คือว่า ผมมีเรื่องอยากจะมาปรึกษากับคนในอินเตอร์เน็ตน่ะครับ เรื่องที่ว่าผมมีพี่สาวอยู่คนนึง เธอเป็นลูกต่างพ่อ และตอนนี้เธออายุ32 ส่วนผมอายุได้14 โดยผมจะขอเล่าก่อนนะครับ ว่าผมกับพี่สาวไม่ค่อยจะสนิทกันเท่าไหร่นัก ถึงแม้ว่าตอนยังเด็ก ผมอายุได้ประมาณสัก6-7ขวบ ตอนนั้นผมยังเล่นกับพี่สาว แต่พี่สาวก็ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจอะไรผมมาก โดยพี่สาวของผมจะเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ มันเลยทำให้ผมรู้สึกกลัวเวลาอยู่พี่ พอผมโตมา ผมก็ยังไม่หายกลัวพี่เขาเลย อาจจะด้วยลักษณะนิสัยของพี่ผม เธอเป็นคนเงียบๆ และตอนนี้ผมมีปัญหาหนักใจที่อยากจะเอามาเล่าให้ทุกคนฟัง ส่วนถ้าใครสงสัยว่าทำไมผมถึงไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อกับแม่แทนล่ะ? คือผมไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาพ่อกับแม่เลยครับ ปกติพ่อแม่ผมเป็นคนอารมณ์ร้อน อะไรนิดหน่อยก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ ซึ่งผมก็ไม่อยากจะให้มันเป็นเรื่องใหญ่ และกลัวว่าพวกท่านจะหนักใจ ผมเลยเอามาระยายในกระทู้นี้แหละครับ เริ่มเรื่องเลยนะครับ คือพี่สาวผมไปทำงานที่ต่างจังหวัดมาได้3-4ปี และตอนนี้เธอก็ลาออกจากงานมาพักที่บ้านชั่วคราว โดยเธอบอกว่าเธอจะมาค้างอยู่ที่บ้านสัก 2 อาทิตย์แล้วถึงจะกลับไปทำงานต่อ คืนแรกก็ไม่มีอะไรมาก ปกติดี แต่พอผ่านไปได้2-3วัน เธอก็เริ่มดูแปลกๆ เธอเริ่มมองผมด้วยสายตาแปลกๆ? ตอนแรกผมพยายามที่จะไม่คิดอะไรมาก เธอคงจะมองด้วยความแปลกใจ ที่ว่าผมเริ่มโตเป็นหนุ่มแล้วอะไรทำนองนั้นแหละมั้ง เพราะไม่ได้เจอหน้ากันมาได้3-4ปี เธอคงจะแปลกใจแหละ แต่ไปๆมาๆ มันก็เริ่มแปลกขึ้นเรื่อยๆ เธอมองผมแบบไม่ละสายตา ไม่ว่าผมจะล้างจาน , กินข้าว , นอนเล่นบนโซฟา , หรือแม้กระทั่งตอนออกกำลังกาย ปกติผมจะชอบมาออกกำลังกายอยู่นอกบ้าน เธอมองผมแบบ...เหมือนกะจะมาสิงร่างผมอะไรทำนองนั้นเลย มองแบบตาไม่กระพริบ ถึงผมจะไม่ได้มองไปตรงๆว่าพี่ผมแอบมองอยู่หรือเปล่า แต่หางตาของผมมันเห็นอยู่แวบๆว่าพี่ผมต้องมองผมอยู่แน่ๆ เพราะตอนที่ผมไปชื้อของอยู่หน้าบ้าน ป้าเจ้าของร้านเขาก็ยังถามเลยว่าพี่สาวเอ็งนี่มองตาไม่กระพริบเลยนะ มันเลยยิ่งทำให้ผมรู้สึกกลัวเข้าไปใหญ่ จนมาส่วนที่พีคสุด วันนั้นเป็นคืนวันเสาร์ พ่อกับแม่เลยจะออกไปจ่ายตลาดข้างนอก เลยให้ผมกับพี่สาวอยู่บ้านกันแค่สองคน ตอนแรกผมได้ขอกับแม่ ว่าผมจะไปด้วย แต่แม่ไม่ยอมให้ไป และบอกให้ผมอยู่กับพี่ เอาตามตรงนะครับ ผมไม่อยากอยู่กับพี่สาวเลย เวลาที่ผมอยู่กับพี่สาว มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูก เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนยังเด็ก และผมก็ไม่ชอบโดนมองด้วยสายตาแปลกๆมันทำให้ผมอึดอัด หลังจากที่พ่อแม่ออกไปข้างนอก ผมได้เดินเข้าไปที่ห้องนอนของผมและล็อคประตูไว้ จากนั้นผมก็เล่นกงเล่นเกมไปตามประสาคนไม่มีอะไรทำ การบ้านก็ทำหมดแล้ว เลยเล่นเกมอย่างสบายใจ แต่อยู่ๆพี่สาวผมก็มาเคาะประตู เธอบอกว่าอยากได้สายชาร์จของผม เพราะสายชาร์จของเธอมันขาดไปแล้วเลยมาขอยืม ผมเลยให้ไป แต่หลังจากหยิบสายชาร์จไป เธอก็ไม่เดินไปไหนเลย เธอมายืนมองผมอยู่ตรงหน้าประตูแถมยิ้มเล็กน้อย ตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูก ผมเลยถามพี่สาวไปว่ามีอะไรหรอครับ? แต่พี่ไม่ตอบแถมยังยืนจ้องผมอยู่อย่างนั้นจนผ่านไปสักพักเธอถึงจะไป ผมยอมรับเลยนะครับว่าตอนนั้นใจผมสั่นมาก มันสั่นแบบกลัว ทำอะไรไม่ถูก ไม่กล้ามองหน้าพี่เขาเลย ผมกลัว ผมไม่ชอบสายตาที่พี่มองมาที่ผมเลย มันไม่ใช่สายตาที่ดูรักและเอ็นดูในตัวผมแบบพี่สาวเอ็นดูน้องชายตัวเอง แต่มันเป็นสายตาที่ออกแนวแบบ...มันออกแนวเชิงชู้สาวอ่ะครับ และก็อีกเหตุการณ์หนึ่ง พี่สาวผมจะชอบมาขอยืมกุญแจจากพ่อผม เพื่อเข้ามาในห้องผม เพื่อมาแอบดูผมที่กำลังหลับอยู่ ถ้าถามว่าผมรัได้อย่างไรว่าพี่สาวผมแอบเข้ามาในห้องเพื่อที่จะมายืนมองผมที่กำลังหลับอยู่ ปกติผมเป็นคนชอบนอนดึกอยู่แล้วครับ ผมเลยรู้ว่าพี่สาวผมมายืนมองผมอยู่บ่อยๆ โดยผมต้องได้แกล้งหลับอยู่ตลอด เป็นแบบนี้มาได้2-3ครั้ง จนเธอเริ่มรู้ตัวว่าผมรู้ เธอเลยเลิกทำ แต่มันก็ยิ่งทวีคูณหนักขึ้นกว่าเดิม เธอเริ่มแอบมายืนอยู่ด้านหลังผมเหมือนพยายามจะเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ผมพยายามเลี่ยงที่จะไม่เข้าไปใกล้เธอ ที่ผมเล่ามาทั้งหมดก็มีแค่นี้แหละครับ ที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ผมก็แค่อยากระบายความรู้สึกในใจผมแค่นั้นแหละครับ