ทำไมสังคมชอบฟังคำโกหกมากกว่าความจริง

เพราะเราถูกทำให้ชินและชอบกับการที่ต้องอยุ่ในที่ที่มีแต่การโกหกหลอกลวงกันตั้งแต่เราเกิดมาพ่อแม่ก็เริ่มโกหกเราด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆด้วยข้ออ้างว่ารัก เป็นห่วง ไม่ต้องการให้เราเรียนรุ้โลกภายนอกด้วยตัวเอง พยามตีกรอบวางระเบียบแบบแผนเการดำเนินชีวิต พยายามครอบงำความคิดเราด้วยคำว่ารักและห่วงใยปรารถนาดี

เมื่อโตขึ้นครูบาจารย็ก็ยัดเยียดความคิดผิดๆใส่หัวเรา สอนเราในสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์ต่อการดำรงชีวิตอยุ่  

พ่อแม่และครูอาจารย์พยามยามยัดเยียดความคิดที่ว่าเราต้องเรียนวิชาที่ไม่จำเป็นเหล่าเพื่อให้มีหน้าที่การงานและอยุ่ในสังคมที่ดี

หมอพยายามยัดเยียดความคิดความเชื่อผิดๆว่าเราป่วยดเพราะไวรัสและแบคทีเรียชื่อประหลาด

พระพยายามยัดเยียดและครอบงำความคิดให้เราทำบุญบริจาคเงินเยอะๆ เพื่อให้เราได้ขึ้นสวรรค์เมื่อตายไปแล้ว แต่เหมือนตกอยุ่ในนรกเมื่อตอนยังมีชีวิตอยุ่
มีคนตามเฝ้าติดตามเพื่อหวังทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิดใจ พระก็จะยัดเยียดความคิดให้เราให้อภัย

เพื่อนพยายามยัดเยียดความคิดว่าพวกเขาคือมิตรแท้ที่จะอยุ่กับเราตลอดไปไม่ทิ้งกัน

พี่คือคนที่พยายามยัดเยียดความคิดว่าที่ว่าเขาอาบน้ำร้อนมาก่อนเราย่อมรุ้ทุกอย่างในโลกนี้ดีกว่าเรา และคนเป็นน้องอย่างเราต้องทำตามในสิ่งที่พวกเขาต้องการ

น้องจะพยายามยัดเยียดความคิดที่ว่าเขาคือตัวเด็กตัวน้อยๆที่เราต้องคอยให้ความช่วยเหลืออยุ่ตลอดเวลา



เราอยุ่ในโลกของคนโกหกมานานมากและต้องทนอยุ่กันต่อไปจนกว่าเราจะตายไปจากโลกที่เต็มไปด้วยคนโกหกใบนี้