สวัสดีครับ มีเรื่องอยากขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆพี่ๆครับ
ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นคนเจ้าชู้มาแต่ไหนแต่ไร เมื่อก่อนสมัยมัธยมก็คุยซ้อน มีแฟนแล้วคุยกับคนอื่นอีก4-5คน มีความสุขที่ได้จีบกับผู้หญิง แต่ถ้านับคนที่เป็นแฟนจริงๆในชีวิตก็มีแค่3คนครับ (คนที่3คือคนปัจจุบัน)
ผมคบกับแฟนมา 6 ปีครับ ระหว่างคบกันผมยอมรับว่ามีแอบนอกลู่นอกทางบ้างประมาณ 2-3ครั้ง แต่ไม่ได้จริงจังนะครับ คืออย่างที่บอกว่าผมติดนิสัยชอบคุยกับผู้หญิง มันกระชุ่มกระชวยหัวใจดี แต่ก็ไม่ได้เกินเลยอะไรกับใครเลย เล่นๆไม่ได้ซีเรียส พอทำผิดผมก็มาสารภาพกับแฟนทุกครั้งเพราะผมตั้งใจไว้ว่าผมจะไม่มีความลับกับแฟนคนนี้ แฟนผมเป็นผู้หญิงที่แสนดีมาก ไม่เคยทำอะไรให้ผมเสียใจเลย เวลาผมมีความทุกข์ก็อยู่ข้างๆผมเสมอ เข้าอกเข้าใจ ครอบครัวผมก็รักเธอเหมือนลูกสาวอีกคนเลย ผมพูดกับครอบครัว กับเพื่อนทุกคนว่ายังไงผมก็จะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้
แต่แล้วชีวิตรักก็มีอุปสรรคมาเป็นบททดสอบครับ ผมต้องมาเรียนต่อโทที่ต่างประเทศ ผมมาได้แค่ไม่ถึงเดือน ยอมรับว่าใจแตกครับ มีผู้หญิงคนจีน คนไต้หวันน่ารักๆหลายคนมายุ่งกับผม มาชอบผม (บางคนก็มีแฟนแล้วนะครับ แล้วทุกคนรู้ว่าผมมีแฟนแล้วเช่นกัน) ผมสารภาพเลยครับว่าเหมือนปล่อยเสือเข้าป่าเลย ผมควบคุมตัวเองไม่ให้คุยเล่นกับผู้หญิงเหล่านี้ไม่ได้เลยครับ แต่ผมสาบานว่าไม่มีความสัมพันธ์เกินเลย ไม่มีอะไรทางเพศ แค่คุยเล่น ไปนั่งดื่ม เดินเล่น ประมาณนี้ครับ แล้วก็กลับสู่ปัญหาเดิมว่าผมรู้สึกผิดและไม่อยากปิดบังแฟนผม ผมเลยเล่าให้แฟนฟังถึงเรื่องราวทั้งหมด แฟนผมบอกว่า รู้อยู่แล้วว่าต้องมี เธอรู้จักนิสัยผมดี รู้ว่ายังไงผมก็มีกิ๊กแน่ เธอบอกว่าอยากทำอะไรก็ทำ ขอแค่อย่ายุ่งกับคนไทย เรียนจบปีหน้าก็แยกย้ายกับประเทศ จบ คุยกันวันนั้นผมก็โอเคนะครับ แต่ทีนี้ผมเริ่มเตลิดขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกตัวเองเละเทะมากเลย นึกถึงหน้าแฟนแล้วก็รู้สึกผิดมาก ผมเลยตัดสินใจขอพักความสัมพันธ์กับเธอ พิมพ์มาจนถึงตอนนี้ ผมยังยืนยันนะครับว่าผมเห็นเธอเป็นคู่ชีวิต และผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วย แต่ผมทุเรศตัวเองที่ผู้หญิงที่แสนดีแบบเธอต้องมาเป็นแฟนผมที่เป็นคนเสเพลแบบทุกวันนี้ ผมตั้งใจไว้ว่าผมจะพยายามดึงสติตัวเองกลับมาให้เร็วที่สุด ช้าสุดก็คือเรียนจบ (ช่วงมีนาปีหน้า) แล้วผมจะกลับไปจีบเธอใหม่ ผมใช้เวลาในการตัดสินใจขอพักความสัมพันธ์นานมากจริงๆ เพราะผมกลัวว่าถ้าหากผมเลิกกับเธอวันนี้ แล้วผมกลับไปใหม่เธออาจจะไม่ได้รักผมแล้ว หรือมีคนใหม่ไปแล้ว แต่ถึงผมจะเลวแค่ไหน ก็ไม่สามารถทนเห็นแก่ตัวให้เธอคบกับผมในสภาพนี้ได้จริงๆ ผมอยากมาปรึกษาว่า ผมควรจะทำยังไงในการดึงสติตัวเองกลับมาดีครับ ตอนนี้ผมเป็นบ้า เป็นคนใจแตก เสพติดกับแสงสีเสียงและผู้หญิง ผมอยากกลับไปเป็นคนเดิมให้เร็วที่สุด ผมจะได้รีบกลับไปหาเธอในวันที่ยังไม่สายเกินไปครับ ผมเห็นเธอเป็นคู่ชีวิต เป็นคนที่ผมจะแต่งงานด้วยมาเสมอมา จนถึงตอนนี้ก็ยืนยันคำเดิมครับ
คบกับแฟนมา6ปี วันนี้เกิดใจแตกครับ
ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นคนเจ้าชู้มาแต่ไหนแต่ไร เมื่อก่อนสมัยมัธยมก็คุยซ้อน มีแฟนแล้วคุยกับคนอื่นอีก4-5คน มีความสุขที่ได้จีบกับผู้หญิง แต่ถ้านับคนที่เป็นแฟนจริงๆในชีวิตก็มีแค่3คนครับ (คนที่3คือคนปัจจุบัน)
ผมคบกับแฟนมา 6 ปีครับ ระหว่างคบกันผมยอมรับว่ามีแอบนอกลู่นอกทางบ้างประมาณ 2-3ครั้ง แต่ไม่ได้จริงจังนะครับ คืออย่างที่บอกว่าผมติดนิสัยชอบคุยกับผู้หญิง มันกระชุ่มกระชวยหัวใจดี แต่ก็ไม่ได้เกินเลยอะไรกับใครเลย เล่นๆไม่ได้ซีเรียส พอทำผิดผมก็มาสารภาพกับแฟนทุกครั้งเพราะผมตั้งใจไว้ว่าผมจะไม่มีความลับกับแฟนคนนี้ แฟนผมเป็นผู้หญิงที่แสนดีมาก ไม่เคยทำอะไรให้ผมเสียใจเลย เวลาผมมีความทุกข์ก็อยู่ข้างๆผมเสมอ เข้าอกเข้าใจ ครอบครัวผมก็รักเธอเหมือนลูกสาวอีกคนเลย ผมพูดกับครอบครัว กับเพื่อนทุกคนว่ายังไงผมก็จะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้
แต่แล้วชีวิตรักก็มีอุปสรรคมาเป็นบททดสอบครับ ผมต้องมาเรียนต่อโทที่ต่างประเทศ ผมมาได้แค่ไม่ถึงเดือน ยอมรับว่าใจแตกครับ มีผู้หญิงคนจีน คนไต้หวันน่ารักๆหลายคนมายุ่งกับผม มาชอบผม (บางคนก็มีแฟนแล้วนะครับ แล้วทุกคนรู้ว่าผมมีแฟนแล้วเช่นกัน) ผมสารภาพเลยครับว่าเหมือนปล่อยเสือเข้าป่าเลย ผมควบคุมตัวเองไม่ให้คุยเล่นกับผู้หญิงเหล่านี้ไม่ได้เลยครับ แต่ผมสาบานว่าไม่มีความสัมพันธ์เกินเลย ไม่มีอะไรทางเพศ แค่คุยเล่น ไปนั่งดื่ม เดินเล่น ประมาณนี้ครับ แล้วก็กลับสู่ปัญหาเดิมว่าผมรู้สึกผิดและไม่อยากปิดบังแฟนผม ผมเลยเล่าให้แฟนฟังถึงเรื่องราวทั้งหมด แฟนผมบอกว่า รู้อยู่แล้วว่าต้องมี เธอรู้จักนิสัยผมดี รู้ว่ายังไงผมก็มีกิ๊กแน่ เธอบอกว่าอยากทำอะไรก็ทำ ขอแค่อย่ายุ่งกับคนไทย เรียนจบปีหน้าก็แยกย้ายกับประเทศ จบ คุยกันวันนั้นผมก็โอเคนะครับ แต่ทีนี้ผมเริ่มเตลิดขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกตัวเองเละเทะมากเลย นึกถึงหน้าแฟนแล้วก็รู้สึกผิดมาก ผมเลยตัดสินใจขอพักความสัมพันธ์กับเธอ พิมพ์มาจนถึงตอนนี้ ผมยังยืนยันนะครับว่าผมเห็นเธอเป็นคู่ชีวิต และผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วย แต่ผมทุเรศตัวเองที่ผู้หญิงที่แสนดีแบบเธอต้องมาเป็นแฟนผมที่เป็นคนเสเพลแบบทุกวันนี้ ผมตั้งใจไว้ว่าผมจะพยายามดึงสติตัวเองกลับมาให้เร็วที่สุด ช้าสุดก็คือเรียนจบ (ช่วงมีนาปีหน้า) แล้วผมจะกลับไปจีบเธอใหม่ ผมใช้เวลาในการตัดสินใจขอพักความสัมพันธ์นานมากจริงๆ เพราะผมกลัวว่าถ้าหากผมเลิกกับเธอวันนี้ แล้วผมกลับไปใหม่เธออาจจะไม่ได้รักผมแล้ว หรือมีคนใหม่ไปแล้ว แต่ถึงผมจะเลวแค่ไหน ก็ไม่สามารถทนเห็นแก่ตัวให้เธอคบกับผมในสภาพนี้ได้จริงๆ ผมอยากมาปรึกษาว่า ผมควรจะทำยังไงในการดึงสติตัวเองกลับมาดีครับ ตอนนี้ผมเป็นบ้า เป็นคนใจแตก เสพติดกับแสงสีเสียงและผู้หญิง ผมอยากกลับไปเป็นคนเดิมให้เร็วที่สุด ผมจะได้รีบกลับไปหาเธอในวันที่ยังไม่สายเกินไปครับ ผมเห็นเธอเป็นคู่ชีวิต เป็นคนที่ผมจะแต่งงานด้วยมาเสมอมา จนถึงตอนนี้ก็ยืนยันคำเดิมครับ