สวัสดีเราเกลียดชีวิตตัวเองมากเราคิดว่าเราอยากดับสูญแต่เราก็ไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะ ชีวิตเรามันบิดเบี้ยว มันล้มเหลวทุกเรื่อง มันมาจากการที่เราหันหลังออกห่างจากปัญหาในวันเด็กแต่ปัญหายังอยู่เหมือนเดิม เราหนีเราไม่สู้ เราไม่เอาไรสักอย่างเลย เราขาดทักษะชีวิต มันแย่มากจริงๆตอนนี้เรา40แล้วนะ เราเกลียดการพบเจอคนเพราะเราไม่อยากตอบคำถามที่กดดันยิ่งขึ้น เราหนีสังคมจนใจเรายิ่งห่อเหี่ยว เราเดินถอยหลัง เราไม่มีรายได้ ขายของเจ๊ง ทำงานประจำบริษัทปิด งานหนักเราก็ทำไม่ไหวแล้วกระดูกและข้อเราไม่ดี เราไม่รู้ว่าในวัยนี้เราจะเริ่มต้นยังไงให้มีรายได้เลี้ยงตัวเองและพ่อแม่ เราเริ่มยังไงดี
เริ่มต้นใหม่ยังไงในวัย40