เราเป็นลูกคนโตค่ะแล้วก็เรียนหนังสือไม่ค่อยได้อยู่บ้าน แต่ก่อนเราไม่คิดสภาพแวดล้อมที่บ้านจะหนักอขนาดนี้ เรามีน้องสาว1 คนค่ะ ที่บ้าน มียายกับตา แม่เราไปทำงานเป็นคนส่งเงินมาให้ที่บ้านค่ะ 1ปีที่แล้ว น้องเรามีลูกค่ะ นางอายุ17ตอนมีน้อง ตอนนี้ น้องเขยย้ายมาอยู่ที่บ้านเราค่ะ ที่บ้านเลยมีสมาชิกเพิ่มขึ้น ตอนเราไม่อยู่ ยายเราบอกน้องไม่ทำอะไรเลยค่ะ ไม่ตื่นเช้า(มันไม่เคยตื่นอยู่แล้ว) ไม่ทำงานบ้านเลย (พอยายบอกให้ไปทำนั้นนี้ นางจะบอกว่า "เดี๋ยวก่อน" แล้วยายก็จะไปทำเองค่ะ เพราะรอไม่ได้) แล้วเวลาที่นางทะเลาะกันกับน้องเขย เขาก็จะแยกกันนอนค่ะ ยายก็จะถามว่าทำไมถึงแยกกันนอน ทำไมถึงทะเลาะกัน "เขาเป็นคนหาเงิน เขาเหนื่อย ทำไมตัวเองถึงไม่ทำอะไรบ้าง" เป็นคำพูดของยายที่ใช้กับน้อง เราฟังความเห็นทั้งสองคนค่ะ
คำพูดในมุมมองยาย
"มันไม่ทำอะไรเลย กูพูดความจริงมันผิดตรงไหน" "กูเป็นยายกูก็บอกก็สอนแต่สิ่งดีๆมัน มันผิดตรงไหน" "ถ้าพูดไม่ได้ก็จะไม่พูด ถ้ามันคิดว่ากูเข้าไปยุ่งวุ่นวายทต่อไปก็จะไม่ยุ่งอีก ไม่พูดอีก" "กูก็แค่อยากให้มันทำเหมือนบ้านอื่นเขา ตัวเองมีผัวมีลูก จะออกไปกินเหล้าบ้านเพื่อน ที่เที่ยวนั่งคุยเล่นกันดึกๆดื่นๆ ได้ไง มันต้องอยู่บ้านดูแลลูกผัวมันสิ ทำตัวแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นก็จะหาว่าไม่บอกไม่สอนอีก" "งานบ้านก็ไม่ทำ ทำกับข้าวให้ผัวก็ไม่ทำมีแต่ให้เขาหากินเอง เขาเป็นคนทำงานหาเงินมา แทนที่จะอยู่ในหายเหนื่อยก็ให้เขาไปทำอย่างอื่น ใช้เขาทำนั้นทำนี้"
คำพูดในมุมมองน้อง
"ก็แม่ทำไปแล้ว กูจะทำอีกทำไม" "กูทะเลาะกับผัว กูไม่ได้อยากมาทะเลาะกับแม่อีก" "กูก็ไม่ได้ออกไปไหนไกล แค่ไปกินเหล้าอยู่ใกล้ๆหลังบ้านตัวเอง" "ลูกกูก็เอามันนอนแล้วไง แล้วปลาแม่ก็ป้อนหมดแล้ว จะให้กูทำไรอีก เอาลูกนอน กูก็นอนกับลูก" "บอกให้กูไปทำ พอกูบอกเดี๋ยว แม่ก็ไปทำก่อน รอกูหน่อยไม่ได้หรอ กูจะะทำอยู่" "เอาเรื่องที่กูไม่ทำงานบ้าน อยู่บ้านไม่ทำอะไรเลย เอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง คิดว่ากูไม่อายบ้างหรอ" "แม่ชอบพูดไม่คิด ผัวกูมันทำตัวน่าโดนด่า ถ้ามันไม่ทำแบบนั้นกูจะด่ามันไหม แล้วแม่ก็มาว่าให้กู ว่ากูไปด่าเขาทำไม เขาเป็นคนทำงานหาเงิน กูอยู่เฉยๆแทนที่จะทำ "
เราอยู่กลางเราควรจะทำยังไงดีหรอคะ อีกคนก็พูดเพราะเป็นห่วง อยากให้เขาทำตามที่ตัวเองหรือคนอื่นๆเขาทำกัน
อีกคนก็คิดว่าจะทำให้ผัวไม่ทำให้ผัวมันก็อยู่ที่ตัวเขาเอง รู้อยู่ว่ากับผัวต้องทำยังไง
เราไม่อยากให้สภาพครอบครัวมันแย่กว่ากูค่ะ เราเซนซิทิฟกับเรื่องครอบครัวมาก
สามารถแนะนำหรือถามเพิ่มเติมได้เลยนะคะ
ขอบคุสำหรับคำแนะนำด้วยค่ะ
ปัญหาครอบครัวค่ะ
คำพูดในมุมมองยาย
"มันไม่ทำอะไรเลย กูพูดความจริงมันผิดตรงไหน" "กูเป็นยายกูก็บอกก็สอนแต่สิ่งดีๆมัน มันผิดตรงไหน" "ถ้าพูดไม่ได้ก็จะไม่พูด ถ้ามันคิดว่ากูเข้าไปยุ่งวุ่นวายทต่อไปก็จะไม่ยุ่งอีก ไม่พูดอีก" "กูก็แค่อยากให้มันทำเหมือนบ้านอื่นเขา ตัวเองมีผัวมีลูก จะออกไปกินเหล้าบ้านเพื่อน ที่เที่ยวนั่งคุยเล่นกันดึกๆดื่นๆ ได้ไง มันต้องอยู่บ้านดูแลลูกผัวมันสิ ทำตัวแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นก็จะหาว่าไม่บอกไม่สอนอีก" "งานบ้านก็ไม่ทำ ทำกับข้าวให้ผัวก็ไม่ทำมีแต่ให้เขาหากินเอง เขาเป็นคนทำงานหาเงินมา แทนที่จะอยู่ในหายเหนื่อยก็ให้เขาไปทำอย่างอื่น ใช้เขาทำนั้นทำนี้"
คำพูดในมุมมองน้อง
"ก็แม่ทำไปแล้ว กูจะทำอีกทำไม" "กูทะเลาะกับผัว กูไม่ได้อยากมาทะเลาะกับแม่อีก" "กูก็ไม่ได้ออกไปไหนไกล แค่ไปกินเหล้าอยู่ใกล้ๆหลังบ้านตัวเอง" "ลูกกูก็เอามันนอนแล้วไง แล้วปลาแม่ก็ป้อนหมดแล้ว จะให้กูทำไรอีก เอาลูกนอน กูก็นอนกับลูก" "บอกให้กูไปทำ พอกูบอกเดี๋ยว แม่ก็ไปทำก่อน รอกูหน่อยไม่ได้หรอ กูจะะทำอยู่" "เอาเรื่องที่กูไม่ทำงานบ้าน อยู่บ้านไม่ทำอะไรเลย เอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง คิดว่ากูไม่อายบ้างหรอ" "แม่ชอบพูดไม่คิด ผัวกูมันทำตัวน่าโดนด่า ถ้ามันไม่ทำแบบนั้นกูจะด่ามันไหม แล้วแม่ก็มาว่าให้กู ว่ากูไปด่าเขาทำไม เขาเป็นคนทำงานหาเงิน กูอยู่เฉยๆแทนที่จะทำ "
เราอยู่กลางเราควรจะทำยังไงดีหรอคะ อีกคนก็พูดเพราะเป็นห่วง อยากให้เขาทำตามที่ตัวเองหรือคนอื่นๆเขาทำกัน
อีกคนก็คิดว่าจะทำให้ผัวไม่ทำให้ผัวมันก็อยู่ที่ตัวเขาเอง รู้อยู่ว่ากับผัวต้องทำยังไง
เราไม่อยากให้สภาพครอบครัวมันแย่กว่ากูค่ะ เราเซนซิทิฟกับเรื่องครอบครัวมาก
สามารถแนะนำหรือถามเพิ่มเติมได้เลยนะคะ
ขอบคุสำหรับคำแนะนำด้วยค่ะ