## หลักคำสอนในตำราดั้งเดิมของพุทธถูกต้องตรงทางที่สุดแล้ว แต่คนที่อินทรีย์ยังอ่อนฝึกตามไม่ได้ผลก็มักจะโทษว่าตำราเดิมผิด##

...เป็นเรื่องแปลกอย่างหนึ่งในยุคไม่นานมานี้ ที่มีบุคคลจำนวนหนึ่ง เป็นคนโมฆบุรุษ เป็นแบบประเภทองุ่นเปรี้ยวมะนาวหวาน(จากนิทานสีสป ที่หมาจิ้งจอกมันไม่อาจจะขึ้นไปกินองุ่นได้ มันจึงไปกินมะนาวที่หล่นโคนต้นแทน เมื่อคนถาม มันจึงตอบแก้เก้อ เพื่อไม่ให้เสียหน้า ว่า มันชอบกินมะนาวเพราะมะนาวหวาน) เมื่อคนพวกนี้ฝึกไปตามหลักการดั้งเดิม ที่ถูกต้อง ตรงทางที่สุดที่พระพุทธเจ้าและครูบาอาจารย์ในยุคต่างๆช่วยกันถ่ายทอดสืบๆมา ซึ่งเป็นหลักการที่ดีที่สุด ชัดเจน ง่ายที่สุด แต่คนพวกนี้ฝึกยังไงๆก็ไม่ได้ผล  แต่แทนที่จะโทษมาที่ตนเอง เพ่งมามองที่ตนเอง ว่า สาเหตุเป็นที่ตนเองซึ่งไม่มีความอดทนพยายามเพียงพอ หรือ ไม่มีพลังของอินทรีย์ ๕ แก่กล้าพอ หรือ ไม่มีวาสนาบารมีมากพอ จึงฝึกไม่เห็นผล  แต่กลับตำหนิโทษไปที่ตำราเก่าแก่ดั้งเดิม เช่น ตำหนิว่า ตำราเดิมๆ เช่น พระไตรปิฏก อรรถกถา ฏีกา..ฯ เป็นต้น ว่า มีความผิดพลาด ต่างๆนาๆ แต่งขึ้นใหม่ทีหลัง  มีการปลอมปน ไม่น่าเชื่อ ..ฯลฯ  คนพวกนี้จึงเกิดความสงสัย ลังเล หาทางออกไม่ถูก จึงคิดค้นวิธีใหม่ๆของตนเองขึ้นมา แล้วมโนเอาว่า เป็นหนทางที่ถูกต้องที่สุด ดีที่สุด ดีกว่าหลักการตามตำราเก่าดั้งเดิม ... สำนักพวกนี้จึงผุดโผล่ออกมามากมาย เช่น สำนักคึกริด ๑๕๐ , สำนักจานบินธัมมะโกย เป็นต้น...ฯลฯ  โดยคนพวกนี้อาจจะไม่สนใจว่า พวกตนนั่นแหละ ที่เป็นเหตุทำความเสื่อมให้ศาสนาพุทธ  ทำให้หลักธรรมแท้ๆของพระพุทธเจ้าสูญหายไปโดยไว  ซึ่งพระพุทธเจ้าก็เคยทรงทำนายไว้แล้ว ในอาณิสูตร เรื่องกลองอานกะ ซึ่งกล่าวถึงเนื้อไม้ของกลองดั้งเดิม ค่อยๆหายไป  มีเนื้อไม้ใหม่ๆเข้ามาทดแทนจนหมด