สวัสดีค่ะ เราพึ่งเคยมาเขียนกระทู้ในพันทิปไม่รู้จะมีคนเข้ามาอ่านไหม เราอ่านจะเรียบเรียงคำแปลกๆ หรือหัวข้อเข้าใจยายนิดนึงนะคะ เราอยากให้ทุกคนอ่านจบมากค่ะ

ยายเราเสียชีวิตเมื่อวันที่ 25 กันยา 66ที่ผ่านมาค่ะ เราจะมาขอคำแนะนำค่ะ คือทำไงดีคะ เราดิ่งมากๆ เราคิดถึงยายใจแทบขาด สติแทบแตก ยายเป็นโลกของเรา วันนั้นเหมือนโลกทั้งใบมันแตก เราเคว้ง ไร้เป้าหมาย ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่อใครแล้ว ที่เราเรียนก็เพราะจบมาจะได้ทำงานส่งเงินใหยาย ตอนนี้ไม่รู้จะส่งให้ใครดี เราใช้ชีวิตให้หมดวัน รอวันปิดเทอมจะได้กลับไปหายาย เราย้ายมาอยู่กับแม่ตอนจะขึ้นมัธยมค่ะ ช่วงนั้นยายเราก็เริ่มป่วย เราจะกลับไปเยี่ยมยายทุกปิดเทอมค่ะ พอยายเสียเราก็เคว้ง ไม่รู้จะกลับไปหาใครเลย กลับไปก็เจอบ้านที่ไม่มียานอยู่ เหลือเพียง สิ่งของที่ยายเคยใช้ พอเห็นบ้านยาย ภาพตอนยายยังอยู่กับเราก็เด้งเข้ามา เราโทษตัวเองตลอด เราไม่น่าย้ายมาเลย อย่างน้องตอนนั้นก็จะได้ดูแลยาย จะบอกรัก จะกอดยายทุกวัน จะทำอาหารให้ยายกินเหมือนที่ยายทำให้หนูกินตั้งแต่เล็กจนโต อยากซื้อที่นอนใหม่ให้ยาย เพราะยานบ่นอยากได้ใหม่ อยากทำบ้านให้ยายสวยๆ ทำหลังคาบ้านให้ดีๆ เวลาฝนตกน้ำจะได้ไม่รั่ว ทำประตูให้ปิดง่ายๆ เก็บบ้านให้ดีๆ หรือถ้าเป็นไปได้อยากให้ยายยังอยู่ถึงตอนที่หนูสร้างบ้านกลางนาให้ยาย เหมือนที่ยายบ่นว่าบั้นปลายชีวิตอยากใช้ชีวิตที่บ้านกลางนา สิ่งที่หนูอยากทำให้ยายมันมีเยอะมากๆ เองจริงๆไอแค่บอกรักยายก็ไม่ได้บอกเลย หนูคิดถึงยายมาก ใจจะขาด คิดถึงตอนที่หนูซ้อนมอไซค์ให้ยายไปส่งโรงเรียนทุกวัน คิดถึงอาหารที่ยายทำ คิดถึงเสียงที่ยายบ่น คิดถึงอ้อมกอดยาย คิดถึงทุกอยาก อยากย้อนเวลากลับไปได้ ตอนนี้ไรเป้าหมายมากๆ เสียใจ เสียดาย ตอนอยู่ไม่ทำ มาคิดเสียดายตอนยายใจ อยากเอาหัวตัวเองโขกผนังให้แรงๆ ทำไมตอนนั้นไม่ทำไอสร้างบ้าน ส่งเงินมันอาจจะยากเกินตัว อย่างน้อยก็ช่วยโทรไปบอกรัก โทรไปให้กำลังใจยายหน่อยไม่ได้หรอ เราโทษตัวเองไม่หยุด พอเราหาอะไรทำให้ลืมมันก็มีความคิดโทษตัวเองแวบมาตลอด เราไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อไปยังไง หน่วง โดดเดี่ยว เมื่อไหร่จะผ่านไป เราอยากก้าวผ่านมันไปให้ได้ เราได้คำปลอบใจจากคนอื่นมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ยายไปสบายแล้วไม่ทรมานแล้ว ชีวิตต้องเดินต่อไป อยากไปจมอยู่กับความผิดพลาด เวลาจะช่วยเยียวยา คือเราได้รับคำแนะนำเยอะมาก แต่พอจะปรับใช้มันก็ยากมาก เราอยากให้ยายยังอยู่ตรงนี้ เราไม่อยากยอมรับเลยว่ายายเสีย การจากลาทำไมมันเจ็บปวด แบบนี้

ขอบคุณที่อ่านจบ เราสรรหาคำพูดสวยหรูมาพูดไม่ได้จริงๆ เราขอโทษที่พิมงง เอาเป้็นว่า เราคิดถึงยายมาก เราเสียดายที่ยังไม่ได้ทำอะไรให้ยาย ทำไงให้ผ่านมุนไปได้คะ