เห็นมีกระทู้แนวนี้บ่อย อยากชวนคนที่ไม่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหามาแชร์กัน
สำหรับเรา เราชอบคิดแบบรังผึ้ง

เวลามี keyword อะไรมาคำนึง เราจะคิดสิ่งที่เกี่ยวกับคำนั้นในหลายมิติ แล้วต่อบทสนทนาไปเรื่อยๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สมมติ
- เขา(ฝั่งน้ำเงิน) พูดถึงหมา เรา(ฝั่งแดง)จะคิดถึงสิ่งที่เกี่ยวข้อง (ตัวอย่างตามรูป) แล้วเลือกเอาสักอย่างมาขยี้ต่อ
- เราจะไม่ใช่แนว เธอเลี้ยงหมาเหรอ ฉันก็เลี้ยงเหมือนกัน แล้วส่งอะไรต่อไปทื่อๆ แบบการตีปิงปองที่แค่ตีลูกกลับไป ในบางครั้งมันต้องเล็งด้วยว่าจะตีกลับไปที่ไหน (แต่ส่วนใหญ่ ในหัวเราไม่ได้คิดหรือคาดหวังว่าเขาจะตอบอะไรมา เพราะเราทำแบบนี้โดยอัตโนมัติอยู่แล้ว ในหัวจริงๆเราแค่คิดถึง แง่มุมต่างๆที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น) เช่น อยากรู้ว่าเขาอยากมีลูกไหม ก็อาจจะขยี้เรื่องหมาต่อว่า เลี้ยงกี่ตัว? เลี้ยงเพศไหน? อายุเท่าไหร่? ทำหมันยัง? กระทั่งถึงบทสนทนาว่า แล้วคุณอ่ะคิด(หรือวางแผน)ยังไงกับการมีลูก? อยากมีไหม? ที่บ้านคุณคิดยังไง? ใช้วิธีนี้ต่อไปเรื่อยๆ จากจุดเริ่มต้นเรื่องหมา ก็พาเราไปไกลถึงเขาชอบเที่ยวที่ไหน ประเทศที่ไปแล้วชอบ ปกติทำอาหารกินเองไหม ชอบบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรึเปล่า น้ำเคยท่วมบ้านไหม บ้านอยู่แถวไหน เรียกได้ว่า ไปได้เรื่อยอ่ะ
- ที่แทบจะไม่ทำเลย คือการเปลี่ยนเรื่องเอาดื้อๆ หรือเล่นมุกหยอด อย่าง "ฉันก็เลี้ยงหมาเหมือนกัน แล้วปกติคุณอ่ะชอบไปเที่ยวที่ไหน" หรือ "ฉันก็เลี้ยงหมาเหมือนกัน แล้วอยากจะเลี้ยงเธอด้วย"
แล้วคนอื่นล่ะ ทำยังไงกันบ้าง
คนที่ไม่มีปัญหา "บทสนทนาตัน" มีเทคนิคอะไรกัน
สำหรับเรา เราชอบคิดแบบรังผึ้ง
เวลามี keyword อะไรมาคำนึง เราจะคิดสิ่งที่เกี่ยวกับคำนั้นในหลายมิติ แล้วต่อบทสนทนาไปเรื่อยๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วคนอื่นล่ะ ทำยังไงกันบ้าง