สวัสดีค่ะเราอายุ15ปีเราจบม.3ไม่ได้เรียนต่อเพราะป่วยหมอจึงให้หยุดมาวันนึงเรามีแฟนคนนึงอายุ20ค่ะเราคุยกันจนวันนึงเรารู้ว่าเขาเป็นหลานของแฟนเก่าแม่เราเราคบกันมาจนเราไปไหนมาไหนด้วยกันเดือนล้ะ2ครั่งมีอะไรกันแต่ป้องกันทุกครั่งเขาเคยพลาดมีลูกคนนึงค่ะเราคุยกันแล้วส่วนตัวเราเรารับได้นะคะแม่เราทำงานที่ต่างจังหวัดหวัดกับแฟนใหม่หลังจากพ่อเสียเราอยู่ที่บ้านกับน้าและยายค่ะเวลาเราไปไหนกับแฟนจะชอบบอกน้าจนมาวันนึงแม่เราโทรมาหาเราค่ะเขาโทรมาร้องไห้ว่าเขาเหนื่อยกับเรามากเขาหนื่อยที่เราไม่ฟังเเล้วเขาก็เริ่มพูดเรื่องแฟนเราค่ะแม่บอกกับเราว่าถ้าที่บ้านแฟนเขาดีแม่คงไม่เลิกกับลุงของแฟนค่ะแต่ส่วนตัวเราคิดว่าแฟนเราก็ขยันนะค่ะทำงานไม่เคยหยุดเลย(ไม่ได้เข้าข้างแฟนนะคะ)แม่บอกกับเราค่ะว่าให้เราคิดเอาเองถ้าคิดจะเลือกแฟนก็ให้แฟนหาเลี้ยงเอาเองแม่จะไม่ส่งเงินให้เราแล้วแม่ก็วางสายไปเราเลยโทรไปคุยกับแฟนค่ะแฟนอยากให้เราเรียนต่อให้จบก่อนค่อยมาอยู่ด้วยกันหลังจากนี้คงไม่ได้เจอกันอีกนานหรือไมาก็เดือนล้ะ1ครั่งเราเลยโทรไปบอกกับแม่ค่ะว่าเราไม่ขอเลิกกันได้มั้ยขอคบกันต่อแล้วแม่ก็เงียบแล้วตัดสายเราโทรไปใหม่คาะเราถามแม่ตรงๆเลยว่าจะให้เรากับแฟนเลิกกันมั้ยหรือจะให้ทำไงแม่ตอบเราสั่นๆว่าไม่รู้แล้วก็วางสายไป เราเองก็ยังคิดทบทวนปวดหัวค่ะว่าเราควรทำยังไงเราคุยกับแม่ดีนะคะไม่ใส่อารมณ์แต่เเม่เราเขาเป็นคนที่ชอบโวยวายไม่ฟังคำพูดใครเราเจ้สใจนะคะว่ารักเราเราเองก็อยากให้แม่ฟังเราบ้างไม่ใช้โวยวายอย่างเดียว เราควรทำไงดีค่ะปวดหัวมากเลย