับแฟน จดทะเบียนสมรถ กู้ร่วม
ทางบ้านแฟน มีแม่ ตายาย พี่ชายของแม่แฟน ( พ่อเสีย ) แม่มีปัญหาด้านจิตใจ ชอบสะสมของเก่ารกบ้าน อยู่ ตจว เช่าบ้านไปเรื่อยๆ ย้ายบ่อย เพราะเจ้าของบ้านเช่ารับไม่ได้ เสียเงินย้ายบ้านหลักหมื่นต่อครั้ง มีตายายพี่ชาย ซับพอร์ตบางครั้ง แฟนใจแข็งค่ะ ไม่ส่งเงินให้แม่ เพราะแม่ยอมอดเพื่อเอาเงินไปจ่ายค่าเช่า ( เคยเสนอให้ไปอยู่บ้านที่ซื้อร่วมกัน แม่แฟนอยู่ไม่ได้พื้นที่น้อย อยากอิสระ เขาทำงานรับเงินรายวันทั่วไป )
เข้าเรื่องเลยนะคะ ช่วงโควิด เราตกงานทั้งคู่ ย้ายมาอยู่บ้านตายสยแฟน หันมาค้าขาย แพ็คของ วิ่งส่งตามบ้านสู้กันตั้งแต่ ตี 3 ถึง 4-5 โมงเย็น รายรับพอ คชจ หลังจากโควิด ปัจจุบัน ค้าขายเงียบมาก รายได้ลดลง บางวันไม่ได้ค่าแรงขั้นต่ำด้วยซ้ำ เราอยากกลับไปทำงาน แฟนอยากสู้ค้าขายต่อ เริ่มทะเลาะกันเรื่องเงินไม่พอ คชจ เค้าพูดขึ้นมาว่า ก็ผ่อนบ้านไม่ได้อยู่ ขายไหมจะได้สบาย ( เราห่วงแค่ยาย ) เราเลยโทไปหาพ่อแม่ว่าจะช่วย คชจ ได้รึยัง เราไม่ไหวแล้ว สุดท้ายช่วยไม่ได้ และเราเป็นคนกลาง ระหว่างแฟนกับพ่อแม่เรา เราสงสารแฟน อยากเลิกให้เค้าไปเจอคนดีๆ เราอยากรับผิดชอบกับทางบ้านเราเอง อธิบายเขาทุกอย่าง แต่เขารักเราไม่ยอมเลิก แต่ทะเลาะกันเรื่องผ่อนบ้านและครอบครัวเรามาตลอด จนเราเหนื่อยแล้ว อยากทิ้งทุกอย่างทุกคน แล้วทำเพื่อตัวเองบ้าง เราผิดไหมที่มีความคิดเห็นแก่ตัวแบบนี้ ? เราอยากเห็นตัวเองยิ้มได้อย่างสบายใจ ทุกวันนี้มีแต่คนขอให้อยู่เพื่อพวกเขา จนลืมไปแล้วค่ะ ว่าชีวิตนึงของตัวเองก็อยากมีความสุขบ้าง .....