ขอคำแนะนำชีวิตกับความรักคับ

เรื่องราวของผมจะค่อนข้างยาว ผมอยากจะขอคำแนะนำคับ  เรื่องราวมีอยู่ว่า ผมเป้นมนุษย์เงินที่น้อยมาก  ผมมามีแฟน คบหากันมา 6 ปี ซึง เทอมีฐานะที่ดีกว่าผม ระยะเวลาที่คบกันมา 6ปี ผมอยู่กินกันมา 4 ปี อยู่ที่คอนโดของเขา มีเหตุให้เราต้องแยกกัน  แล้ว 2 ปีหลัง เรายังไปๆมาๆหากัน  ผมคิดว่าการที่คบกันมา 6 ปี ไม่มีอะไรที่จะทำให้ ชีวิตแฟนผมดีขึ้น ผมอยากให้อะไรๆกับเทอในสิ่งดีๆ ผมเลือกที่จะตัดสินใจ เรียนต่อ ทำงานเสริม เพื่อจะได้ มีเงินเดือนที่เยอะขึ้น เพื่อดูแล้วเขา ผมขอเวลาเขา 2ปี เขาก็โอเค แต่ระหว่างนั้น ผมเลิกจากงานหลักไปต่องานเสริม เลิกงาน ถึงบ้าน 22.00 พอถึงบ้าน ผมเหนื่อย แต่ผมจะโทรหาแฟน แค่ 5นาที แล้ววางสาย เป็นแบบนี้ มา1 เดือน  แต่ในระหว่างนั้น การที่ผมไม่มีเวลาให้เขา จะบุคคลที่ 3 เข้ามา ในฐานะที่ปรึกษา  ซึงผมไม่เคยคิดหรือเอะใจ แฟนของผมยังคุยยังสนใจผมเหมือนเดิม ผมหาเวลาว่าง จะพาแฟนไปกินข้าว แฟนผมเริ่มจับโทรศัพท์ตลอดเวลา เราเอะใจ เลยถามเขาตรงๆว่าคุยกับใคร เขาตอบว่า คุยกับเพื่อน ความรู้สึกผมตอนนั้นคือ ดิ่งเลยคับ น้ำตาไหล เพราะที่เขาตอบเรา มันไม่ใช่ความจิง เขาตอบว่า ตอนนี้คือเพื่อน อนาคตไม่รู้ ถ้าผมไม่เปลื่ยนพฤติกรรม ไม่สนใจเขา ไม่ตอบแชทเขา ไม่มีเวลาให้เขา ผมตั้งสติ เชื่อใจเขา พยามหาเวลาโทรหา เขาบ่อยขึ้น  แต่ก็ไม่มีผลอะไร ผมตัดสินใจ ง้อแฟน ตื้นเช้า ซื้อข้าว กับดอกไม้ไปวางให้ที่รถทุกวัน เป็นเวลา 1 เดือน แฟนผมไม่กลับ ผมถามเขาว่า ให้โอกาสผมได้ไหม เขาตอบผมว่า ให้โอกาสผม ให้โอกาสตัวเขาเองดีกว่า เป็นคำพูดที่ทำให้ผม น้อยใจสุดๆ ผมไม่โทรหาเขา ไม่ติดต่อ 3 วัน สุดท้ายเขาหายจากผม ไป โทรไปอีก เขาไม่รับสายแล้ว ผมถอยกับมาอยู่กับตัวเอง ผมคิดถึงเขาทุกวัน ร้องไห้ทุกวัน  จนตัดสินใจว่า วันเกิดผมจะกลับไปหาเขา ซึงเป็นระยะเวลา 3 เดือน ที่เราไม่ได้ติดต่อเขา  ก่อนหน้านี้ ผมขับรถไปที่คอนโดทุกวัน แต่ได้แค่ไปดูหลังคาบ้าน เพื่อให้ตัวเองหายคิดถึงเขา  วันเกิดผม ขอโอกาสจากเขา เขาตอบผมว่า ไม่มีอะไรขอแล้วสมหวังทุกเรื่องหรอนะ เขาตอบว่า เป็นแฟนไม่ได้ เป็นเพื่อนได้ไหม  ซึงตัวผมเองรับไม่ได้ที่จะเป็นเพื่อนกับเขาในตอนนั้นทำใจไม่ได้ ผมตอบว่าไม่เป้น ผมกลับมาอยู่กับตัวเอง แต่เรายังคิดถึงเขาทุกวัน ลืมเขาไม่ได้  ผมตัดสินโทรหาเขาอีกครั้ง ในรอบ 7 เดือน เพื่อขอเป็นเพื่อนกับเขา ผมลองเอาเบอร์แปลกโทรไป เพราะ เบอร์ผมเขาบล๊อคทุกช่องทางติดต่อไม่ได้  ผมเลยตัดสินใจว่าจะสู้อีกครั้ง เขารับสายผม เขายอมคุยกับผม ผมขอเป็นเพื่อนอีกครั้ง แต่ผลที่ได้กลับมาคือว่าไม่ได้ แต่เป็นมากกว่าเพื่อนได้ไหม ในใจผมดีใจ ผมเลยตอบแบบไม่คิดว่าว่าเป็นแฟนได้ไหม แต่เขาตอบกลับมาว่าไม่ได้ เขามีแฟนแล้ว ผมนิ่ง แต่ยอมความจิง อย่างน้อยเป็นเพื่อนกัน เรายังได้ยินเสียงของเขา เขาถามว่าผมยังจะมีเวลามาคุยมาดูแลเขาหรอ ถ้ามาขอเป้นเพื่อน แต่สิ่งที่ผมได้กลับมาคือ ไม่มีสถานะ เป็นอะไรที่ไม่มีตัวตนในชีวิตเขา  ผมก็ยอม ผมเริ่มมีความหวังว่าวันนี้เขายอมคุยกับผม ผมจะทำให้เขากลับมารักผมใหม่  ผมสัญญากับตัวเองว่า ผมจะดูแลเขา ใส่ใจเขา ให้มากกว่าที่ผ่านมา แต่วันต่อมา เขาบล๊อคเบอร์ที่ผมโทรไปเหมือนเดิม ผมอยากจะถามสาวๆได้ไหมคับ ถ้าผมจะหาเบอร์โทรไปหาเขาทุกวัน ตื้อเขาทุกวัน  เขาจะให้โอกาสผมกลับไปเริ่มใหม่ได้ไหมคับ  เขาคิดอะไรอยู่ หรือมีวิธีไหนที่จะชนะใจเขาได้บาง แนะนำผมหน่อย