เหนื่อยรู้สึกอยากหายโลกนี้

สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องนึงที่อยากเล่ามากๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะเล่าให้ใครฟังดี เราค่อนข้างอ่อนไหวเรื่องนี้มากค่ะ เรารักแม่นะคะแต่ทั้งแต่เกิดมาแม่ไม่เคยยอมฟังเหตุผล หรือคำอธิบายของเราจริงๆเลยสักครั้ง พอเร

อยากบอกแค่ว่าเราแค่อยากมาระบายเฉยๆนะคับอืมนานเท่าไหร่แล้วที่แบบว่าที่บ้านจะค่อยแซะค่อยด่าค่อยบ่นอยู่ตลอดคนทั่วไปอาจจะคิดว่าแบบอืมก็ปกตินะแต่ว่าขอฃผมนั้นคือที่บ้านขอบล้ำเส้นเข้ามาตลอดสั่งผมทำนั้นทำนี่ใ

ย่าเราเสียไปครึ่งปีแล้ว เราฝันถึงอยู่สองครั้ง ครั้งแรกหลังจากท่านเสีย ในฝันท่านไม่พูดอะไรแค่ยืนยิ้ม เราวิ่งเข้าไปกอดทั้งร้องไห้ทั้งขอโทษเรื่องต่างๆ แต่ย่าก็ไม่ได้พูดอะไรค่ะ เราคิดเข้าข้างตัวเองว่าคงคิ

​เราโดนพ่อด่าตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ แต่ไม่บ่อยตอนอายุ 7 ขวบพ่อตีเราเพราะเราไปดึงสายเราเตอร์ ซึ่งเราตอนนั้นไม่นุ้เลยค่ะว่าเราเตอร์คืออะไร เราก้ไม่กล้าเถียงสุดท้ายเราก็โดนตีตามระเบียบค่ะ แล้วพอโตมาหน่อย​ เร

ฉันเกิดมากับปู่ย่า และครอบครัวของป้าพ่อเสียตั้งแต่เด็กแม่ก็เสีย(แม่ไม่ต้องการเลี้ยงฉัน)ป้าไม่ค่อยชอบขี้หน้าฉันเท่าไหร่มักจะด่าฉันตลอดตั้งแต่จำความได้ ประมาณว่านั่งรีดเสื้อนักเรียนก็ด่าว่ามันไม่กลายเป็

ต้องบอกก่อนว่าตอนเราเด็กๆ เรากับป้าสนิทกันค่อนข้างมาก ป้าเราค่อนข้างใจดีเลยทีเดียวค่ะ ตอนเด็กๆเราเลยจะรู้สึกชอบป้าคนนี้มากเพราะเขาเป็นคนที่เล่นกับเราตลอด จนกระทั่งเราเริ่มเข้าช่วงมัธยมต้น เรารู้สึกว่า

ล้อเล่น ๆ ต้อง BYD สิ เอ๊ย! ต้อง HBD สิ 55 (แป้ก แต่ก็ยังจะเล่น) ป้าก็ไม่รู้จะอวยพรอะไร เอาเป็นว่าขอบ่นไปตามประสา อย่างเช่น ป้าลืม แก๊งพาวเวอร์เรนเจอร์ ซะสนิทเลย ถ้าไม่ได้รายการ Little BIG World มาช

ตอนนี้อาศัยอยู่กับย่าตั้งแต่เด็กจนโตเลยค่ะ ย่าเราเป็นคนบ่นเยอะด่าเก่งพูดไม่เข้าหูเท่าไหร่ ย่าบ่นเราเยอะมากเราเคยถามว่าทำไมต้องบ่นหนูทำไรผิด ย่าบอกว่าบ่นเราเพราะเหนื่อย...ตอนนั้นเรารู้สึกสะเทือนใจเล็กน