เรื่องราวมีอยู่ว่า​ เรามาพักหอพักหญิงแห่งหนึ่งในสกลเจ้าของหอใจดีมาค่าน้ำค่าไฟถูกหอพออยู่ได้​ แต่ก็มีบางอย่างคือคนข้างห้องที่อยู่กันน่าจะหลายคน2-3คนมั้ง​ แบบไม่รู้ว่าพักหรือมาเล่น​ ตึกที่เราอยู่มี2ชั้นตอนแรกมันพากันอยู่ข้างล่างผ่านไป1เทอมเขาพากันย้ายมาอยู่ข้างบนแล้วแบบพากันคุยพูดเสียงดังมาก​ บางทีกุมีเสียงตึงตังเสียงปิดประตู​ คืนแรกตอนมันขึ้นมาอยู่ตึกชั้น2 แบบคุยกันดังมาก​ ตอนแรกก็คิดว่าเอ้อ1-2ทุ่มไม่เป็นไรหรอกเพราะยังไม่นอนคุยไปเถอะ​ พอดึกเรากำลังหลับอยู่ก็สะดุ้งตื่นเพราะมันคุยกันดังมากแล้วแบบเราง่วงนอนแถมมีเรียนเช้าด้วยก็เลยเขียนกระดาษ​ไปแปะหน้าห้องเราก็เคาะให้เขารู้แล้วก็เดินกลับห้อง​ เดาว่ามันน่าจะอ่านละก็ลดเสียงลง​ พอสองสามวันนี้กลับมาอยู่หอตอนกลางวันพูดคุยเสียงดังมากแบบหัวเราะหยอกล้อ​กันแถมเปิดประตูห้องด้วยเพราะว่าไม่มีระเบียงส่วนตัว​ เราคิดแบบไม่เกรงใจหน่อยหรอถึงจะกลางวันก็ไม่ควรเสียงดังนะ​ แทบตะได้ยินทุกคำที่พูดละวันนี้เลยตัดสินใจโทรบอกลุงเจ้าของหอว่า"ขอย้ายห้องไปอีกห้องได้มั้ยห้องข้างๆเขาเสียงดัง" ลุงบอกว่า"อีกห้องอ่ะพวกที่มันเคยอยู่ด้วยกันอ่ะย้ายขึ้นมาละ​" ลุงก็เลยบอกว่า*เดี๋ยวจัดการให้" ตอนนั้นก็โล่งใจ
แล้วก็โทรไปคุยกับแม่ แม่บอกว่า" อย่างนี้ละส่วนรวมเสียงดังก็ช่างเขาไม่ใช่ยามวิกาลไม่ใช่เวลาพักผ่อน​เกิดเขาไม่พอใจเดี๋ยวเขามาหาเรื่องแถมเราอยู่คนเดียวด้วยเกิดเขาไม่คิดเหมือนเราเขาจะว่าเราเรื่องมากทนๆอยู่ไปเถอะ​ " เราก็แบบ" แม่ที่บอกคืออยากให้เขาช่วยลดเสียงลงและมีความเกรงใจคนที่อยู่ข้างหน่อย"

=เราอยากจะถามทุกคนว่าเราทำถูกมั้ยที่บอกลุงเจ้าของหอมันเห็นแก่ตัวเกินหรือว่ายังไงอ่ะที่เขาเสียงดังตอนกลางวัน(คือแบบคุยกันกันเสียงดังอ่ะไม่รู้ว่าพูดเรื่องไรกันแต่นี้คือแทบจะได้ยินทุกคำเลยพยายามอยู่เฉยๆมา3จะ4วัน​)​แล้ว​ เราบอกว่ารบกวนช่วยคอมเม้นเเนะนำทีค่ะ