น้องชายแท้ๆทำร้ายคนแก่ที่บ้าน

แต่ก่อนเราเงียบตลอดเวลาแม่ด่าแต่เดียวนี้เราเริ่มด่าแล้วเพราะเรารู้สึกทนไม่ไหวกับแม่จริงๆเหตุเกิดจากตอนนั้นพ่อแม่เลิกกันแล้วแม่เครียดแล้วด่าเราตลอดว่าเป็นความผิดเราที่ทำให้แม่เลิกกับพ่อแต่เราแค่ตอนพ่อจ

อยากตายเพราะแม่ มันชัดเจนทุกอย่างแล้วว่าแม่อยากให้เราตายจริงๆ ไม่ใช่เพราะโกรธหรืออะไร ขอไม่พูดเกี่ยวกับเรื่องบุญคุณหรืออะไรแบบนี้นะคะ ถ้าพูดเราก็จะบอกนะคะว่าเราตอบแทนบุญคุณแม่ด้วยการตาย มันชัดเจนทุกอย

ตอนนี้เราเครียดมากเราอยู่ปี3เทอม2ปีหน้าอรก2เทอมก็จะจบพอดีและปีถัดไปเราก็จะฝึกงาน บรรยากาศที่บ้านเราแย่มาตลอด ตั้งแต่เราจำความได้เพราะแม่เราจะชอบตะคอก ด่าเราแบบไม่สมเหตุสมผลที่เราจำฝังใจไม่ลืม คือเราเค

สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้ อายุ 18 ปีเเล้ว คิดยังไงกับพ่อเเบบนี้ ตอนเด็กๆก็อยู่ย่ากับพ่อมาตั้งเเต่เด็กเลย ย่าก็เป็นคนชอบใช้วาจาไม่ค่อยดีมากนักเช่นคำพูด ไล่ให้ไปตาย ไปตายไหนก็ไป จนตอนเด็กรู้สึกมีเรื่องฝัง

เราโตกับตายายมาตั้งเเต่เด็กพ่อเเม่ทิ้งเราไปมีครอบครัวใหม่ พ่อไม่เคยติดต่อมา เเม่ย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพกับครอบครัวใหม่ไม่ค่อยได้ติดต่อมาถ้าเราไม่ขอเงินเขาก็ไม่มีทางส่งเงินมาเเน่ พอเราโตเริ่มมีเงินมีงานมี

​คือ​เราอะโตมาในหลายรูบแบบ ตั้งแต่ 1-3 ขวบ เราอยู่กับพ่อแม่ด้วยละทั้งที่ทำให้เราเป็นคนร่าเริงถึงอย่างงั้นพ่อกับแม่ก็มีเรื่องทะเลาะกันเบามากคงเป็นปมในวัยเด็กของเราละมั้ง ​แล้วตอนเด็กเราร้องไห้ง่ายมากก

คือแม่เราชอบทำร้ายร่างกายน้องที่สำหรับคิดว่ารุนแรงมากๆ บวกกับแม่ด่าทอด้วยคำหยาบคาย ทั้งๆที่น้องอายุแค่ 4-5 ขวบ ยกตัวอย่างเช่น เสร่อ เวลาน้องถามหรือไปกวนไจก็จะด่าว่าเสร่อ ปัญญาอ่อนบ้าง :) บางทีก็พูดกับ

สวัสดี เราอายุ30 ปี สามีก็อายุ30 ปี ก่อนเจอกับสามีเราทำงานบาร์ มีรายไดพเยอะพอสมควร เราและสามีเจอกันตอนเราไปเล่นที่บ้านเพื่อน เลยได้รู้จักกัน และเรามีอะไรกันวันแรกที่เจอกันเลยเราเป็นผู้หญิงกลางคืน อยู

คือขอเกิ่นมาก่อนนะคะ ว่าหนูถูกเลี้ยงดูโดยยายมาตั้งแต่เด็ก แม่หนูก็เสียไปตั้งแต่หนูอายุ7ขวบ พ่อหนูก็เลิกกับแม่ไปตั้งแต่หนูเกิด ตอนนี้หนูอายุ15แล้ว ตั้งแต่เด็กยายชอบเลี้ยงหนูด้วยความรุนแรง แบบทำอะไรไม่

ลบดีกว่า แท็กอะไรก็ลบหมด ไร้คุณค่า