แม้จะเกิดและโตที่กรุงเทพฯ แต่ผมเป็นไส้อั่ว Lover ครับ แต่รักนะไม่ได้หลง
ดังนั้นไม่ใช่ไส้อั่วทุกเจ้าจะเข้ามาอยู่ในใจของผมได้
แต่อย่างว่ารักแท้นั้นหายากฉันใด ไส้อั่วดีดีแบบที่ผมถูกใจก็หายากฉันนั้น
เพลินเป็นไส้อั่วโฮมเมดที่แฝงอยู่ในเพจร้านเบเกอรี่ Ploen Bakery&Food
ที่เพื่อนที่เกิดและเติบโตอยู่ในภาคเหนือ แต่ปัจจุบันหนีไปอยู่เมืองต่างประเทศแนะนำให้ผมรู้จักและให้ลองสั่งมาลองกิน
https://www.facebook.com/Ploenbekery
ซึ่งบอกตรง ๆ ว่าเมื่อพิจารณาจากเพจของเพลินแล้ว หากผมเสริชเองผมก็คงไม่กล้าสั่งแน่ ๆ
เพราะเปิดเข้าไปก็นึกว่าเพจร้าง หรือว่าจะโดนหลอกหรือเปล่า (ว่ะ)
ลังเลอยู่นาน จนเพื่อนยืนยันว่าอร่อยแล้วบอกว่าปกติเขามีขาประจำเป็นแบบออฟไลน์นั้นแหละผมถึงกล้าสั่ง
และนั้นก็เป็นครั้งแรกที่ผมกับเพลินรู้จักกัน
เพลินเป็นไส้อั่วที่มีเอกลักษณ์ชัดเจน
เพราะต่อให้ปิดตาผมไว้ แต่พลันที่ผมตัดซีลถุงสูญญากาศออก
ผมตระหนักได้ทันทีว่าไส้อั่วแพ็คนี้มาจาก จ.แพร่ ดินแดนแห่งแพะเมืองผี อันอุดมด้วยป่าไม้อันสมบูรณ์
เพราะกลิ่นหอมของควันไม้มันพุ่งมากระทบจมูกผมเข้าอย่างจัง
จนผมสงสัยว่านี้ผมสั่งไส้อั่ว หรือไส้กรอกรมควันชั้นดีมากินกันแน่ว่ะเนี่ย
ยิ่งหลังจากเอามาอุ่นเบา ๆ ด้วยไมโครเวฟ กลิ่นมันยิ่งหอมรัญจวนยิ่งนัก
กลิ่นว่าดีแล้ว แต่รสชาติกลับยิ่งดีกว่า กลิ่นตะไคร้และขมิ้น ผสมกันอย่างลงตัว
ไม่มีใครเด่นกว่าใครจนกลบรสชาติของอีกฝ่าย
ไม่เค็มจนผมรู้สึกลำบากไตและไม่เผ็ดจนผมต้องปั้นข้าวเหนียวหรือซดน้ำตาม
นอกจากลิ่นและรสชาติอันดีงาม อีกอย่างหนึ่งที่ดีงามไม่แพ้กัน คือรสสัมผัส
เพลินเป็นไส้อั่วเนื้อละเอียดแต่ไม่ได้ละเอียดจนเกินไป
ขนาดเนื้อบดมากำลังดี ส่วนขนาดต่อนมันหมูที่แทรกอยู่ในเนื้อไส้อั่วก็เช่นกัน
ไม่ใหญ่จนทำให้รู้สึกเลี่ยน แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้เนื้อไส้อั่วไม่แข็งกระด้าง
ที่สำคัญเพลินยังไม่มีเสี้ยนตะไคร้ ซึ่งเท่าที่ผมจำได้ ร้อยละ 99.96
เสี้ยตะไคร้ในไส้อั่วนี้แหละมักชอบมาทิ่มอยู่ตามซอกเหงือกของผม และก่อนให้เกิดความรำคาญทุกครั้งที่กินไส้อั่ว
ด้วยเหตุนี้ผมจึงจิ้มเพลินเพลินจนหมดจานโดยไม่รู้ตัว
อย่างไรก็ตามเพลินก็มีจุดที่ผมไม่ชอบใจอยู่เล็กน้อย
เปลือกนอกเพลินน่าจะไม่ใช่ไส้แท้แต่เป็นไส้เทียมที่ทำจากคอลลาเจน
ดังนั้น Ductile to Brittle Transition Temperature จึงสูงกว่าไส้อั่วที่หุ้มด้วยไส้แท้ ๆ
การหั่นเพลินในขณะที่ดึงออกมาจากช่องฟรีซจึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ
เพราะนั้นจะทำให้เปลือกนอกของเพลินปริแตกและดูไม่สวยงาม
การกินเพลินให้เผลิดเพลินทั้ง ตา กลิ่น รส และสัมผัส จึงควรหั่นหลังจากอุ่น
หรือ หากคุณรอได้ก็เอาเพลินย้ายจากช่องฟรีซมาไว้ข่องธรรมดาซักหนึ่งคืน เท่านี้ปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลาย
และทำให้คุณเพลิดเพลินกับการกินไส้อั่วดีดีแบบเพลิน
#กินข้าวกับอาเฮีย
#เหล็กไม่เอาถ่าน
ไส้อั่วเพลิน
ดังนั้นไม่ใช่ไส้อั่วทุกเจ้าจะเข้ามาอยู่ในใจของผมได้
แต่อย่างว่ารักแท้นั้นหายากฉันใด ไส้อั่วดีดีแบบที่ผมถูกใจก็หายากฉันนั้น
เพลินเป็นไส้อั่วโฮมเมดที่แฝงอยู่ในเพจร้านเบเกอรี่ Ploen Bakery&Food
ที่เพื่อนที่เกิดและเติบโตอยู่ในภาคเหนือ แต่ปัจจุบันหนีไปอยู่เมืองต่างประเทศแนะนำให้ผมรู้จักและให้ลองสั่งมาลองกิน
https://www.facebook.com/Ploenbekery
ซึ่งบอกตรง ๆ ว่าเมื่อพิจารณาจากเพจของเพลินแล้ว หากผมเสริชเองผมก็คงไม่กล้าสั่งแน่ ๆ
เพราะเปิดเข้าไปก็นึกว่าเพจร้าง หรือว่าจะโดนหลอกหรือเปล่า (ว่ะ)
ลังเลอยู่นาน จนเพื่อนยืนยันว่าอร่อยแล้วบอกว่าปกติเขามีขาประจำเป็นแบบออฟไลน์นั้นแหละผมถึงกล้าสั่ง
และนั้นก็เป็นครั้งแรกที่ผมกับเพลินรู้จักกัน
เพลินเป็นไส้อั่วที่มีเอกลักษณ์ชัดเจน
เพราะต่อให้ปิดตาผมไว้ แต่พลันที่ผมตัดซีลถุงสูญญากาศออก
ผมตระหนักได้ทันทีว่าไส้อั่วแพ็คนี้มาจาก จ.แพร่ ดินแดนแห่งแพะเมืองผี อันอุดมด้วยป่าไม้อันสมบูรณ์
เพราะกลิ่นหอมของควันไม้มันพุ่งมากระทบจมูกผมเข้าอย่างจัง
จนผมสงสัยว่านี้ผมสั่งไส้อั่ว หรือไส้กรอกรมควันชั้นดีมากินกันแน่ว่ะเนี่ย
ยิ่งหลังจากเอามาอุ่นเบา ๆ ด้วยไมโครเวฟ กลิ่นมันยิ่งหอมรัญจวนยิ่งนัก
กลิ่นว่าดีแล้ว แต่รสชาติกลับยิ่งดีกว่า กลิ่นตะไคร้และขมิ้น ผสมกันอย่างลงตัว
ไม่มีใครเด่นกว่าใครจนกลบรสชาติของอีกฝ่าย
ไม่เค็มจนผมรู้สึกลำบากไตและไม่เผ็ดจนผมต้องปั้นข้าวเหนียวหรือซดน้ำตาม
นอกจากลิ่นและรสชาติอันดีงาม อีกอย่างหนึ่งที่ดีงามไม่แพ้กัน คือรสสัมผัส
เพลินเป็นไส้อั่วเนื้อละเอียดแต่ไม่ได้ละเอียดจนเกินไป
ขนาดเนื้อบดมากำลังดี ส่วนขนาดต่อนมันหมูที่แทรกอยู่ในเนื้อไส้อั่วก็เช่นกัน
ไม่ใหญ่จนทำให้รู้สึกเลี่ยน แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้เนื้อไส้อั่วไม่แข็งกระด้าง
ที่สำคัญเพลินยังไม่มีเสี้ยนตะไคร้ ซึ่งเท่าที่ผมจำได้ ร้อยละ 99.96
เสี้ยตะไคร้ในไส้อั่วนี้แหละมักชอบมาทิ่มอยู่ตามซอกเหงือกของผม และก่อนให้เกิดความรำคาญทุกครั้งที่กินไส้อั่ว
ด้วยเหตุนี้ผมจึงจิ้มเพลินเพลินจนหมดจานโดยไม่รู้ตัว
อย่างไรก็ตามเพลินก็มีจุดที่ผมไม่ชอบใจอยู่เล็กน้อย
เปลือกนอกเพลินน่าจะไม่ใช่ไส้แท้แต่เป็นไส้เทียมที่ทำจากคอลลาเจน
ดังนั้น Ductile to Brittle Transition Temperature จึงสูงกว่าไส้อั่วที่หุ้มด้วยไส้แท้ ๆ
การหั่นเพลินในขณะที่ดึงออกมาจากช่องฟรีซจึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ
เพราะนั้นจะทำให้เปลือกนอกของเพลินปริแตกและดูไม่สวยงาม
การกินเพลินให้เผลิดเพลินทั้ง ตา กลิ่น รส และสัมผัส จึงควรหั่นหลังจากอุ่น
หรือ หากคุณรอได้ก็เอาเพลินย้ายจากช่องฟรีซมาไว้ข่องธรรมดาซักหนึ่งคืน เท่านี้ปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลาย
และทำให้คุณเพลิดเพลินกับการกินไส้อั่วดีดีแบบเพลิน
#กินข้าวกับอาเฮีย
#เหล็กไม่เอาถ่าน