เขินเขา

มี ผช คนนึงแอบชอบ ผญ คนนึง เหมือน ผญ คนนั้นจะรู้ตัวว่า ผช คนนี้แอบชอบ ผญ เขินทำอะไรไม่ถูก เวลาเจอ ผช ก็ได้แต่ก้มหน้า เดินสวนกันก็ล้มหน้าตลอด ผช คนนี้ก็พยายามมองให้ ผญ รู้ตัวว่าเขากำลังมอง (ผญ รู้ตัวนะ

คือเราชอบรุ่นน้องคนนึงใช่ปะ ละเเบบก้ชอบมาผ่านๆมาประมาณอาทิตนึง วันนึงนี่ฟิวจะไปตามนางว่านางไปไหน ละทีนี้พอเดินผ่านนาง หันหลังอีกทีนางเดินตาม เว้ย ละเเบบ นางก็เดินวนไปมาเเถวๆที่เรานั่งกับเพื่อน คือเเบบ

เมื่อก่อนอะผมเคยแอบมองหน้าคนที่ผมแอบชอบบ่อยบางทีก็ถูกจับได้บ้างก็หลบๆหน้าไป เวลาเดินผ่านหรือเจอที่ไหนเหมือนเป็นไรไม่รู้เราต้องมองตากัน แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้มองหน้ากันจังๆแบบนั้นมานานพอสมควรแล้วแต่ความรู

ถ้าเวลาเจอหน้ากับเขาเวลาที่เดินสวนกันแบบใกล้ๆ เขาจะเดินก้มเล่นโทรศัพท์ทั้งที่เดินมาตอนแรกไม่ได้ก้มเล่น เวลาที่เราพูดกับเขาเขาจะมองหน้ากับอีกคน และเวลาเรามองอย่างอื่นเขาจะมองหน้าเรา และบางทีที่เวลาสบตา

บางทีอยกคุย แต่ไม่รู้จะเริ่มไงก่อน มันเขินๆ เก้ๆกังๆ ปากสั่น พูดติดๆขัดๆ พูดกับใครก็ไม่กล้าสบตา ก้มหน้าคุย ใครพอมีวิธีแนะนำ ช่วยบอกทีค่ะ ถ้าคุยไม่เก่งอยู่แบบนี้ อีกหน่อยจะเข้าสังคมไม่ได้ เพราะ อาย

มีคนที่อยู่คอนโดเดียวกับผม ขั้นเดียวกัน ห้องเยื้องๆกัน เวลาเดินสวนกันทีไร พอเขาเห็นผมเขาจะเดินก้มหน้า แบบไม่สบตาอะคับ ไม่ว่าจะเจอที่ไหน ผมสงสัยมานานเป็นปีแล้ว อยากรู้ว่าเขาเป็นอะไร เขากลัวอะไรผมหรือ

อัปเดทจากเมื่อวานที่จะลุยไม่ได้ลุยไข้ขึ้นเจ็บคอข้าวก็ไม่ได้ลงไปกินไม่ได้สบตาแต่ยังดีที่เด็กนั่นยังขึ้นมาให้เห็นได้สบตาเล็กๆน้อยๆดูท่าทางเด็กยังไม่หยุดอายเราอีกจะเขินอะไรขนาดนั้นว่ะเราเองก็เขินไปด้วยเห

เราทำงานที่โรงงานฝรั่งแห่งหนึ่ง เรารู้สึกเจอผู้ชายฝรั่งตำแหน่งสูงคนหนึ่งบ่อยมากๆ ทุกวันทั้งที่โรงงานขนาดใหญ่ เจอตอนเที่ยง เจอตอนไปซื้อของ เจอตอนไปห้องน้ำ จะเดินสวนกันตลอดจนรู้สึกคุ้นชิน เวลาเขาเดินผ่