เราคบกับแฟนมา 3 - 4 ปี ตัวเราเองดูแลแฟนมาตลอด อาจจะมีขาดตกบกพร่องบ้างด้วยนิสัยผู้ชายอาจจะลืมบ้างหรือติดงานติดกิจกรรมแต่เราก็ไม่เคยละเลยทั้งความรู้สึกหรือการกระทำเลย พอคบกันมาได้สักพักด้วยแฟนมีฐานะดีกว่าและมีสังคมที่มีคนอีกระดับมากกว่าเรา และด้วยตัวแฟนผมเองก็เป็นโรคซึมเศร้าด้วยที่ผ่านมาผมก็ดูแลเรื่องความรู้สึกและอาการของเค้า มาตลอด ระยะเวลาที่คบกัน ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมาผมงานเยอะมากจนไม่ค่อยมีเวลาแต่ทางผมเองก็ได้บอกแฟนผมว่าช่วง 3 เดือนนี้งานเราเยอะมากอาจจะกลับดึกงานเยอะหน่อยก็ขอโทษนะ หลังผ่านจาก 3 เดือนนี้ไปเดียวเราไปเที่ยวกัน แต่ในช่วงเวลานั้น แฟนผมเปลี่ยนไป ทั้งเรื่องอารม และ การกระทำ แตกต่างจากเดิมทีละนิดๆ และเริ่มมีกิจกรรมที่ออกจากบ้าน ไป จากตัวผมไป... เริ่มแปลกขึ้นทั้งคำพูดและการเป็นอยู่ ทำให้ผมเครียดมากผมก็พยายามถามและ พยายามเคลียร์ แต่ก็ไม่สามารถ จะเคลียร์ได้มากเพราะ เค้าเป็นโรคซึมเศร้า และมีอาการแพนิคควบคู่ด้วยหากมีเรื่องที่กระทบใจ จะมีการอาละวาทและทำร้ายตัวเอง ผมเลยเลือกที่จะเก็บทุกอย่างในใจและพยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้น ผมเริ่มถูกด้อยค่าและถูกมองข้ามไปที่ละนิดๆ จนเป็นเหมือนผมไม่มีตัวตนอยู่ ผมอึดอัดใจผมเลยพยายามหาข้อมูลว่าทำไมสาเหตุอะไร แฟนผมถึงได้เป็นแบบนี้ผมเข้าไปดูในแชทเฟสของแฟนที่มีกลุ่มเพื่อนสนิทคุยกัน มีช่วงนึ่งที่แฟนผมได้พูดถึงว่า เค้ารู้สึกไม่ภูมิใจในตัวเราเหมือนแฟนของเพื่อนๆคนอื่นรู้สึกอายที่จะพาไปเจอรู้สึกว่าเราไม่ดูดีเท่าเค้า....... และเริ่มจะไม่รักเรา ..............
ผมรู้สึกไม่มีคำตอบในหัวของผม.. ผมได้แต่ย้อนคิดถึงในวันที่ผ่านมาเราดูแลแฟนมาเป็นอย่างดีเท่าที่ผมจะทำได้ ที่สุดของผมผมเอาตัวเองไปแขวนไว้ที่เค้าทั้งความรู้สึกและอะไรหลายๆอย่าง ผมดูแลเค้าเท่าที่ผมจะมีกำลังดูแลได้ผมทำเท่าที่มีที่หน้าตักผม ผมพยายามพัฒนาตัวเองและพยายามสร้างตัวเองแต่ก็ได้ไม่มากเท่าคนอื่นๆ ส่วนตัวผมรักเค้ามากแต่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงให้ดีขึ้น.....