ขณะที่ผมกำลังทำงานอยู่ที่ชั้น 2
อดิสรก็ขึ้นมาบอกผมว่า "พี่สิตครับ มีแขกมาหาครับ"
ผมรีบลงไปข้างล่าง แล้วก็พบกับครอบครัวคุณทรงยศ
"ขอมาเยี่ยมชมที่นี่บ้างนะครับ" คุณทรงยศพูดแล้วยิ้มให้ผม
วันนี้เขาแต่งตัวธรรมดามาก ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น
ทิ้งมาดธุรกิจพันล้านไว้ที่บ้าน
คุณจินดาเองก็มาแบบเรียบง่าย ไม่ได้ทำผม
เวลาเธอปล่อยผมแบบธรรมชาติ เธอดูสวยมาก
วันนี้เธอก็สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหมือนกัน
ทำให้เธอดูเด็กลงไปมาก
ลลิตา ลูกสาวคนโต มาในมาดเสื้อสวยๆกับกางเกงขายาว
ผมที่สั้นดูเป็นธรรมชาติมาก พออยู่ในชุดที่ไม่หรูดูไม่แพง
เธอกลับดูสวยราวมนต๋สะกด
ลีลาวดี ลูกสาวคนสุดท้อง เธอปล่อยผมยาวสลวย
เธอเป็นคนเดียวที่ยังอยู่ในชุดกะโปรง
ดูน่ารักมากๆ
ผมดูแล้ว น่าจะต้องรับแขกกันเป็นคู่
พอดีชั้นล่างมีห้องรับแขกเล็กๆอยู่ 2 ห้อง
ก็เลยจัดไป ห้องแรกให้พลกับลลิตาเข้าไปคุยกัน
ส่วนอีกห้องเป็นห้องของมอสกับลีลาวดี
ผมเองพาคุณทรงยศขึ้นลิฟต์เก่าๆไปยังชั้น 3
ปล่อยให้อดิสรรับรองคุณจินดาที่ชั้นล่าง
"รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ" อดิสรถามคุณจินดา
"น้ำเปล่าดีกว่าค่ะ"
เมื่อคุณจินดาร้องขออะไรง่ายๆ อดิสรก็จัดให้
"คุณจินดาสบายดีเหรอครับ"
"ค่ะ ฉันอยากฟังคุณเล่าเรื่องราวของสงครามโลกครั้งที่ 1 ต่อค่ะ"
"ได้เลยครับ"
อดิสรเล่าเรื่องราวที่คุณจินดาอยากฟัง
เขาเองก็เล่าสนุกมาก ขนาดเป็นเรื่องสงคราม
แต่ก็ทำให้เธอนั้นฟังไปยิ้มไป
การเล่าเป็นจังหวะจะโคนดี มีมิติ
ทำให้การสนทนาราบรื่นมาก
ผมเองกับคุณทรงยศ เราอยู่ชั้น 3
คุณทรงยศดูเหนื่อยๆ ผมจึงถามขึ้น
"วันนี้ดูเหนื่อยจังครับ"
"มีเรื่องต้องคิดเยอะน่ะ"
"อยากได้คนช่วยคิดไหมครับ"
เรื่องแรกที่เขาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องธุรกิจต่างๆที่มัน
กำลังยุ่งเหยิงซับซ้อนมาก
แล้วยังมีเรื่องหุ้น เรื่องที่ดิน เรื่องญาติ เรื่องเพื่อน
เรื่องกอล์ฟ เรื่องการริเริ่มโครงการใหม่ๆ
เรื่องการบริหารการเงิน เรื่องตระกูล เรื่องบ้าน
เรื่องครอบครัวและเครื่องกิจการกงสี
ผมเดินไปหยิบกระดาษมา
แล้วช่วยคุณทรงยศเป็นเรื่องๆ
แต่ละเรื่องมันมีที่มาที่ไปของมัน
ผมช่วยลำดับความสำคัญ แล้วแก้ปัญหาเป็นเรื่องๆ
เรื่องไหนแก้ง่าย ก็ยกขึ้นมาก่อน
เรื่องไหนแก้ยากก็อาจจะต้องแบ่งเป็นขั้นเป็นตอน
เรื่องไหนแก้ยังไม่ได้ ก็ต้องพักไว้ก่อน
วันนี้แก้ยังไม่ได้ วันหน้าอาจแก้ได้ก็ได้
ผมเขียนแผงผังวิธีการจัดการปัญหาต่างๆให้ดูง่าย
ไม่ยุ่งยากซับซ้อน และเสนอแนะวิธีการต่างๆไว้ให้
"รู้สึกสบายใจขึ้นหรือยังครับ"
"ผมสงสัยนะ สิตเรียนจบอะไรมาบ้างเนี่ย"
ผมก็ค่อยๆเล่าให้ฟัง จริงๆไม่อยากเล่าเท่าไหร่
กลัวจะถูกกล่าวหาว่าอวด
แต่เห็นคุณทรงยศอยากรู้มาก ก็เลยเล่า
ผมเล่าสาขาต่างๆของปริญญาตรีทั้ง 2 ใบ
ปริญญาโททั้ง 3 ใบ และปริญญาเอกทั้ง 2 ใบให้เขาฟัง
เมื่อฟังจบ คุณทรงยศตาถลน
"แล้วทำไมถึงมาอยู่ตึกเก่าๆแบบนี้ละครับ
ทำไมไม่ไปอยู่บริษัทใหญ่ๆหรือมหาวิทยาลัยดีๆครับด็อกเตอร์"
"เรียกผมว่าสิตเหมือนเดิมดีกว่าครับคุณทรงยศ"
"เอาอย่างนี้ ถ้าจะให้เรียกสิตเหมือนเดิม ก็ต้องเรียกผมว่าพี่ยศนะ"
"ครับ"
"หรือช่วงนี้ นายอยากปลีกวิเวกเหรอ"
"ครับ"
"คงอยากหนีความวุ่นวาย"
"ครับ"
"มาเป็นที่ปรึกษาให้พี่ก็ดีนะ พี่ไม่เอาเปรียบหรอก
จะมีเงินเดือนให้ด้วย"
ผมรู้สึกดีมากๆที่ได้มิตรภาพดีๆพร้อมกับงานดีๆอีกหนึ่งอย่าง
ลีลาวดีเอาภาพร่างต่างๆมาให้มอสช่วยเลือก
มันเป็นภาพสยองขวัญทั้งนั้น
พวกเขาเลือกกันไปคุยกันไป
ลีลาวดีรู้สึกว่ามอสเข้าอกเข้าใจเธอดี
มีแนวคิดในทางสยองขวัญคล้ายๆกัน
ลีลาวดีสารภาพว่าเธอก็เห็นผีและสามารถสื่อสารทางจิตได้
มอสเองบอกไปว่าเขาก็ทำได้เช่นกัน
ทำให้ทั้งสองยิ่งลึกซึ้งกันมากขึ้นไปอีก
มอสมองหน้าลีลาวดีที่สวยสดใสราวภาพวาดของจิตรกรชั้นยอด
ลีลาวดีก็มองหน้าหล่อๆของมอส ยิ่งมองใกล้ๆ
ก็ยิ่งพบว่ามอสหล่อมาก ผิวพรรณดี แถมหน้ายังมีโครงหน้า
ที่หล่อชวนหลงใหล
ส่วนพลกับลลิตาก็เล่าเรื่องสยองขวัญสลับกันไปมา
ทั้งคู่มีมุมมองเชิงสยองขวัญคล้ายๆกัน
คุยกันจึงเหมือนเข้าอกเข้าใจกันเป็นอย่างดี
ลลิตาสวยหวานแต่ดูทะมัดทแมง
ส่วนพลก็หล่อเท่สไตล์พระเอกเกาหลีในซีรีส์ต่างๆ
พอทั้งคู่มองกันก็ต่างทนไม่ได้อีกต่อไป
จึงเผลอจูบกันอย่างดูดดื่ม
พอได้สติ พลถอนปากออกมาแล้วบอกว่า
"ขอโทษนะครับ คือผม"
แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ลลิตาก้ดึงเขาเข้าไปจูบต่อ
สำหรับพล การจูบกับลลิตาทำให้เขาเข้าใจถึงความหวานละมุนของผู้หญิง
กับกลิ่นหอมที่ชวนฝัน ลลิตาค่อยๆจูบเขา
ความนุ่มนวลเหล่านั้นทำให้เขาแทบคลั่ง
ส่วนทางลลิตานั้น เขาชอบวิธีการจูบของพลมาก
มันดูนุ่มนวลแต่มีอาการจู่โจม
ไรหนวดช่วยเสริมสร้างอารมณ์
การใช้มือมาบีบที่แขนขณะจูบดูเถื่อนดี
หลังจากจูบเสร็จ ลลิตาดึงพลไปที่ห้องที่มอสกับลีลาวดี
กำลังคุยกันอยู่
ลลิตาเสนอ double date แบบสองคู่ชู้ชื่น
เสนอไปก็ไม่มีใครขัด สองสาวสวยกับสองหนุ่มหล่อ
เลยตกลงตามนั้น.....................
วิมานมายา โดย ศักดิ์สิทธิ์ ตอนที่ 223 สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
ขณะที่ผมกำลังทำงานอยู่ที่ชั้น 2
อดิสรก็ขึ้นมาบอกผมว่า "พี่สิตครับ มีแขกมาหาครับ"
ผมรีบลงไปข้างล่าง แล้วก็พบกับครอบครัวคุณทรงยศ
"ขอมาเยี่ยมชมที่นี่บ้างนะครับ" คุณทรงยศพูดแล้วยิ้มให้ผม
วันนี้เขาแต่งตัวธรรมดามาก ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น
ทิ้งมาดธุรกิจพันล้านไว้ที่บ้าน
คุณจินดาเองก็มาแบบเรียบง่าย ไม่ได้ทำผม
เวลาเธอปล่อยผมแบบธรรมชาติ เธอดูสวยมาก
วันนี้เธอก็สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหมือนกัน
ทำให้เธอดูเด็กลงไปมาก
ลลิตา ลูกสาวคนโต มาในมาดเสื้อสวยๆกับกางเกงขายาว
ผมที่สั้นดูเป็นธรรมชาติมาก พออยู่ในชุดที่ไม่หรูดูไม่แพง
เธอกลับดูสวยราวมนต๋สะกด
ลีลาวดี ลูกสาวคนสุดท้อง เธอปล่อยผมยาวสลวย
เธอเป็นคนเดียวที่ยังอยู่ในชุดกะโปรง
ดูน่ารักมากๆ
ผมดูแล้ว น่าจะต้องรับแขกกันเป็นคู่
พอดีชั้นล่างมีห้องรับแขกเล็กๆอยู่ 2 ห้อง
ก็เลยจัดไป ห้องแรกให้พลกับลลิตาเข้าไปคุยกัน
ส่วนอีกห้องเป็นห้องของมอสกับลีลาวดี
ผมเองพาคุณทรงยศขึ้นลิฟต์เก่าๆไปยังชั้น 3
ปล่อยให้อดิสรรับรองคุณจินดาที่ชั้นล่าง
"รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ" อดิสรถามคุณจินดา
"น้ำเปล่าดีกว่าค่ะ"
เมื่อคุณจินดาร้องขออะไรง่ายๆ อดิสรก็จัดให้
"คุณจินดาสบายดีเหรอครับ"
"ค่ะ ฉันอยากฟังคุณเล่าเรื่องราวของสงครามโลกครั้งที่ 1 ต่อค่ะ"
"ได้เลยครับ"
อดิสรเล่าเรื่องราวที่คุณจินดาอยากฟัง
เขาเองก็เล่าสนุกมาก ขนาดเป็นเรื่องสงคราม
แต่ก็ทำให้เธอนั้นฟังไปยิ้มไป
การเล่าเป็นจังหวะจะโคนดี มีมิติ
ทำให้การสนทนาราบรื่นมาก
ผมเองกับคุณทรงยศ เราอยู่ชั้น 3
คุณทรงยศดูเหนื่อยๆ ผมจึงถามขึ้น
"วันนี้ดูเหนื่อยจังครับ"
"มีเรื่องต้องคิดเยอะน่ะ"
"อยากได้คนช่วยคิดไหมครับ"
เรื่องแรกที่เขาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องธุรกิจต่างๆที่มัน
กำลังยุ่งเหยิงซับซ้อนมาก
แล้วยังมีเรื่องหุ้น เรื่องที่ดิน เรื่องญาติ เรื่องเพื่อน
เรื่องกอล์ฟ เรื่องการริเริ่มโครงการใหม่ๆ
เรื่องการบริหารการเงิน เรื่องตระกูล เรื่องบ้าน
เรื่องครอบครัวและเครื่องกิจการกงสี
ผมเดินไปหยิบกระดาษมา
แล้วช่วยคุณทรงยศเป็นเรื่องๆ
แต่ละเรื่องมันมีที่มาที่ไปของมัน
ผมช่วยลำดับความสำคัญ แล้วแก้ปัญหาเป็นเรื่องๆ
เรื่องไหนแก้ง่าย ก็ยกขึ้นมาก่อน
เรื่องไหนแก้ยากก็อาจจะต้องแบ่งเป็นขั้นเป็นตอน
เรื่องไหนแก้ยังไม่ได้ ก็ต้องพักไว้ก่อน
วันนี้แก้ยังไม่ได้ วันหน้าอาจแก้ได้ก็ได้
ผมเขียนแผงผังวิธีการจัดการปัญหาต่างๆให้ดูง่าย
ไม่ยุ่งยากซับซ้อน และเสนอแนะวิธีการต่างๆไว้ให้
"รู้สึกสบายใจขึ้นหรือยังครับ"
"ผมสงสัยนะ สิตเรียนจบอะไรมาบ้างเนี่ย"
ผมก็ค่อยๆเล่าให้ฟัง จริงๆไม่อยากเล่าเท่าไหร่
กลัวจะถูกกล่าวหาว่าอวด
แต่เห็นคุณทรงยศอยากรู้มาก ก็เลยเล่า
ผมเล่าสาขาต่างๆของปริญญาตรีทั้ง 2 ใบ
ปริญญาโททั้ง 3 ใบ และปริญญาเอกทั้ง 2 ใบให้เขาฟัง
เมื่อฟังจบ คุณทรงยศตาถลน
"แล้วทำไมถึงมาอยู่ตึกเก่าๆแบบนี้ละครับ
ทำไมไม่ไปอยู่บริษัทใหญ่ๆหรือมหาวิทยาลัยดีๆครับด็อกเตอร์"
"เรียกผมว่าสิตเหมือนเดิมดีกว่าครับคุณทรงยศ"
"เอาอย่างนี้ ถ้าจะให้เรียกสิตเหมือนเดิม ก็ต้องเรียกผมว่าพี่ยศนะ"
"ครับ"
"หรือช่วงนี้ นายอยากปลีกวิเวกเหรอ"
"ครับ"
"คงอยากหนีความวุ่นวาย"
"ครับ"
"มาเป็นที่ปรึกษาให้พี่ก็ดีนะ พี่ไม่เอาเปรียบหรอก
จะมีเงินเดือนให้ด้วย"
ผมรู้สึกดีมากๆที่ได้มิตรภาพดีๆพร้อมกับงานดีๆอีกหนึ่งอย่าง
ลีลาวดีเอาภาพร่างต่างๆมาให้มอสช่วยเลือก
มันเป็นภาพสยองขวัญทั้งนั้น
พวกเขาเลือกกันไปคุยกันไป
ลีลาวดีรู้สึกว่ามอสเข้าอกเข้าใจเธอดี
มีแนวคิดในทางสยองขวัญคล้ายๆกัน
ลีลาวดีสารภาพว่าเธอก็เห็นผีและสามารถสื่อสารทางจิตได้
มอสเองบอกไปว่าเขาก็ทำได้เช่นกัน
ทำให้ทั้งสองยิ่งลึกซึ้งกันมากขึ้นไปอีก
มอสมองหน้าลีลาวดีที่สวยสดใสราวภาพวาดของจิตรกรชั้นยอด
ลีลาวดีก็มองหน้าหล่อๆของมอส ยิ่งมองใกล้ๆ
ก็ยิ่งพบว่ามอสหล่อมาก ผิวพรรณดี แถมหน้ายังมีโครงหน้า
ที่หล่อชวนหลงใหล
ส่วนพลกับลลิตาก็เล่าเรื่องสยองขวัญสลับกันไปมา
ทั้งคู่มีมุมมองเชิงสยองขวัญคล้ายๆกัน
คุยกันจึงเหมือนเข้าอกเข้าใจกันเป็นอย่างดี
ลลิตาสวยหวานแต่ดูทะมัดทแมง
ส่วนพลก็หล่อเท่สไตล์พระเอกเกาหลีในซีรีส์ต่างๆ
พอทั้งคู่มองกันก็ต่างทนไม่ได้อีกต่อไป
จึงเผลอจูบกันอย่างดูดดื่ม
พอได้สติ พลถอนปากออกมาแล้วบอกว่า
"ขอโทษนะครับ คือผม"
แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ลลิตาก้ดึงเขาเข้าไปจูบต่อ
สำหรับพล การจูบกับลลิตาทำให้เขาเข้าใจถึงความหวานละมุนของผู้หญิง
กับกลิ่นหอมที่ชวนฝัน ลลิตาค่อยๆจูบเขา
ความนุ่มนวลเหล่านั้นทำให้เขาแทบคลั่ง
ส่วนทางลลิตานั้น เขาชอบวิธีการจูบของพลมาก
มันดูนุ่มนวลแต่มีอาการจู่โจม
ไรหนวดช่วยเสริมสร้างอารมณ์
การใช้มือมาบีบที่แขนขณะจูบดูเถื่อนดี
หลังจากจูบเสร็จ ลลิตาดึงพลไปที่ห้องที่มอสกับลีลาวดี
กำลังคุยกันอยู่
ลลิตาเสนอ double date แบบสองคู่ชู้ชื่น
เสนอไปก็ไม่มีใครขัด สองสาวสวยกับสองหนุ่มหล่อ
เลยตกลงตามนั้น.....................