ผมโดนคือ เล่าแบบไม่เสนอวิธีแก้ให้ เล่าแบบฟังแล้วรู้สึกจมกับปัญหา ฟังแล้วสิ้นหวังไม่เห็นทางออก
พอผมเสนอทางออก กลับยิ่งเล่าให้ฟังแล้วรู้สึกหมดทางออกขึ้นไปอีก
คือเล่าแบบไม่กรองอะไรเลยแย่100 ก็เล่า100 เล่าแล้วไม่เสนอวิธีแก้ให้ด้วยนะ
ฟังแล้วรู้สึกจมกับปัญหา ไม่เห็นแสงสว่างอะไรเลย
เสนออะไรไปก็ไม่ฟัง แล้วมาพูดกลับเล่าให้แรงกว่าเดิมอีก
ทีนี้ไม่ใช่แค่คนเล่าท้อแล้วคนฟังก็ท้อตาม
หมดกำลังใจช่วยเหลือแนะนำเลย
ขอคำแนะนำเวลาเจอคนแบบนี้หน่อยครับ
เวลาคุณระบายเรื่องเครียดให้อีกฝ่ายฟัง ท่านจะเล่าแบบไหนครับ
พอผมเสนอทางออก กลับยิ่งเล่าให้ฟังแล้วรู้สึกหมดทางออกขึ้นไปอีก
คือเล่าแบบไม่กรองอะไรเลยแย่100 ก็เล่า100 เล่าแล้วไม่เสนอวิธีแก้ให้ด้วยนะ
ฟังแล้วรู้สึกจมกับปัญหา ไม่เห็นแสงสว่างอะไรเลย
เสนออะไรไปก็ไม่ฟัง แล้วมาพูดกลับเล่าให้แรงกว่าเดิมอีก
ทีนี้ไม่ใช่แค่คนเล่าท้อแล้วคนฟังก็ท้อตาม
หมดกำลังใจช่วยเหลือแนะนำเลย
ขอคำแนะนำเวลาเจอคนแบบนี้หน่อยครับ