ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่นครับ ทั่นนายกฯ
จะเอาให้ได้
จะเอาให้ได้ ว่า ประเทศกำลังเกิดวิกฤตทางเศรษฐกิจ
เป็นความจำเป็นเร่งด่วน ยิ่งยวด ที่จะต้อง กู้เงิน 5.5 แสนล้าน เอามาแจกกัน
สรุปว่า จะแจกให้ได้
เขาทัก เขาท้วงกันทั้งบ้านทั้งเมือง
ธนาคารแห่งประเทศไทย สภาพัฒน์ นิด้า TDRI อีกสารพัดนักเศรษฐศาสตร์
เขาทัก เขาท้วง...ไม่สนแม่ มซะงั้น ตูจะแจกให้ได้
เวรกรรม
นี่มันมุมมองแบบ การเมือง มุมเดียวเลยนี่หว่า กะจะชนะการเลือกตั้งลูกเดียวเลยนี่หว่า
กลัวไม่ตรงปก กลัวโดนเพื่อนล้อเหรอ
เฮ้ย มันไม่ใช่นาเว้ย อะไรมันไม่ดี อะไรมันไม่เข้าท่า ก็เลิกทำซะ
ไม่มีใครว่าหรอก
ทำสิ่งที่ดีที่สุดต่อบ้านเมือง มันไม่มีใครว่าไรหรอก
จะโดนแซว โดนล้อ โดนถล่มบ้างมันเรื่องจิ๋วๆ
จิ๋ว เมื่อเทียบกับภาระผูกพันทางการเงิน และ วินัยทางการเงินการคลังของประเทศ
ก็นี่ไงครับ
นโยบายแจกเงินดิจิตัล มันเอาไว้หาเสียง เพื่อโกยคะแนนเสียงคนเห็นเงินแล้วตาลุกวาว
มันไม่ได้มากระตุ้น แมวหมา ที่ไหนหรอก
โอเค มันได้ผล เพราะคนที่ตาลุกมันมีเยอะ ในประเทศแบบนี้ โอเค ก็เวิร์คตามเป้าแล้วนี่นา
พอได้เป็นรัฐบาลแล้วก็คิดสิ คิดสิ อย่าลืมสิ
อย่าโกหกตัวเองสิ ว่า มันถูกคิดมาเพื่อหาเสียง เพื่อหาคะแนนนิยมสำหรับการเลือกตั้ง
มันไม่ได้กระตุ้น กระตุกหางแมวอะไรหรอก
นี่คงแหกตาตัวเองจนเชื่อซะสนิทเลยซิท่า ว่า ประเทศไทยมีวิกฤตเศรษฐกิจ เร่งด่วน
โครงการประชานิยมสุดเจ๋งแบบจำนำข้าวทุกเมล็ดน่ะ ลืมแล้วเหรอ
ว่ามัน ฮิบหาย ขนาดไหน
พรรคเดียวกันนี้แหละ ไอ้เจ้าของพรรคคนเดียวกันนี่แหละ
สร้างภาระให้กับประเทศบานทะโร่ มาอีกกี่ปีดีล่ะจ๊ะ นายจ๋า
จนห้องนี้ ไม่มีใครอยากได้ยินคำว่า "จำนำข้าว" กันแล้ว มันแสลงหู !
มาตะเภาเดียวกันทั้งปีทั้งชาติ กับไอ้พรรคการเมืองนี้
เอาเงินประชาชน มาซื้อประชาชน
อยู่ดีไม่ว่าดี ตกลงไทยแลนด์ แม่ มต้องอยู่ในสภาพวิกฤตทางเศรษฐกิจให้จงได้
ทั้งๆที่ไม่ใช่ !
ใส่ถุงเท้าแดงเล่นกระต่ายขาเดียวอยู่คนเดียวนั้นแหละ ว่า มันเป็นวิกฤตเร่งด่วน
เพิ่งเคยเจอผู้นำประเทศ ที่ประหลาดที่สุดในโลก
ที่เอาหัวยัน ยืนยัน นอนยัน เตาทีนยัน จะเอาให้ได้ ว่า ประเทศนี้ต้องมีวิกฤตทางเศรษฐกิจ
แล้วตอนจบ บทสุดท้ายของเรื่องนี้ พอมันเจ๊ง ก็ชี้นิ้วโทษไปที่ กฏษฏีกามั่ง สว. มั่ง ท้ายที่สุดก็ ศาลรัฐธรรมนูญ
ให้เป็นแพะ เป็นจำเลยสังคม ให้คนด่าทั้งประเทศ
ส่วนพวกมิงก็รอด ลงจากหลังเสือแบบเท่ห์ๆ ทั้งปี
เจ้าเล่ห์ชิปเป๋งเลย
ตกลงเศรษฐกิจ ไทยแลนด์ ต้อง วิกฤต ให้จนได้ซิน่า
จะเอาให้ได้
จะเอาให้ได้ ว่า ประเทศกำลังเกิดวิกฤตทางเศรษฐกิจ
เป็นความจำเป็นเร่งด่วน ยิ่งยวด ที่จะต้อง กู้เงิน 5.5 แสนล้าน เอามาแจกกัน
สรุปว่า จะแจกให้ได้
เขาทัก เขาท้วงกันทั้งบ้านทั้งเมือง
ธนาคารแห่งประเทศไทย สภาพัฒน์ นิด้า TDRI อีกสารพัดนักเศรษฐศาสตร์
เขาทัก เขาท้วง...ไม่สนแม่ มซะงั้น ตูจะแจกให้ได้
เวรกรรม
นี่มันมุมมองแบบ การเมือง มุมเดียวเลยนี่หว่า กะจะชนะการเลือกตั้งลูกเดียวเลยนี่หว่า
กลัวไม่ตรงปก กลัวโดนเพื่อนล้อเหรอ
เฮ้ย มันไม่ใช่นาเว้ย อะไรมันไม่ดี อะไรมันไม่เข้าท่า ก็เลิกทำซะ
ไม่มีใครว่าหรอก
ทำสิ่งที่ดีที่สุดต่อบ้านเมือง มันไม่มีใครว่าไรหรอก
จะโดนแซว โดนล้อ โดนถล่มบ้างมันเรื่องจิ๋วๆ
จิ๋ว เมื่อเทียบกับภาระผูกพันทางการเงิน และ วินัยทางการเงินการคลังของประเทศ
ก็นี่ไงครับ
นโยบายแจกเงินดิจิตัล มันเอาไว้หาเสียง เพื่อโกยคะแนนเสียงคนเห็นเงินแล้วตาลุกวาว
มันไม่ได้มากระตุ้น แมวหมา ที่ไหนหรอก
โอเค มันได้ผล เพราะคนที่ตาลุกมันมีเยอะ ในประเทศแบบนี้ โอเค ก็เวิร์คตามเป้าแล้วนี่นา
พอได้เป็นรัฐบาลแล้วก็คิดสิ คิดสิ อย่าลืมสิ
อย่าโกหกตัวเองสิ ว่า มันถูกคิดมาเพื่อหาเสียง เพื่อหาคะแนนนิยมสำหรับการเลือกตั้ง
มันไม่ได้กระตุ้น กระตุกหางแมวอะไรหรอก
นี่คงแหกตาตัวเองจนเชื่อซะสนิทเลยซิท่า ว่า ประเทศไทยมีวิกฤตเศรษฐกิจ เร่งด่วน
โครงการประชานิยมสุดเจ๋งแบบจำนำข้าวทุกเมล็ดน่ะ ลืมแล้วเหรอ
ว่ามัน ฮิบหาย ขนาดไหน
พรรคเดียวกันนี้แหละ ไอ้เจ้าของพรรคคนเดียวกันนี่แหละ
สร้างภาระให้กับประเทศบานทะโร่ มาอีกกี่ปีดีล่ะจ๊ะ นายจ๋า
จนห้องนี้ ไม่มีใครอยากได้ยินคำว่า "จำนำข้าว" กันแล้ว มันแสลงหู !
มาตะเภาเดียวกันทั้งปีทั้งชาติ กับไอ้พรรคการเมืองนี้
เอาเงินประชาชน มาซื้อประชาชน
อยู่ดีไม่ว่าดี ตกลงไทยแลนด์ แม่ มต้องอยู่ในสภาพวิกฤตทางเศรษฐกิจให้จงได้
ทั้งๆที่ไม่ใช่ !
ใส่ถุงเท้าแดงเล่นกระต่ายขาเดียวอยู่คนเดียวนั้นแหละ ว่า มันเป็นวิกฤตเร่งด่วน
เพิ่งเคยเจอผู้นำประเทศ ที่ประหลาดที่สุดในโลก
ที่เอาหัวยัน ยืนยัน นอนยัน เตาทีนยัน จะเอาให้ได้ ว่า ประเทศนี้ต้องมีวิกฤตทางเศรษฐกิจ
แล้วตอนจบ บทสุดท้ายของเรื่องนี้ พอมันเจ๊ง ก็ชี้นิ้วโทษไปที่ กฏษฏีกามั่ง สว. มั่ง ท้ายที่สุดก็ ศาลรัฐธรรมนูญ
ให้เป็นแพะ เป็นจำเลยสังคม ให้คนด่าทั้งประเทศ
ส่วนพวกมิงก็รอด ลงจากหลังเสือแบบเท่ห์ๆ ทั้งปี
เจ้าเล่ห์ชิปเป๋งเลย