ก่อนฟ้าสาง

ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให

แห่งดวงอาทิตย์ยามเช้าฉันมองเห็นเสียงกระซิบของฟ้าแสงสีทองที่แทรกซึมรอยหม่นของเมฆราวกับมืออ่อนโยนของวันใหม่ลูบไล้ผืนดินให้ตื่นจากความเงียบงันทุ่งหญ้าอันแห้งผากยืนเฝ้ามองขอบฟ้าเหมือนผู้รอคอยไม่ว่าคืนจะยา

แมวหาย เข้าวันที่10 แล้วค่ะ ตามหาทุกวัน ทำทุกวิธีที่ใครๆแนะนำ จุดธูปกลางแจ้งบอกสิ่งศักสิทธิ์ หม้อครอบหัว ติดประกาศตามจุด ตอนนี้จิตใจหดหู่มาก นอนไม่หลับสะดุ้งตื่นกลางดึกทุกวัน เป็นห่วง ความเป็นอยู่ ฝน