สรุปแล้วเราน่ารักจริงมั้ยคะ??

คือหนูอยากปรึกษาว่าทําไงไม่ให้คิดมากดีค่ะหลายๆวันผ่านมาหนูเครียดมากๆเเละกลับจากโรงเรียน นอยมากๆทุกวันนี้ไม่ได้เหนื่อยจากการเรียนเเต่เหนื่อยกับสังคมในห้องเรียนมากกว่าเรื่องมันมีอยู่ว่าเปิดเทอมมาวันเเรก

เราเป็นคนๆหนึ่งที่โดนบูลลี่เรื่องสีผิวตั้งแต่ป.1จนถึงม.5 ซึ่งโดนทางโรงเรียนบ้างบ้านบ้างแม้แต่คนรอบตัวก็โดน เราเคยเกลียดหน้าตาและสีผิวของตนเองด้วยตั้งแต่โดนบูลลี่ก็ไม่มีความมั่นใจอีกเลย จนกระทั่งอยากจะ

คือในสังคมปัจจุบันจะเจอแต่คนหุ่นดีๆล้อคนอ้วนว่าอ้วนไรงี้แต่คนส่วนใหญ่ก็จะเข้าข้างคนอ้วนว่า เขามีอันจะกิน อ้วนแล้วหนักหัวใครอะไรประมาณนี้ แต่กลับกัน พอเป็นคนผอม สังคมส่วนใหญ่ก็จะพูดประมาณว่า ทำไมมีแต่

หวัดดีค่ะ เราคือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยมั่นใจในตัวเองเลยอาจเป็นเพราะโดนบูลลี่สมัยประถม ตอนนั่นโดนบูลลี่หนักมากจนอยากลาออกจากโรงเรียน แล้วตอนนี้มีคนบอกให้เรามั่นใจในตัวเอง หัดแต่งหน้าบ้าง อะไรแบบนี

เรามีความรู้สึกว่า timeline เดิมของโนบิตะตอนโต แต่ละอย่างมันดูเป็นสุดยอดของความซวย ความล้มเหลวทั้งหลายทั้งปวงในโลกมนุษย์แล้วค่ะ - นอกจากเรื่องการเรียนและกีฬาที่ไม่ได้เรื่องแล้ว ก็ยังเป็นเป้าในการโดนบ

สวัสดีค่ะ เรื่องของเราคือ เรามีเพื่อนคนนึง เค้าเป็นกะเทยค่ะ(ขออนุญาติ เรียกแบบนี้นะคะ) เพื่อนคนนี้เค้านิสัยดีแบบเลือกคนอะค่ะ คือเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาล จนตอนนี้อยู่ม.5แล้วค่ะ ก็ยังอยู่ห้องเดีย

เราเป็นคนนึงที่ไม่มั่นใจหน้าตาตัวเองตั้งแต่เด็กเพราะโดนบูลลี่บ่อยจนชิน ทั้งฟันที่ยื่นออกมาปากอูมมากเกินกรอบหน้า เพื่อนเรียกม้า ไอเราก็คิดว่าฟันจัดอย่างเดียวคงหายยื่น ลึกกว่านั้นคือขากรรไกรบนยื่น จัดไป

คือหนูเป็นเด็กนักเรียนม.ต้นเป็นคนต่างด้าวค่ะเกิดที่ไทยนะคะหนูโดนบูลลี่เรื่องนี้บ่อยมากเลยค่ะบางทีก็ท้อเหนื่อยใจด้วยพอเพื่อนสนิทหนูก็บูลลี่ด้วยค่ะเหนื่อยใจแล้วอยากร้องมากค่ะทำไงดีคะ