คนชอบเครียดควรอ่าน … เพราะนิสัยซีเรียส จุกจิก เลยเป็นแพนิค+โรคทางจิตเวช ตอนอายุเยอะ (อย่าคิดว่ารอด)

สวัสดีค่ะ 
คิดอยู่สักพักจะเล่าดีมั้ย เป็นเรื่องของคนในครอบครัว จขกท. เองค่ะ
ซึ่งอยู่ใกล้ชิดกับ จขกท. มาโดยตลอด ... 
ก็เลยอยากจะมาเล่า มาเตือน เพราะถ้าเป็นตอนแก่แล้วลำบาก

ขอเรียกท่านว่า "ผู้ปกครอง"
ผปค. เราคนนี้ ตั้งแต่จำความได้ เป็นคนดุมาก
ตอนเด็กๆ ชอบตีเรา ดุเรา จำความได้เราก็กลัวแล้ว
เป็นที่รู้กันในหมู่ญาติ เพื่อน ว่าดุ

แต่ตอนใจดีก็ใจดี (ใจดีกับคนอื่น ยกเว้นกับลูก)
แต่เวลาดุ หนักสุดลงไม้ลงมือ พอโตแล้วก็เลิก ยกเว้นโมโหจัดๆ ยังทำอยู่

ตอนแรกเราคิดว่าเป็นที่นิสัยส่วนตัว
แต่อยู่ไปๆ ไม่ได้แก้ไข กลับกลายเป็นต้องหาหมอ ตอนแก่ (60++)
ไม่รู้จะสงสารหรือรู้สึกยังไงดี

🔥นิสัยที่ ผปค. เราเป็น ตอนแรกคิดว่าธรรมดา
แต่พอสะสม เลยระเบิดออกมาเป็นโรค 
ลองตรวจสอบดูค่ะ ว่าใครเข้าข่ายบ้าง

📍1. เป็นเพอเฟคชั่นนิสต์
= ผปค. เราเป็นคนเก่ง และดูดีในสังคมค่ะ เพราะเป็นคนเป๊ะๆ จัดการทุกอย่างได้ดี
เสื้อผ้าหน้าผมดี ทำงานเก่ง ฉลาด 

แต่ในบ้านนั้นตึงเครียดมาก เรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่าง หันไม้แขวนเสื้อไม่ถูกด้าน ก็ดราม่าได้

📍2. ย้ำคิดย้ำทำ พูดสั่งซ้ำๆ
= อาจจะด้วยหน้าที่ ติดนิสัยมาจากการทำงาน แต่จะสั่งอะไรใคร จะย้ำประมาณ 3 ครั้ง
กุญแจบ้าน บางทีต้องถือคนเดียวและคอยกลับมาดู เพราะกลัวคนอื่นไม่ล็อค

📍3. ชอบบงการ ให้ลูกได้ดั่งใจตัวเอง 
= แม้ลูกจะโตเลยวัยมีครอบครัวแล้ว ก็ยังบังคับเหมือนเด็กๆ เช่น บอกให้ไปซักผ้า
บอกให้เลิกเล่นมือถือ (แม้จะวันหยุด) , ไม่ยอมให้ลูกขับรถ จนอายุจะ 30 (ต้องบังคับ และให้ญาติมากล่อม)
บังคับให้ลูกนอนห้องเดียวกัน, และให้ปิดไฟนอนตรงเวลาพร้อมกัน, ไม่ค่อยให้ขับรถเพราะกลัวอุบัติเหตุ เป็นต้น

📍ขี้บ่นมากๆ (เฉพาะกับครอบครัว)
= เช่น เห็นอะไรรก ใครลืมปิดฝาขวดน้ำ ไม่รูดม่าน ผมหล่น มดขึ้นอาหาร 
ก็จะบ่นทุกอย่าง (จริงๆ ตัวเองก็ทำนะ)

📍รับไม่ได้หากถูกขัดใจ , แสดงอาการรุนแรง
= เคยขอเอกสารไปเที่ยว แต่ไม่ผ่าน ก็โมโห ฉีกทิ้ง กินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ ถึงขั้นไม่สบาย (โอ๊ย ยังไม่มีใครตายเลย สุดท้ายก็ได้ไป)
หรือตอนไม่สบาย ไม่ได้กับข้าวที่ถูกใจ ก็ปาข้าวของ / ปามีด
หรือเรื่องเล็กๆ น้อยๆ  ไม่พอใจก็ฉีดน้ำราดหัวลูก (ลูกโตแล้ว 30 กว่า)
หรือลงไปกุมหัวทรุดกับพื้นเมื่อไม่ได้ดังใจ (เรื่องเล็กๆ ที่แก้ได้นะ เช่น ลืมทิ้งขยะ)
นานๆ ทำที ... แต่ อีหยังวะมากเพราะมันเป็นเรื่องไม่ได้คอขาดบาดตาย

📍ตัดสินใจไม่ได้ ไม่เด็ดขาด 
= อย่างเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ว่าจะไปห้างไหน คิดกลับไปกลับมา คิดเหมือนจะสอบเอ็นทรานซ์
จะไปนั่นดี เอ๊ะ ไม่ดีไม่มีที่จอด แต่ห้างนั้นก็ไกล .. รึจะไปที่นั่น.. ไม่เอา (วน 5 รอบ)
คนปกติอย่างเราคือ อย่างน้อย 2 รอบจบ ไปก็ไป ไม่ไปก็ไม่ไป เลือกเลย

📍กังวลเรื่องคนอื่นมากไป
= เวลาทำงานก็เอาเรื่องคนอื่นมาเครียด แยกไม่ได้ว่า เรื่องคำสั่งกับความเป็นจริง มันคนละเรื่อง
แต่ก็เก็บมาย้ำคิด ... 

📍บ้างาน
= บ้าความสำเร็จ ต้องตื่นเช้าตรู่เพื่อมาทำงาน ถ้าไม่ตื่นคือขี้เกียจ ...
บังคับให้ลูกตื่นตี 4-5 เพื่อขึ้นไปทำงาน จนลูกไม่ไหวร้องไห้ แล้วตัวเองป่วยหนักจนไปไม่ได้เหมือนกัน จึงจะเข้าใจ

===========
มันเหมือนจะเป็นนิสัยปกติทุกข้อ แต่ขอบอกว่ามันเกือบทำให้คนรอบข้าง คือเรา ฆ่าตัวตาย
และเราก็เคยหนีออกจากบ้านด้วย ... ส่วนชีวิตที่มีความสุขที่สุดของเราคือตอนเรียน
เพราะได้ทำทุกอย่างที่ผู้ปกครองห้าม (แต่ชีวิตผ่านมาได้ดี มีเลขและใบสวยๆ ไปฝากที่บ้าน)

🔥🔥 สุดท้ายนี้อาการ ที่ ผปค. เราสะสมข้างบนมา เหมือนปกติ
แต่พอมันแสดงอาหารแล้ว น่ากลัวมาก
🌸แพนิค
= เหมือนจะตาย ใจสั่น ฉี่จะแตก หายใจไม่ทั่ว หวิวๆ จะเป็นลม ... ต้องหามส่ง icu กลางดึก
ตรวจสุขภาพ ปกติทุกอย่าง เราเลยบอก ผปค. ว่า น่าจะเป็นแพนิคนะ ลองไปหาจิตเวช ก็ว่าใช่ สรุปได้รับยาทางจิตเวชมากินค่ะ

🌸ซึมเศร้า
= อยู่ๆ ก็ดิ่ง ดาวน์ ... แถมอะไรเสียงดังไม่ได้ ใจสั่น / พูดอะไรไม่เข้าหู ตอบไม่ตรงคำถามก็ไม่ได้ 🤣🤣🥲

🌸นอนไม่หลับ/ หูอื้อ

✅วิธีรักษา : หาหมอ กินยาตามหมอสั่ง

====================
📝 สุดท้ายเราก็มีเรื่องกังวลใจอยู่นะ ... เพราะ ผปค. แทบไม่เปลี่ยนนิสัยเลยยย 30 ปี
เราคิดว่ามันคงสะสม ทีละเล็กละน้อย
วันนี้ต้องเพิ่มยาอีก .... และเราคงต้องปรึกษาจิตแพทย์ด้วยในการรับมือ
เพราะว่าเป็นลูก พูดแล้วเขาไม่ฟัง (มีคนชอบทักว่าเขาปฏิบัติกับเรา เหมือนเด็กอนุบาล อาจจะทำให้เค้าเคยชินนิสัยเหล่านี้รึเปล่า)
(บางทีเขาก็ชอบฝันร้าย ฝันว่าลูกดื้อ เราว่ามันเป็นปมหรือเปล่า
ทั้งๆ ที่เราเป็นไม่มีปัญหาชีวิตอะไรเลย และประสบความสำเร็จในการงานระดับหนึ่งที่เขาพอใจ)

เลยอยากจะบอกว่า หากใครมีนิสัยเข้าข่ายแบบนี้ รีบปรับซะก่อนที่จะสายค่ะ
ไม่มีใครทำร้ายเรา ได้เท่ากับเราทำตัวของเราเอง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่