บรื่น~~~ เสียงรถจอดดังเอี้ยด!!
รถขนส่งผู้ป่วยโรค Covid 19 จอดหน้า ศูนย์พักคอยแห่งหนึ่ง
[เปิดประตู] หนุ่ม ม.ปลายคนหนึ่งและผู้เชื้อคนอื่นๆ ลงจากรถ
พยาบาล : เอาละค่ะ นี้คือศูนย์พักคอยที่ผู้ป่วย ต้องอยู่จนกว่าจะมีการนำส่งไปที่กักตัวนะค่ะ
พยาบาล : เอาละโชคดีนะค่าา (พยาบาลขึ้นรถปิด ประตูและรถวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว)
ประตูศูนย์พักคอยเปิดออกและมีพยาบาลมาต้อนรับพาไปที่สำหรับผู้ติดเชื้อ
"สวัสดีผมชื่อ ทิว เป็นหนุ่ม ม.ปลาย ธรรมดาทั่วไปหาได้ตามตลาดนี้แหละ นี้เป็นเรื่องราวก่อนที่ผมจะได้ไปสถานที่กักตัว ที่จะต้องอยู่ที่นี่คงเป็นเพราะสถานที่กักตัวมีจำนวนผู้ป่วยเกินไป "
ทิวจัดของต่างๆ ที่นำมาตามความจำเป็นก่อนจะนอนลงบนเตียง นี้เป็นสถานที่ไม่เป็นส่วนตัวสุดๆ "สถานที่นี้เป็นห้องขนาดใหญ่และมีเตียงผู้ติดเชื้อนอนเรียงโดยมีระยะห่างไม่มาก"
ทิว : "เห้อน่าเบื่อชะมัดฉันจะต้องอยู่แบบนี้ไปอีก14วันเหรอเนี้ยแค่คิดก็จะบ้าตายแล้วแห่ะ "แต่อย่างน้อยก็มีโทรศัพท์ยังไงถ้ามีมือถือนี้" "14วันคงจะไม่นานสักเท่าไหร่หรอกน่าา"
《2วันต่อมา》
ทิว "อ่าาาาาาาา น่าเบื่อออชะมัด ฉันเบื่อทั้งๆที่ยังเหลือเวลาอีกตั้ง12 วัน คงต้องหาคุยกับคนแถวนี้บ้างซะแล้วละ" "ถ้ายังอยู่แบบนี้ต่อไปฉันต้องเบื่อตายแน่ "
ย้อนสิ่งที่ทำตลอด2วัน
"ฟังเพลง ดูหนัง เล่นเกม ดูอูยูป อ่านโนเวล "
ทิว " รองไปหาคุยกับพวกลุงๆแถวนั้นดีไหมนะ" (ทิวมองไปห้างนอกห้องมีสนามขนาดเล็กกับเก้าอี้ใต้ต้นไม้อยู่) "จะว่าไปถึงจะบอกว่าเป็นศูนย์พักคอยก็เถอะแต่ความรู้สึกเหมือนไม่ได้มีความสะอาด สุขอนามัย แถมระยะห่างใกล้กันมากๆอีก "อาหารก็รสชาติงั้นๆ แค่ให้มาแล้วให้คนมาแบ่งกันเองดูเหมือนทำแบบผ่านๆขอไปที "
"เอาเป็นว่าปล่อยๆมันไป "อีก12วันฉันก็จะเป็นอิสระแล้ว"
《วันต่อมา》
กริ๊งๆ!!!!! (เสียงมือถือทิวดังขึ้น)
ทิว "ฮัลโลครับ~~ ( เสียงงัวเงีย) พยายาม " ค่าา นี้คือสายจากพยาบาลนะคะมีเรื่องแจ้งให้ทราบ " คือว่าวันนี้เวลา9:00โมง จะมีรถไปรับไปที่สถานกักตัวละคะ กรุณาเตรียมตัวด้วยนะคะ
ทิว "อ่ะ ได้ครับ"
พยาบาล "คะ 9 โมงนะคะ"
《วางสาย》
ทิว "เอ่อออได้เวลาเปลี่ยนไปที่กักตัวแล้วสินะ
: ห่าาาาาา (เสียงหาว) เก็บของดีฟ่าาา"
《ทิวเก็บของทั้งหมดใส่กระเป๋า》
เวลา 9:00 รถพยาบาลมารับทิวและคนไข้บางส่วนไปสถานที่กักตัว
ณ สถานที่กักตัว (เป็นเหมือนสถานที่ปฎิบัติธรรมมีสองชั้นแยกชายหญิง)
《ทิวเดินผ่านจุดตรวจและลงชื่อก่อนเข้าสถานที่กักตัว》
พยาบาล "เตียงของคุณคือ 347 นะคะ"
ทิว "อ่าา ครับ"
ทิวเดินไปที่เตียงอยู่ชั้นสองแยกขายหญิงผู้ชายอยู่ชั้นบน
ทิว "เตียงนี้สินะติดระเบียงสะด้วย แต่ที่นี้คนเยอะน่าจะหาเพื่อนคุยไม่ยาก คงไม่เบื่อเหมือนที่ศูนย์นั้นหรอกน่าา"
《 แต่ทิวก็ต้องรับรู้ว่า14วันนั้นนับตั้งแต่ พรุ่งนี้ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบได้》
ทิว : ห่าาาาาา!! งั้น 3 วันที่ศูย์พักคอยสุดน่าเบื่อก็ไร้ค่านะเซ่!!
ย้อนไปก่อนหน้านี้
ทิว "รองไปสำรวจรอบๆดีกว่า ~~ "ที่นี้มีสองชั้น ชั้นล่างสำหรับผู้หญิงชั้นบนสำหรับผู้ชาย"
"สถานที่เหมือนอาคารเปิดใช้ปฎิบัติธรรมมีระเบียงมองเห็นวิวที่สวยเอาเรื่องเลยแหะ"
"เพราะตั้งอยู่ที่สูงกว่าปกติทำให้เห็นวิวตัวเมืองรอบๆทั้งหมดสินะ"
"นี้มีเตียงประมาณ 500 เตียง มีเตียงที่ว่างอยู่หลายเตียงเหมือนกัน " แล้วทำไมไม่ส่งฉันมาก่อนหน้านี้ละเนี้ย "คงเป็นความล่าช้าในการทำงานของรัฐสินะ"
กริ๊งๆ!!!!!! (เสียงมือถือดังอีกครั้ง) ทิว " ฮัลโลๆ
พยาบาล " ฮัลโลคะมีเรื่องแจ่งให้ทราลคือถ้ามีปัญหาอะไรสามารถติดต่อสอบถามได้ตลอดตั้งแต่ตอนี้จนวันที่14เลยนะคะ
ทิว" เอ่อหมายถึงอีก 11 วันรึป่าวครับ"
พยาบาล " ป่าวนะคะการกักตัวจะถูกนับวันตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปคะ"
ทิว" อ่ะ ครับบบ~~ (เสียงเหี่ยวห่อย)
《ทิวช็อกก็วางสายพยาบาลที่โทรมาจากนั้นด้วยความเศร้าก็นอนลงบนเตียงและผล็อยหลับไปด้วยความช็อก》
14 DAY LOVE /การกักตัวที่จะไม่น่าเบื่ออีกต่อไปของผม อยากให้คนอ่านช่วยดูทีว่าเป็นไง
รถขนส่งผู้ป่วยโรค Covid 19 จอดหน้า ศูนย์พักคอยแห่งหนึ่ง
[เปิดประตู] หนุ่ม ม.ปลายคนหนึ่งและผู้เชื้อคนอื่นๆ ลงจากรถ
พยาบาล : เอาละค่ะ นี้คือศูนย์พักคอยที่ผู้ป่วย ต้องอยู่จนกว่าจะมีการนำส่งไปที่กักตัวนะค่ะ
พยาบาล : เอาละโชคดีนะค่าา (พยาบาลขึ้นรถปิด ประตูและรถวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว)
ประตูศูนย์พักคอยเปิดออกและมีพยาบาลมาต้อนรับพาไปที่สำหรับผู้ติดเชื้อ
"สวัสดีผมชื่อ ทิว เป็นหนุ่ม ม.ปลาย ธรรมดาทั่วไปหาได้ตามตลาดนี้แหละ นี้เป็นเรื่องราวก่อนที่ผมจะได้ไปสถานที่กักตัว ที่จะต้องอยู่ที่นี่คงเป็นเพราะสถานที่กักตัวมีจำนวนผู้ป่วยเกินไป "
ทิวจัดของต่างๆ ที่นำมาตามความจำเป็นก่อนจะนอนลงบนเตียง นี้เป็นสถานที่ไม่เป็นส่วนตัวสุดๆ "สถานที่นี้เป็นห้องขนาดใหญ่และมีเตียงผู้ติดเชื้อนอนเรียงโดยมีระยะห่างไม่มาก"
ทิว : "เห้อน่าเบื่อชะมัดฉันจะต้องอยู่แบบนี้ไปอีก14วันเหรอเนี้ยแค่คิดก็จะบ้าตายแล้วแห่ะ "แต่อย่างน้อยก็มีโทรศัพท์ยังไงถ้ามีมือถือนี้" "14วันคงจะไม่นานสักเท่าไหร่หรอกน่าา"
《2วันต่อมา》
ทิว "อ่าาาาาาาา น่าเบื่อออชะมัด ฉันเบื่อทั้งๆที่ยังเหลือเวลาอีกตั้ง12 วัน คงต้องหาคุยกับคนแถวนี้บ้างซะแล้วละ" "ถ้ายังอยู่แบบนี้ต่อไปฉันต้องเบื่อตายแน่ "
ย้อนสิ่งที่ทำตลอด2วัน
"ฟังเพลง ดูหนัง เล่นเกม ดูอูยูป อ่านโนเวล "
ทิว " รองไปหาคุยกับพวกลุงๆแถวนั้นดีไหมนะ" (ทิวมองไปห้างนอกห้องมีสนามขนาดเล็กกับเก้าอี้ใต้ต้นไม้อยู่) "จะว่าไปถึงจะบอกว่าเป็นศูนย์พักคอยก็เถอะแต่ความรู้สึกเหมือนไม่ได้มีความสะอาด สุขอนามัย แถมระยะห่างใกล้กันมากๆอีก "อาหารก็รสชาติงั้นๆ แค่ให้มาแล้วให้คนมาแบ่งกันเองดูเหมือนทำแบบผ่านๆขอไปที "
"เอาเป็นว่าปล่อยๆมันไป "อีก12วันฉันก็จะเป็นอิสระแล้ว"
《วันต่อมา》
กริ๊งๆ!!!!! (เสียงมือถือทิวดังขึ้น)
ทิว "ฮัลโลครับ~~ ( เสียงงัวเงีย) พยายาม " ค่าา นี้คือสายจากพยาบาลนะคะมีเรื่องแจ้งให้ทราบ " คือว่าวันนี้เวลา9:00โมง จะมีรถไปรับไปที่สถานกักตัวละคะ กรุณาเตรียมตัวด้วยนะคะ
ทิว "อ่ะ ได้ครับ"
พยาบาล "คะ 9 โมงนะคะ"
《วางสาย》
ทิว "เอ่อออได้เวลาเปลี่ยนไปที่กักตัวแล้วสินะ
: ห่าาาาาา (เสียงหาว) เก็บของดีฟ่าาา"
《ทิวเก็บของทั้งหมดใส่กระเป๋า》
เวลา 9:00 รถพยาบาลมารับทิวและคนไข้บางส่วนไปสถานที่กักตัว
ณ สถานที่กักตัว (เป็นเหมือนสถานที่ปฎิบัติธรรมมีสองชั้นแยกชายหญิง)
《ทิวเดินผ่านจุดตรวจและลงชื่อก่อนเข้าสถานที่กักตัว》
พยาบาล "เตียงของคุณคือ 347 นะคะ"
ทิว "อ่าา ครับ"
ทิวเดินไปที่เตียงอยู่ชั้นสองแยกขายหญิงผู้ชายอยู่ชั้นบน
ทิว "เตียงนี้สินะติดระเบียงสะด้วย แต่ที่นี้คนเยอะน่าจะหาเพื่อนคุยไม่ยาก คงไม่เบื่อเหมือนที่ศูนย์นั้นหรอกน่าา"
《 แต่ทิวก็ต้องรับรู้ว่า14วันนั้นนับตั้งแต่ พรุ่งนี้ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบได้》
ทิว : ห่าาาาาา!! งั้น 3 วันที่ศูย์พักคอยสุดน่าเบื่อก็ไร้ค่านะเซ่!!
ย้อนไปก่อนหน้านี้
ทิว "รองไปสำรวจรอบๆดีกว่า ~~ "ที่นี้มีสองชั้น ชั้นล่างสำหรับผู้หญิงชั้นบนสำหรับผู้ชาย"
"สถานที่เหมือนอาคารเปิดใช้ปฎิบัติธรรมมีระเบียงมองเห็นวิวที่สวยเอาเรื่องเลยแหะ"
"เพราะตั้งอยู่ที่สูงกว่าปกติทำให้เห็นวิวตัวเมืองรอบๆทั้งหมดสินะ"
"นี้มีเตียงประมาณ 500 เตียง มีเตียงที่ว่างอยู่หลายเตียงเหมือนกัน " แล้วทำไมไม่ส่งฉันมาก่อนหน้านี้ละเนี้ย "คงเป็นความล่าช้าในการทำงานของรัฐสินะ"
กริ๊งๆ!!!!!! (เสียงมือถือดังอีกครั้ง) ทิว " ฮัลโลๆ
พยาบาล " ฮัลโลคะมีเรื่องแจ่งให้ทราลคือถ้ามีปัญหาอะไรสามารถติดต่อสอบถามได้ตลอดตั้งแต่ตอนี้จนวันที่14เลยนะคะ
ทิว" เอ่อหมายถึงอีก 11 วันรึป่าวครับ"
พยาบาล " ป่าวนะคะการกักตัวจะถูกนับวันตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปคะ"
ทิว" อ่ะ ครับบบ~~ (เสียงเหี่ยวห่อย)
《ทิวช็อกก็วางสายพยาบาลที่โทรมาจากนั้นด้วยความเศร้าก็นอนลงบนเตียงและผล็อยหลับไปด้วยความช็อก》