คือผมเลิกกับแฟนเพราะเหตุผลบางอย่างครับคือยอมรับว่าตอนนั้นน้อยใจป่นกับปัญหาทางบ้านทำให้สับสนเรื่องความสัมพันธ์ผมเลยคิดว่าขนาดตัวผมยังเองยังดูแลตัวเองยากเลยเลยบอกเลิกเขาไปเพราะคิดว่าเขาคงมีความสุขมากกว่าที่อยู่กับเรา เขาดีกับผมมากครับเอาใจทุกอย่างมาถึงตอนนี้ผมก็รู้ว่าสายแล้ว คนที่คอยสนันสนุนผมตลอดมาคือเขา ผมรู้สึกผิดมากครับและยังรักเขาถึงแม้ว่าตอนบอกเลิกจะรักน้อยลงมากตอนนี้ขาดเขาไม่ได้เลยครับคนที่สำคัญที่สุดมารู้ความสำคัญของเขาในวันที่เขาไม่อยู่ เอาไงดีครับ
เลิกกับแฟนเพราะอารมณ์ชั่ววูบ