ขอระบายในนี้หน่อยนะคะ เราก็ไม่ได้หมดความอดทนหรืออะไร แต่แค่มันไม่มีใครรับฟังเราเฉยๆค่ะ
เข้าเรื่องนะคะ ตอนเรากำลังจะขึ้นม.1 เราได้มีเพื่อนคนนึงชือ1 (นามสมมุติ) ที่เป็น ลูกของเพื่อนแม่ แม่เราบอกว่า1จะเข้าโรงเรียนเดียวกับเรา พอวันเปิดเทอม เหมือนจะเป็นช่วงเรียนออนไลน์ เรากับ1ได้มาเรียนที่บ้านด้วยกัน (1มาเรียนบ้านเรานะ) ตอนนั้นเราก็สนิทกับ1มาก เพราะ1เป็นเพื่อนคนเดียวของเรา เวลาพวกเราทำอะไร ก็จะช่วยกัน จะซื้ออะไรก็ซื้อตามกัน (ตอนนั้นเราติด1มาก) พอขึ้นม.1เทอม2(เรียนที่โรงเรียน) พวกเราก็มีเพื่อนอีกคนชื่อว่า2 (นามสมมุติ) เป็นลูกของเพื่อนแม่เหมือนกัน พวกเราก็อยู่ด้วยกัน3คนปกติ แต่วันหนึ่งเรารู้สึกว่า2 พยายามเข้าหา1 โดยที่1ดูเหมือนมีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา ตอนนั้นเราก็พยายามไม่คิดมาก เพราะพวกเค้าดูสนิทกันดี เราก็ดีใจที่เพื่อนใหม่เข้ากับ1ได้ แต่ดูเหมือน1จะสนใจเราน้อยลง หรือเพราะ2น่าสนใจกว่านะ
มีครั้งนึงที่พวกเรา3คนเดินไปกินข้าวด้วยกัน แล้ว1กับ2คุยกันในเรื่องที่เราไม่รู้ เช่นดาราเกาหลีอะไรนี่แหละค่ะ55 แต่จู่ๆก็มีความคิดนึงแว็ปขึ้นมาในหัว ว่าให้เราหยุดเดิน(มันดูเรียกร้องความสนใจแต่ เราก็อยากให้พวกนางสนใจเราบ้างนะฮืออ)...พอเราหยุดเดิน พวกนางก็ไม่หันกลับมาเลยค่ะ เดินต่อแบบสับๆ เอ้า...ไอ่เราก็เริ่มคิดละ เอ๊ะมันใช่หรอ ตอนนั้นสมองโล่งมากค่ะ ก็เพื่อนที่สนิทเดินต่ออ่ะ แบบพอซักพักพวกนางเหมือนรู้สึกตัว พวกนางก็หันมา
แล้ว1ก็วิ่งมากอดเราบอกว่า "เธอเป็นไร โอ๊ๆ" แต่2ไม่กอดค่ะยืนเฉยๆ(ก็ตอนนั้นเราไม่สนิทกับ2นี่นา) บอกเลยว่าตอนนั้นเราพยายามเข้าหา2แล้ว แต่เหมือนนางจะหยิ่งๆนิดนึง (หรือว่าหยิ่งแค่กับเราไม่รู้) .. . . . .. . มันจะมีตอนนึงที่ครูให้จับคู่กัน2คน เราก็ได้คู้กับ1 แต่วันนั้น2คู่กับใครไม่รู้ หลังจากนั้นพวกเราก็ตั้งกลุ่มคุยกันในแชต บางที2ก็ทักมาขอรูปเราบ้าง บอกว่าตัดคริปกลุ่มเล่นๆ บอกเลยว่าในแชต2น่ารักมาก แต่พอคุยกันตัวจริงนางเหมือนจะอายๆ แล้ว1ก็แทรกเข้าไปคุยกับ2แทน
พอขึ้นม.2 พวกเราก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นมาอีก1คน ตอนนี้พวกเรามี4คนแล้ว เพื่อนใหม่เป็นลูกของเพื่อนแม่เหมือนกัน ตอนนั้นเราคิดว่า แบบนี้ก็ดีเพราะถ้า1กับ2คุยกัน เราก็คุยกับ3ก็ได้ ตอนนั้นเราก็เริ่มติด3เพราะว่า3เป็นคนที่คุยง่าย แต่บางครั้ง3ก็ไปคุยกับ1และ2 เราเลยเข้าไปนั้งฟังและ ลองพูดกับพวกนาง พอเราพูดเท่านั้นแหละ พวกนางก็เงียบกันทั้ง3เลยค่ะ จากตอนแรกๆที่คุยกันสนุกสนานกัน3คน จากนั้นราก็ได้แต่ฟังเฉยๆ แล้วก็เล่นโทรศัพไปด้วย ฟังไปด้วยแทน (เราคิดว่า เราเหมาะกับฟังมากกว่า) จนเรากลายเป็นคนติดโทรศัพท์ ถามอะไรก็ไม่ตอบยาวๆ ได้แต่พยักหน้า พอขึ้นม.3 เราคิดจะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่ และก็เลิกติดโทรศัพท์แล้ว เรารักตัวเองมากขึ้น แล้วเพื่อนๆก็รักกันมากขึ้นแน่นอนค่ะ55 เปิดเทอมมาแรกๆก็ดี พวกนางเริ่มสนใจเรา ชอบมาถามใช้ลิปอะไรบ้าง ใช้แป้งยี่ห้ออะไรบ้าง ตอนนั้นรู้สึกเหมือนได้กลับมามีเพื่อนอีกครั้งค่ะ55 แต่ถึงจะดีขึ้นแล้ว เพื่อนๆก็คุยกัน3คน(เราก็เป็นผู้ฟังที่ดี) แต่ก็ขี้เหงาเหมื่อนเดิมค่ะ นิสัยนี้มันทำยังไงก็ไม่หายเหงาซักที หรือเพราะต้องการความรักจากใครซักคนนะ...
ในที่สุดก็มีคนทักมา ไม่บอกก็รู้ว่าผู้ชายแน่นอน55 ครั้งแรกที่ผู้ชายทักมาตั้งแต่มาเรียนที่นี่ เรากับเค้าคนนั้นก็สนิทกันมากขึ้น เหมือนเค้าจะเป็นคนตลก แล้วทำให้เราหายเหงาได้เลยค่ะ พอเรากับเค้านั้น คบกันหลังจากที่ดูใจกันมา3เดือน แรกๆเราก็มีความสุข บอกเลยว่ามากๆค่ะ เพราะถ้าวิชาว่างๆ เค้าก็จะแวะมาเล่นกับเรา แบบที่เพื่อน3คนไม่เคยมาก่อน ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโดนชุบชีวิตค่ะ มันดีมากเลยที่มีคนที่รักเราจริงๆ ส่วน3คนนั้นฮอตอยู่แล้วค่ะ มีคนมาจีบไม่ขาดสาย เราแทบไม่ต้องห่วงพวกเค้าเลย เพราะพวกเค้าดูแลกันได้ดีมาก ส่วนเราก็ดูแลตัวเองไปค่ะ ถึงตอนนี้จะมีเค้าช่วยดูแลอยู่ส่วนหนึ่งก็เถอะ55
พอปิดเทอมเรากับเค้า ก็ได้เลิกลากันไป (เหตุผลขอไม่บอกนะคะแงง) แต่บอกแค่ว่า เลิกลากันด้วยดีค่ะ หลังจากที่เรามีความรักมานาน เราเลยไปดูสตอรี่เพื่อนๆบ้างค่ะ บอกเลยว่าไปบ้านกัน ดูสนุกสนานมากกเลย เราก็อยากไปบ้างจัง แต่เอะใจ ทำไมไม่ชวนเราล่ะ พอเราไปเลื่อนแชตกลุ่มก็ไม่เห็นว่าคุยนัดอะไรกันในกลุ่มนั้นเลย เพราะปกติ ถ้ากลุ่มเราจะไปบ้านใคร ก็ต้อง@ทุกคน แล้วถาม แต่นี่ไม่มีแม่แต่ข้อความที่นัดกันเลย หรือว่าพวกเค้าจะนัดในแชตส่วนตัวรึป่าวนะ หรือว่ากลุ่มแยก--แค่กๆ ไม่พูดดีกว่า สงสัยจะอยากทิ้งเราจริงๆแหละนะ
รู้สึกเหมือนโดนเพื่อนทิ้ง ทำไงดีคะ?
เข้าเรื่องนะคะ ตอนเรากำลังจะขึ้นม.1 เราได้มีเพื่อนคนนึงชือ1 (นามสมมุติ) ที่เป็น ลูกของเพื่อนแม่ แม่เราบอกว่า1จะเข้าโรงเรียนเดียวกับเรา พอวันเปิดเทอม เหมือนจะเป็นช่วงเรียนออนไลน์ เรากับ1ได้มาเรียนที่บ้านด้วยกัน (1มาเรียนบ้านเรานะ) ตอนนั้นเราก็สนิทกับ1มาก เพราะ1เป็นเพื่อนคนเดียวของเรา เวลาพวกเราทำอะไร ก็จะช่วยกัน จะซื้ออะไรก็ซื้อตามกัน (ตอนนั้นเราติด1มาก) พอขึ้นม.1เทอม2(เรียนที่โรงเรียน) พวกเราก็มีเพื่อนอีกคนชื่อว่า2 (นามสมมุติ) เป็นลูกของเพื่อนแม่เหมือนกัน พวกเราก็อยู่ด้วยกัน3คนปกติ แต่วันหนึ่งเรารู้สึกว่า2 พยายามเข้าหา1 โดยที่1ดูเหมือนมีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา ตอนนั้นเราก็พยายามไม่คิดมาก เพราะพวกเค้าดูสนิทกันดี เราก็ดีใจที่เพื่อนใหม่เข้ากับ1ได้ แต่ดูเหมือน1จะสนใจเราน้อยลง หรือเพราะ2น่าสนใจกว่านะ
มีครั้งนึงที่พวกเรา3คนเดินไปกินข้าวด้วยกัน แล้ว1กับ2คุยกันในเรื่องที่เราไม่รู้ เช่นดาราเกาหลีอะไรนี่แหละค่ะ55 แต่จู่ๆก็มีความคิดนึงแว็ปขึ้นมาในหัว ว่าให้เราหยุดเดิน(มันดูเรียกร้องความสนใจแต่ เราก็อยากให้พวกนางสนใจเราบ้างนะฮืออ)...พอเราหยุดเดิน พวกนางก็ไม่หันกลับมาเลยค่ะ เดินต่อแบบสับๆ เอ้า...ไอ่เราก็เริ่มคิดละ เอ๊ะมันใช่หรอ ตอนนั้นสมองโล่งมากค่ะ ก็เพื่อนที่สนิทเดินต่ออ่ะ แบบพอซักพักพวกนางเหมือนรู้สึกตัว พวกนางก็หันมา
แล้ว1ก็วิ่งมากอดเราบอกว่า "เธอเป็นไร โอ๊ๆ" แต่2ไม่กอดค่ะยืนเฉยๆ(ก็ตอนนั้นเราไม่สนิทกับ2นี่นา) บอกเลยว่าตอนนั้นเราพยายามเข้าหา2แล้ว แต่เหมือนนางจะหยิ่งๆนิดนึง (หรือว่าหยิ่งแค่กับเราไม่รู้) .. . . . .. . มันจะมีตอนนึงที่ครูให้จับคู่กัน2คน เราก็ได้คู้กับ1 แต่วันนั้น2คู่กับใครไม่รู้ หลังจากนั้นพวกเราก็ตั้งกลุ่มคุยกันในแชต บางที2ก็ทักมาขอรูปเราบ้าง บอกว่าตัดคริปกลุ่มเล่นๆ บอกเลยว่าในแชต2น่ารักมาก แต่พอคุยกันตัวจริงนางเหมือนจะอายๆ แล้ว1ก็แทรกเข้าไปคุยกับ2แทน
พอขึ้นม.2 พวกเราก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นมาอีก1คน ตอนนี้พวกเรามี4คนแล้ว เพื่อนใหม่เป็นลูกของเพื่อนแม่เหมือนกัน ตอนนั้นเราคิดว่า แบบนี้ก็ดีเพราะถ้า1กับ2คุยกัน เราก็คุยกับ3ก็ได้ ตอนนั้นเราก็เริ่มติด3เพราะว่า3เป็นคนที่คุยง่าย แต่บางครั้ง3ก็ไปคุยกับ1และ2 เราเลยเข้าไปนั้งฟังและ ลองพูดกับพวกนาง พอเราพูดเท่านั้นแหละ พวกนางก็เงียบกันทั้ง3เลยค่ะ จากตอนแรกๆที่คุยกันสนุกสนานกัน3คน จากนั้นราก็ได้แต่ฟังเฉยๆ แล้วก็เล่นโทรศัพไปด้วย ฟังไปด้วยแทน (เราคิดว่า เราเหมาะกับฟังมากกว่า) จนเรากลายเป็นคนติดโทรศัพท์ ถามอะไรก็ไม่ตอบยาวๆ ได้แต่พยักหน้า พอขึ้นม.3 เราคิดจะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่ และก็เลิกติดโทรศัพท์แล้ว เรารักตัวเองมากขึ้น แล้วเพื่อนๆก็รักกันมากขึ้นแน่นอนค่ะ55 เปิดเทอมมาแรกๆก็ดี พวกนางเริ่มสนใจเรา ชอบมาถามใช้ลิปอะไรบ้าง ใช้แป้งยี่ห้ออะไรบ้าง ตอนนั้นรู้สึกเหมือนได้กลับมามีเพื่อนอีกครั้งค่ะ55 แต่ถึงจะดีขึ้นแล้ว เพื่อนๆก็คุยกัน3คน(เราก็เป็นผู้ฟังที่ดี) แต่ก็ขี้เหงาเหมื่อนเดิมค่ะ นิสัยนี้มันทำยังไงก็ไม่หายเหงาซักที หรือเพราะต้องการความรักจากใครซักคนนะ...
ในที่สุดก็มีคนทักมา ไม่บอกก็รู้ว่าผู้ชายแน่นอน55 ครั้งแรกที่ผู้ชายทักมาตั้งแต่มาเรียนที่นี่ เรากับเค้าคนนั้นก็สนิทกันมากขึ้น เหมือนเค้าจะเป็นคนตลก แล้วทำให้เราหายเหงาได้เลยค่ะ พอเรากับเค้านั้น คบกันหลังจากที่ดูใจกันมา3เดือน แรกๆเราก็มีความสุข บอกเลยว่ามากๆค่ะ เพราะถ้าวิชาว่างๆ เค้าก็จะแวะมาเล่นกับเรา แบบที่เพื่อน3คนไม่เคยมาก่อน ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโดนชุบชีวิตค่ะ มันดีมากเลยที่มีคนที่รักเราจริงๆ ส่วน3คนนั้นฮอตอยู่แล้วค่ะ มีคนมาจีบไม่ขาดสาย เราแทบไม่ต้องห่วงพวกเค้าเลย เพราะพวกเค้าดูแลกันได้ดีมาก ส่วนเราก็ดูแลตัวเองไปค่ะ ถึงตอนนี้จะมีเค้าช่วยดูแลอยู่ส่วนหนึ่งก็เถอะ55
พอปิดเทอมเรากับเค้า ก็ได้เลิกลากันไป (เหตุผลขอไม่บอกนะคะแงง) แต่บอกแค่ว่า เลิกลากันด้วยดีค่ะ หลังจากที่เรามีความรักมานาน เราเลยไปดูสตอรี่เพื่อนๆบ้างค่ะ บอกเลยว่าไปบ้านกัน ดูสนุกสนานมากกเลย เราก็อยากไปบ้างจัง แต่เอะใจ ทำไมไม่ชวนเราล่ะ พอเราไปเลื่อนแชตกลุ่มก็ไม่เห็นว่าคุยนัดอะไรกันในกลุ่มนั้นเลย เพราะปกติ ถ้ากลุ่มเราจะไปบ้านใคร ก็ต้อง@ทุกคน แล้วถาม แต่นี่ไม่มีแม่แต่ข้อความที่นัดกันเลย หรือว่าพวกเค้าจะนัดในแชตส่วนตัวรึป่าวนะ หรือว่ากลุ่มแยก--แค่กๆ ไม่พูดดีกว่า สงสัยจะอยากทิ้งเราจริงๆแหละนะ