คือบอกก่อนเลยว่า ผมเป็นนศ.ที่ต้องไปเรียนในช่วงเช้า แล้วผมประสบกับตนเองบ่อยมาก เวลาผมจะลงรถประจำทาง ต้องมีกลุ่มคนเลยขอใช้คำนี้เลย"กลุ่มคน" จำนวนมากมายืนออขวางหน้าทางลง ที่ไม่เข้าใจก็ตรงนี้แหละครับว่า จะยืนขว้างทางทำไม จะบอกว่ากลัวไม่มีที่นั้งเรอะ ก็ไม่น่าใช้เพราะบนรถมีคนแค่ 7-8 คน แล้วที่โมโหที่สุดคือ ไม่ยอมหลบให้ลงด้วย พยายามจะดันกลับเข้ามาหลับหูหลับตาดันขึ้นรถมา พอมองหน้าก็หลบสายตาคืออะไรอ่ะ ต้องให้พลักเรอะ
จะยืนรอหลบข้างสักหน่อยให้คนลงก่อนไม่ได้เลยเรอะ รู้ว่ารีบ ผมก็รีบ แต่มาขวางทางแบบนี้ก็ยิ่งช้าไปกันไหญ่ ใครหาคำตอบให้ผมได้บ้างทำไมพวกเขาเหล่านั้นถึงทำตัวแบบนี้ บ้างคนแซงตั้งแต่ข้างหลังของกลุ่มคนที่ยืนออแทรกตัวเบียดตัวเพื่อจะมาข้างหน้า อันนี้ผมเห็นมากับตา ความรู้สึกผม ผมว่ามันน่าสมเพชอ่ะ
ไม่เข้าใจทำไมวัฒนธรรมไทยต้องยืนขวางประตูรถประจำทาง
จะยืนรอหลบข้างสักหน่อยให้คนลงก่อนไม่ได้เลยเรอะ รู้ว่ารีบ ผมก็รีบ แต่มาขวางทางแบบนี้ก็ยิ่งช้าไปกันไหญ่ ใครหาคำตอบให้ผมได้บ้างทำไมพวกเขาเหล่านั้นถึงทำตัวแบบนี้ บ้างคนแซงตั้งแต่ข้างหลังของกลุ่มคนที่ยืนออแทรกตัวเบียดตัวเพื่อจะมาข้างหน้า อันนี้ผมเห็นมากับตา ความรู้สึกผม ผมว่ามันน่าสมเพชอ่ะ