อยากเป็นลูกที่ดีกว่านี้จัง

สวัสดีค่ะ บอกตามตรงว่ากระทู้นี้สร้างมาเพื่อระบายเกี่ยวกับการทำงานของตำรวจของประเทศไทย ไม่ได้อยากสร้างความขัดแย้งหรือเกลียดชังใดๆ แค่พูดความจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง และบ้านตัวเอง ในบ้านมีคนมีประวัติเ

เราคบกันคนคนนึงมีโลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ยอมให้ใครเข้าไปยุ่งในโลกส่วนตัวของเค้าเลย เวลาใครทำอะไรไม่ถูกใจก็โกรธ ทำใครเสียใจก็ไม่แคร์ ไม่ง้อ มีหลายๆ ครั้งที่รู้สึกน้อยใจว่าเราคงไม่ใช่คนสำคัญพอที่จะต้องใส่ใจ

ผมมีแฟนคนแรก เพิ่งคบได้ 1 ปี เธอเป็นคนที่น่ารัก ใจดี อบอุ่น รักครอบครัวมาก แต่เธอต้องออกมาทำงานในเมืองคนเดียวห่างไกลครอบครัว จนวันนึฃผมเข้ามาทำงานที่เดียวกันผ่านไปสักพักเริ่มได้พูดคุย คุยไปเริ่มสนิทแ

เกริ่นเรื่อง เราเป็นลูกคนเล็ก มีพี่สาว ห่างกัน9 ปี เราเป็นเหมือนเสาหลักของบ้าน พี่สาวมีลูกตั้งแต่เด็ก เรียนไม่จบ ส่วนเราเรียบจบปริญญาตรี ตอนนี้ทำงานแล้ว เกิดมาในครอบครัวค่อยข้างยากจน พ่อป่วยและติดเห

เรามีแฟนอยู่คนนึง ซึ่งแฟนติดเพื่อนมาก ชอบสังคม ติดเหล้า ( เวลาเข้าสังคม ) ติดเกมส์ , ไม่ค่อยทักหา ้เราเองพยายามเข้าใจทุกอย่าง มองข้ามเรื่องแย่ๆ โฟกัสอะไรดีๆ นานไปเข้าปีที่ 2-3 นิสัยไม่เปลี่ยน ไปหาเพื

ช่วงนี่เพื่อนงอนผมบ่อยมากๆ ในตอนแรกๆผมก้ง้อเขาแล้วสุดท้ายก่คืนดีกันสักพักเขาก้กลับมางอนผมต่อเพราะเขาชวนผมไปเที่ยวแต่ผมไม่ได่ไปเพราะผมชอบอยุาบ้านมากกว่า ผมเลยปฏืเสธเขาไป เขาก้อ่านแต่ไม่ตอบผมแต่เขาก้โฯ้

หนูนัดพี่เขาไว้ว่าจะไปหาค่ะ เเต่ว่าวันเกิดเพื่อนพอดี เพื่อนนัดกันดื่มเหล้า หนูก็เลยว่าจะไปกินวันเกิดเพื่อนก่อน สักนิดนึงเเล้วค่อยไปหาพี่เขาสักช่วงตีหนึ่งหลังจากดื่มเสร็จ(อาจจะดูดึกไป เเต่ปกติเราไปหากั

พอดี ผมอยากสอบถามว่า การออกจากบ้านตัวเองแล้วมาอยู่บ้านแฟน เป็นความคิดที่ดีมั้ย ซึ่งมีหลายๆครั้งที่ผมกับแฟนทะเลาะกัน แต่เป็นผมที่ได้แต่คอยปลอบใจตัวเอง ต่างจากแฟน ที่เค้ายังมีครอบครัว มีเพื่อนคอยปลอบใจ