ทุกคนมีพ่อแบบนี้กันไหมคะ

พ่อที่แบบว่าหัวโบราณไม่รับฟังใครเห็นเราเหมือนเด็กคนนึงทั้งที่เรามีความคิดของตัวเองมีปัญหาแต่ปรึกษาใครไม่ได้ถ้าจะไปปรึกษาพ่อพ่อก็ไม่รับฟังถ้าได้ฟังปัญหาของหนูที่เล่าไปอ่ะพ่อก็จะเอามาด่าว่า พ่อหนูก็เป็นคนขี้เมาไม่เคยรับฟังเหตุผลจากใคร ปัจจุบันนี้พ่อกับแม่หนูเลิกกันหนูคิดมาด้วยตลอดว่ามันคือปัญหาของเขาไม่ใช่ปัญหาของเราแต่ตอนแรกก็ดีนะเพราะเราก็ไม่ได้กินเหล้าหนักแต่หลังๆเริ่มจะกินเหล้าหนักเริ่มบ้าทั้งที่เราไม่ได้สูบยาสูบยาไอซ์สูบยาบ้าเหมือนสติเราหายเหมือนไม่ใช่ตัวตนเราตอนแรกๆเมื่อไหร่หนูบอกปัญหาเราไปอ่ะเราก็จะไม่รับฟังแถมโดนด่าอีกหนูสัญญากับตัวเองไว้ว่าถ้าหนูมีลูกหนูจะไม่เป็นนิสัยแบบพ่อช่วงที่เกิดตอนแรกๆหนูว่าจะหนีตามผู้ชายหนูก็รู้สึกสงสารพ่อหนูรู้แก่ใจถ้าหนูทิ้งพ่อไปยังไงพ่อหนูต้องตรอมใจแน่นอนหนูเลือกที่จะไม่หนีตามผู้ชายหนูรอให้จบม 3 แล้วหาโรงเรียนดีๆแล้วย้ายไปอยู่หอแต่มันมีครั้งหนึ่งที่หนูทะเลาะกับพ่อหนักมากจนหนูไปนอนบ้านป้าและเราก็ไปตามง้อและหนูไม่อยากกลับเพราะหนูยังไม่สบายใจวันนั้นเราน่าจะเมาด้วยแหละเราเลยด่าเราก็ไม่อยากให้มันรับรู้อะไรขนาดนี้   หนูควรทำไงดีคะถ้ามีพ่อแบบนี้หนูรู้สึกรับมือกับไม่ไหวหนูรู้สึกเครียดมากหนูทำตัวยังไงไม่ถูกแล้วค่ะ