เหนื่อยรู้สึกอยากหายโลกนี้

เรื่องมีอยู่ว่าแม่หนูไปคบหากับผู้ชายในเกม คบกันมาหลายปีมากๆแล้วค่ะ แม่ก็หลงหัวปักหัวปำ ส่งค่าอยู่ค่ากินให้ตลอด ให้เขาย้ายเข้าอยู่บ้านยายระหว่างรอวีซ่า หลงจนพาเขาไปอยู่ฮ่องกงด้วย บอกตรงๆ หนูไม่ถูกชะตาต

คือตั้งแต่่เด็กจนมาถึงอายุ19ปี ครอบครัวเราชอบเอาแต่ด่าเอาเเต่ว่าทั้งๆที่เราทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง เราไม่เคยหนีเที่ยวอยู่เเต่บ้าน เราคอยให้เขาคลุมทุกอย่างเกี่ยวกับชีวิตเราเพราะคิดแค่ว่าเขาทำไปเพราะเป็น

พ่อเรามีคนรอบข้างเยอะค่ะ ไหนจะญาติพี่น้อง ปู่ย่าป้าอา และเพื่อนพ่อสมัยมหาลัย ทีนี้เรามีหลานชายคนแรกให้พ่อ เขาเห่อมากและชอบพาไปเจอญาติ ลำบากแค่ไหนก็พาไป เพราะนานๆทีปู่กับย่าจะขึ้นมา กทม แต่พอเป็นเพื่อน

ย่าเราเสียไปครึ่งปีแล้ว เราฝันถึงอยู่สองครั้ง ครั้งแรกหลังจากท่านเสีย ในฝันท่านไม่พูดอะไรแค่ยืนยิ้ม เราวิ่งเข้าไปกอดทั้งร้องไห้ทั้งขอโทษเรื่องต่างๆ แต่ย่าก็ไม่ได้พูดอะไรค่ะ เราคิดเข้าข้างตัวเองว่าคงคิ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นเด็กกำพร้าเเม่ค่ะ อยู่กับกับย่ามาตั้งเเต่เด็ก เเต่สิ่งที่ทำให้เจอกับพ่อเเม่เลี้ยงได้หรือเรียกลุงกับป้า เพราะตอนเด็กเขาเอาเรามาจากที่ๆนึง ซึ่งเป็นบ้านเเม่เรา เราเกิดมาพ่อกับเเม่ก

คือเรารู้ว่าเรื่องนี้เราผิด แต่ก็ไม่ใช่เราเพียงคนเดียวทำไมต้องมาใส่อารมณ์ เรื่องของเรื่องคือมีจานอยู่ในซิ้งค์เอยะมากและเราก็ไม่ล้าง เราอธิบายไม่ถูกว่าทำไมถึงไม่ล้างแต่เวลามองไปที่ซิ้งค์เรารู้สึกไม่อยา

เราตอนนี้พึ่งจบ ปวส. กำลังจะทำเรื่องเข้ามหาลัยโดยการเทียบโอน เราพึ่งรู้สึกว่าเราไม่ปกติ คือเราอยากไปโรงเรียนมากกว่าอยู่บ้านอยากไปข้างนอกมากกว่าหรือถ้าต้องอยู่บ้านเราก็อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ มาโดนตลอด

ตอนที่ 5: กลิ่นของความเงียบ เช้าวันถัดมา อิงฟ้าตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ฝันร้ายเมื่อคืนยังฝังอยู่ในหัว เสียงที่พูดด้วยเสียงของเธอเอง… ยังหลอกหลอนเธอแม้ในยามตื่น เธอเดินลงมาชั้

ตั้งแต่เด็กจนโตย่าเราเป็นคนเลี้ยงเรามา พ่อทำงานไปเช้าเย็นกลับ ช่วงหลังทำงานตจว.บ่อยอยู่บเานแค่วันอาทิตย์วัยเดียว พ่อเลิกกับแม่ แม่แยกกันอยู่กับพ่อ พึ่งไปทำงานตปทเมื่อเดือนที่แล้ว เราเป็นคนที่นิสัยขี้ห