ภายใน 1 เดือน หลังจากออกพรรษา ก็จะเป็นช่วงทำบุญทอดกฐิน เข้าเรื่องเลยนะ เราพับเหรียญโปรยทานไปร่วมงานกฐิน วัฒนธรรมทางนี้ (จังหวัดที่เรามาทำงาน) คือเขาจะปูผ้าตามทางเดินที่แห่เครื่องกฐินผ่าน เราก็โปรยใส่ผ้าตามทาง สนุกดี เด็กๆน่ารัก พอโปรยลงไปน้องๆก็ไหว้ขอบคุณ เราไปกับพี่ๆที่ทำงาน5คน เด็ก1 คน คือ ช่วงที่โปรยเหรียญไปนะ มีพี่ที่ไปด้วยกัน แกหยีบเหรียญในตระกร้าไปใส่ถุงให้ลูกแกเลย มันง่ายไปไหมเราตั้งใจทำมาทำบุญ เวลาเราเห็นเด็กๆที่เราโปรยให้เขายิ้ม เรามีความสุข เรายิ้มตาม เรารู้สึกไม่พอใจเลย แต่เราก็เลือกที่จะไม่พูด เพราะเราไม่มีลูกเลยไม่เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่มั้ง และไม่ได้หยีบอันสองอันนะ แต่กำเต็มมือเลย กำอยู่3ครั้งตาเราก็ดี๊ ดี หันมาเจอ เราไม่ชอบเลย เราจะได้บุญไหมนะ มันรู้สึกเคืองในใจยังไงไม่รู้ เราพับไป300เหรียญ พอกับมาถึงที่งานตามประสาเด็กเน้าะ น้องเขาก็แกะเลย ใจสลาย เหมือนที่มาสูญเปล่า เราจะได้บุญหรือได้บาปนะ🥺
ว่าด้วยเรื่อง เหรียญโปรยทาน