จากกระทู้นี้
https://pantip.com/topic/42204467
ตอนนี้ ปัญหาของเราคือ เราไม่มีเงินสำรองเพื่อหมุนเวียนในธุรกิจเลย
ไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากคนรอบข้างได้
เราจนปัญญาไม่รู้จะหันไปทางไหนดี รอรายได้แค่เงินจากการค้าขายเท่านั้น
ซึ่งบางทีก็ได้มาไม่ทันได้หมุนจ่าย
จะคิดกู้นอกระบบ ก็กลัวจะสร้างปัญหาให้มันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
แค่นี้ก็แย่มากพอแล้ว
รายได้จากการขายของ ณ ปัจจุบัน แบบขายไม่ค่อยได้เลย เดือนๆหนึ่งก็ประมาณ 3-40,000
ถ้าเดือนไหนขายได้เรื่อยๆ และ ขายดี กำไรก็เป็นหลักแสนขึ้น
ภาระรายจ่าย
- ค่างวดบ้าน เดือนละ 15,000 x 6 เดือน
หลังจากนั้นจ่ายปกติ 30,000 บาท
บ้านเป็นอาคารพาณิชย์ไว้อยู่อาศัยและเป็นหน้าร้าน
ยอดหนี้แรกเริ่ม 6,000,000 ตอนนี้เหลือประมาณ 3,000,000
ผ่อนมาได้ 7 ปีละ เหลือผ่อนอีก 23 ปี
เมื่อก่อน จ่ายโป๊ะทุกเดือน เพื่อให้ยอดมันลดและหมดเร็วขึ้น
คิดว่าหากพ้นวิกฤตช่วงนี้ไปได้ และฟื้นตัว ก็ผ่อนต่อได้ มีก็โป๊ะไปเรื่อยๆ
เพื่อให้หมดภาระเร็วขึ้น
แต่ตอนนี้ ค้างมา 2 งวดละ เริ่มเข้าสู่งวดที่ 3
กังวลและเครียดมาก กลัวจะถูกยึด
- ค่าผ่อนรถ ที่ใช้ทำมากิน ยอด 1,6000,0000
รีไฟแนนซ์แล้ว เหลือยอดประมาณ 400,000
ผ่อนเดือนละ 15,000
- OD และ เงินกู้ ,บัตรเครดิต ยอดจ่ายต่อเดือนประมาณ 10,000
ตอนนี้บัตรเครดิตยกเลิกแล้ว
- หนี้ทางการค้า ยอดประมาณ 800,000 ผ่อนจ่ายเดือนละ 20,000 -30,000
- ค่าน้ำ ค่าไฟ ปกติ เดือนละประมาณ 7-8000 บาท
เพราะเป็นหน้าร้านต้องเปิดแอร์ และ กลางคืนนอนก็เปิดแอร์
แต่ตอนนี้เปิดพัดลมนอนละ เปิดแอร์เป็นบางวัน
และ หน้าร้านก็คงเปิด-ปิด แอร์ เป็นเวลา
คิดว่า ค่าไฟคงลดลง
ตอนนี้ค้างค่าไฟ 3 เดือนแล้ว เขามีคำสั่งมาตัดและยกหม้อแล้ว
แต่ขอพนักงานไว้ พอจะจ่ายผ่าน APP ระบบก็บังคับว่าต้องจ่ายทั้งหมด
ต้องไปขอผ่อนผันที่การไฟฟ้า ต้องไปแต่เช้า ให้ทันก่อนที่พนักงานจะมาตัด
- ค่าใช้จ่ายครอบครัวรวมสัตว์เลี้ยง 6 ชีวิต
ใช้แบบประหยัดๆ ก็ประมาณ 10,000-12,000
กับข้าว ซื้อมาทีก็กินได้หลายมื้อ บางทีก็แชร์ตู้เย็นเก็บไว้กินได้หลายวัน
ไข่ มาม่า ปลากระป๋อง เป็นอาหารประจำครัวที่ขาดไม่ได้
ข้าวหุงเอง หุงทีก็เก็บไว้กินได้ 2 - 3 วัน
- ค่าแก็ส ค่าน้ำมันรถ 2 คัน ประมาณ 12,000
รถกระบะส่งของและ รถยนต์ส่วนตัวที่ใช้ส่งของในบางครั้ง
และวิ่งรถกลางคืนหารายได้พิเศษ นอกเวลาหลังจากปิดร้าน
- ค่าอื่นๆจิปาถะ 10,000
รายได้ ณ ตอนนี้ ในโหมดที่ไม่มีเงินทุนหมุนเวียนเลย
- รายได้หลักก็มาจากการค้าขาย ขายไม่ค่อยได้ ก็ตกเดือน 3-40000
ถ้าเดือนไหนขายได้เรื่อยๆ - ขายดี ได้ Order ล็อตใหญ่ ก็ได้ประมาณ แสน
- รายได้พิเศษ วิ่งรถตอนกลางคืน
เรามีของในสต็อค ก็พยายามทำโปร ลดราคา ขายขาดทุน
เพื่อให้ได้เงินมาหมุนในธุรกิจ
ของบางอย่างก็ต้องยอมขายขาดทุน เพราะมันมีวันหมดอายุ
บางอย่างไม่มีวันหมดอายุแต่สต็อคนานแล้ว ก็ขายๆขาดทุนไป
ดีกว่าวางตั้งไว้เฉยๆรอให้มันเก่าและเสื่อมสภาพ
แต่มันก็ขายยากอยู่ เราไม่ได้ขายบน แพลตฟอร์ม LZ /SP
เพราะกว่าจะได้เงินก็หลายวัน เราต้องการใช้เงินด่วน
เราไม่มีเงินทุนสำรองพอที่จะรอได้
เราอยากมีเงินซักก้อนพอที่จะแก้ปัญหาตรงนี้
ถ้าเรามีเงินทุนหมุนเวียนบ้าง มันก็จะไม่เครียดมาก
อย่างน้อยมันก็ทำอะไรได้มากกว่านี้ และ มันจะมีพลังใจ
และมีแรงพลังที่จะทำอะไรๆอีกเยอะ
แต่พอมันไม่มีเงินสำรองหรือทุนหมุนเวียนเลย
มันเครียด และท้อ หมดแรงที่จะทำอะไรเลย
ขายได้ก็ไม่มีเงินไปซื้อของให้ลูกค้า
บางคนเขาก็ไม่ได้โอนก่อน
เดี๋ยวนี้อะไรๆก็ เก็บปลายทาง
พอต้องจ่ายก่อนส่ง มันก็เลยทำให้โอกาสในการขายน้อยลงไป
ก็เข้าใจในมุมของลูกค้าละ เราก็เสียโอกาสในการขายไปค่อนข้างเยอะ
หากเรามีเงินทุนซักก้อนเอาไว้หมุนเวียน
มันจะทำให้เราขายของได้มากขึ้น มีรายได้เพิ่มขึ้น
สามารถที่จะใช้หนี้ได้ จ่ายบ้าน / รถได้ แบบไม่รัดตัวจนกระดิกตัวไม่ได้แบบนี้
เราไม่รู้จะไปหาเงินจากไหนมาใช้หมุนเวียนในธุรกิจ สถาบันการเงินต่างๆก็คงไม่ได้แล้ว
ยืมญาติพี่น้องก็ไม่ได้ เขามีครอบครัว เคยยืมแล้วและพวกเขาทะเลาะกันสาเหตุเพราะเรา
เลยคิดว่า อย่าไปวุ่นวายสร้างความเดือดร้อนให้ครอบครัวพวกเขาเลย
ในหัวตอนนี้มันตันไปหมด คิดไม่ออก บอกใครไม่ได้
เราก็แค่อยากระบาย เราอึดอัด
ต้องการคำแนะนำ ว่าเราควรทำอย่างไรดี
สาเหตุที่ธุรกิจของเรามีปัญหาแบบนี้
คือ เจอโควิดเข้าไป รายได้ไม่เข้า มีแต่รายจ่าย
เงินเก็บก็เอาออกมาใช้ เพื่อพยุงธุรกิจจนหมด
ตอนช่วงโควิดมีลูกน้อง รายรับไม่มีก็ต้องไปหยิบยืมเงินมา
เพื่อจ่ายค่าจ้าง ไม่ยอมปลดพนักงาน เพราะคิดว่า
ถ้าพวกเขาตกงานตอนโควิด ชีวิตก็คงจะแย่
ก่อนหน้าเช่าอาคารมีหน้าร้าน
พอมีโควิด สามีบอกให้คืนที่เช่าไป ลดขนาดหน้าร้านลงมา
แต่เราก็รั้นไม่ฟัง เพราะคิดว่า เดี๋ยวมันก็ดี
แต่สุดท้ายมันก็แย่ลงเรื่อยๆ โควิดอยู่นานเลย
เราก็พยายามทุกทางเพื่อหาเงินมาประคองร้านไว้
เราแก้ปัญหาด้วยความประมาท และ ความโง่เขลาเบาปัญญาของตัวเอง
แทนที่จะคลายปม เรากลับผูกปมเพิ่ม
พอโควิดเริ่มซา เริ่มเข้าสู่โหมดปกติละ
แต่ธุรกิจเรามันแย่มากแล้ว จะล้มอยู่แล้ว ยื้อไม่ไหว
ก็ให้พนักงานออก ทำกันเอง
หน้าร้านที่เช่า ก็คืนเขาไป ก็เหลือหน้าร้านแค่ในส่วนของเรา
ณ ปัจจุบัน มันก็เริ่มดีขึ้น แต่มันต้องใช้ระยะเวลาในการฟื้นฟู
ปัญหาคือ ณ ตอนนี้ เราไม่มีเงินที่จะมาหมุนในธุรกิจเลย
ความผิดพลาดในครั้งนี้ ให้บทเรียนอะไรหลายอย่างกับเราหลายอย่าง
ได้ทำให้เราได้มองคน มองเห็นอะไรหลายอย่างได้ชัดขึ้น
และบอกตัวเองว่า
อย่าทำอะไรประมาทอีก คนที่จะลำบากไม่ใช่แค่เราคนเดียว
และเมื่อเราลำบาก เราก็ไม่สามารถที่จะยื่นมือไปช่วยเหลือใครได้เลย
ต่อให้เราอยากจะช่วยเหลือเขาก็ตาม
เคยคิดฆ่าตัวตาย วางแผนที่จะตาย ตั้งช้อยส์ให้ตัวเองเลือกว่าจะเลือกตายแบบไหน
แต่สติยังพอมี ปัญญาก็เลยเกิดคิดได้ว่า
เราตายไปแล้ว แล้วไงต่อ
หนี้ก็ยังคงอยู่ ปัญหาทุกอย่างก็ยังอยู่
คนที่เดือดร้อนก็คือเจ้าหนี้ ที่เขาต้องสูญหนี้
สามีที่ต้องเดือดร้อนกับการตามแก้ปัญหาที่เราทิ้งไว้
สัตว์เลี้ยง พวกเขาจะอยู่กันอย่างไรถ้าไม่มีเรา
สู้เรารักษาชีวิตไว้ไม่ดีกว่าเหรอ
อย่างน้อยการมีชีวิตต่อไป มันสามารถทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะ
เราเชื่อว่าธุรกิจของเรามันยังไปต่อได้
และผ่านพ้นวิกฤตการเงินช่วงนี้ไปได้ ค่าผ่อนบ้าน/รถ ก็คงไม่มีปัญหาอะไร
แต่ตอนนี้ มืดมนคิดไม่ออก ว่าจะผ่านมันไปได้อย่างไร
สิ่งที่กังวลในตอนนี้คือกลัวโดนยึดบ้าน
รู้สึกท้อเหลือเกิน รบกวนขอคำแนะนำหรือกำลังใจหน่อยค่ะ
https://pantip.com/topic/42204467
ตอนนี้ ปัญหาของเราคือ เราไม่มีเงินสำรองเพื่อหมุนเวียนในธุรกิจเลย
ไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากคนรอบข้างได้
เราจนปัญญาไม่รู้จะหันไปทางไหนดี รอรายได้แค่เงินจากการค้าขายเท่านั้น
ซึ่งบางทีก็ได้มาไม่ทันได้หมุนจ่าย
จะคิดกู้นอกระบบ ก็กลัวจะสร้างปัญหาให้มันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
แค่นี้ก็แย่มากพอแล้ว
รายได้จากการขายของ ณ ปัจจุบัน แบบขายไม่ค่อยได้เลย เดือนๆหนึ่งก็ประมาณ 3-40,000
ถ้าเดือนไหนขายได้เรื่อยๆ และ ขายดี กำไรก็เป็นหลักแสนขึ้น
ภาระรายจ่าย
- ค่างวดบ้าน เดือนละ 15,000 x 6 เดือน
หลังจากนั้นจ่ายปกติ 30,000 บาท
บ้านเป็นอาคารพาณิชย์ไว้อยู่อาศัยและเป็นหน้าร้าน
ยอดหนี้แรกเริ่ม 6,000,000 ตอนนี้เหลือประมาณ 3,000,000
ผ่อนมาได้ 7 ปีละ เหลือผ่อนอีก 23 ปี
เมื่อก่อน จ่ายโป๊ะทุกเดือน เพื่อให้ยอดมันลดและหมดเร็วขึ้น
คิดว่าหากพ้นวิกฤตช่วงนี้ไปได้ และฟื้นตัว ก็ผ่อนต่อได้ มีก็โป๊ะไปเรื่อยๆ
เพื่อให้หมดภาระเร็วขึ้น
แต่ตอนนี้ ค้างมา 2 งวดละ เริ่มเข้าสู่งวดที่ 3
กังวลและเครียดมาก กลัวจะถูกยึด
- ค่าผ่อนรถ ที่ใช้ทำมากิน ยอด 1,6000,0000
รีไฟแนนซ์แล้ว เหลือยอดประมาณ 400,000
ผ่อนเดือนละ 15,000
- OD และ เงินกู้ ,บัตรเครดิต ยอดจ่ายต่อเดือนประมาณ 10,000
ตอนนี้บัตรเครดิตยกเลิกแล้ว
- หนี้ทางการค้า ยอดประมาณ 800,000 ผ่อนจ่ายเดือนละ 20,000 -30,000
- ค่าน้ำ ค่าไฟ ปกติ เดือนละประมาณ 7-8000 บาท
เพราะเป็นหน้าร้านต้องเปิดแอร์ และ กลางคืนนอนก็เปิดแอร์
แต่ตอนนี้เปิดพัดลมนอนละ เปิดแอร์เป็นบางวัน
และ หน้าร้านก็คงเปิด-ปิด แอร์ เป็นเวลา
คิดว่า ค่าไฟคงลดลง
ตอนนี้ค้างค่าไฟ 3 เดือนแล้ว เขามีคำสั่งมาตัดและยกหม้อแล้ว
แต่ขอพนักงานไว้ พอจะจ่ายผ่าน APP ระบบก็บังคับว่าต้องจ่ายทั้งหมด
ต้องไปขอผ่อนผันที่การไฟฟ้า ต้องไปแต่เช้า ให้ทันก่อนที่พนักงานจะมาตัด
- ค่าใช้จ่ายครอบครัวรวมสัตว์เลี้ยง 6 ชีวิต
ใช้แบบประหยัดๆ ก็ประมาณ 10,000-12,000
กับข้าว ซื้อมาทีก็กินได้หลายมื้อ บางทีก็แชร์ตู้เย็นเก็บไว้กินได้หลายวัน
ไข่ มาม่า ปลากระป๋อง เป็นอาหารประจำครัวที่ขาดไม่ได้
ข้าวหุงเอง หุงทีก็เก็บไว้กินได้ 2 - 3 วัน
- ค่าแก็ส ค่าน้ำมันรถ 2 คัน ประมาณ 12,000
รถกระบะส่งของและ รถยนต์ส่วนตัวที่ใช้ส่งของในบางครั้ง
และวิ่งรถกลางคืนหารายได้พิเศษ นอกเวลาหลังจากปิดร้าน
- ค่าอื่นๆจิปาถะ 10,000
รายได้ ณ ตอนนี้ ในโหมดที่ไม่มีเงินทุนหมุนเวียนเลย
- รายได้หลักก็มาจากการค้าขาย ขายไม่ค่อยได้ ก็ตกเดือน 3-40000
ถ้าเดือนไหนขายได้เรื่อยๆ - ขายดี ได้ Order ล็อตใหญ่ ก็ได้ประมาณ แสน
- รายได้พิเศษ วิ่งรถตอนกลางคืน
เรามีของในสต็อค ก็พยายามทำโปร ลดราคา ขายขาดทุน
เพื่อให้ได้เงินมาหมุนในธุรกิจ
ของบางอย่างก็ต้องยอมขายขาดทุน เพราะมันมีวันหมดอายุ
บางอย่างไม่มีวันหมดอายุแต่สต็อคนานแล้ว ก็ขายๆขาดทุนไป
ดีกว่าวางตั้งไว้เฉยๆรอให้มันเก่าและเสื่อมสภาพ
แต่มันก็ขายยากอยู่ เราไม่ได้ขายบน แพลตฟอร์ม LZ /SP
เพราะกว่าจะได้เงินก็หลายวัน เราต้องการใช้เงินด่วน
เราไม่มีเงินทุนสำรองพอที่จะรอได้
เราอยากมีเงินซักก้อนพอที่จะแก้ปัญหาตรงนี้
ถ้าเรามีเงินทุนหมุนเวียนบ้าง มันก็จะไม่เครียดมาก
อย่างน้อยมันก็ทำอะไรได้มากกว่านี้ และ มันจะมีพลังใจ
และมีแรงพลังที่จะทำอะไรๆอีกเยอะ
แต่พอมันไม่มีเงินสำรองหรือทุนหมุนเวียนเลย
มันเครียด และท้อ หมดแรงที่จะทำอะไรเลย
ขายได้ก็ไม่มีเงินไปซื้อของให้ลูกค้า
บางคนเขาก็ไม่ได้โอนก่อน
เดี๋ยวนี้อะไรๆก็ เก็บปลายทาง
พอต้องจ่ายก่อนส่ง มันก็เลยทำให้โอกาสในการขายน้อยลงไป
ก็เข้าใจในมุมของลูกค้าละ เราก็เสียโอกาสในการขายไปค่อนข้างเยอะ
หากเรามีเงินทุนซักก้อนเอาไว้หมุนเวียน
มันจะทำให้เราขายของได้มากขึ้น มีรายได้เพิ่มขึ้น
สามารถที่จะใช้หนี้ได้ จ่ายบ้าน / รถได้ แบบไม่รัดตัวจนกระดิกตัวไม่ได้แบบนี้
เราไม่รู้จะไปหาเงินจากไหนมาใช้หมุนเวียนในธุรกิจ สถาบันการเงินต่างๆก็คงไม่ได้แล้ว
ยืมญาติพี่น้องก็ไม่ได้ เขามีครอบครัว เคยยืมแล้วและพวกเขาทะเลาะกันสาเหตุเพราะเรา
เลยคิดว่า อย่าไปวุ่นวายสร้างความเดือดร้อนให้ครอบครัวพวกเขาเลย
ในหัวตอนนี้มันตันไปหมด คิดไม่ออก บอกใครไม่ได้
เราก็แค่อยากระบาย เราอึดอัด
ต้องการคำแนะนำ ว่าเราควรทำอย่างไรดี
สาเหตุที่ธุรกิจของเรามีปัญหาแบบนี้
คือ เจอโควิดเข้าไป รายได้ไม่เข้า มีแต่รายจ่าย
เงินเก็บก็เอาออกมาใช้ เพื่อพยุงธุรกิจจนหมด
ตอนช่วงโควิดมีลูกน้อง รายรับไม่มีก็ต้องไปหยิบยืมเงินมา
เพื่อจ่ายค่าจ้าง ไม่ยอมปลดพนักงาน เพราะคิดว่า
ถ้าพวกเขาตกงานตอนโควิด ชีวิตก็คงจะแย่
ก่อนหน้าเช่าอาคารมีหน้าร้าน
พอมีโควิด สามีบอกให้คืนที่เช่าไป ลดขนาดหน้าร้านลงมา
แต่เราก็รั้นไม่ฟัง เพราะคิดว่า เดี๋ยวมันก็ดี
แต่สุดท้ายมันก็แย่ลงเรื่อยๆ โควิดอยู่นานเลย
เราก็พยายามทุกทางเพื่อหาเงินมาประคองร้านไว้
เราแก้ปัญหาด้วยความประมาท และ ความโง่เขลาเบาปัญญาของตัวเอง
แทนที่จะคลายปม เรากลับผูกปมเพิ่ม
พอโควิดเริ่มซา เริ่มเข้าสู่โหมดปกติละ
แต่ธุรกิจเรามันแย่มากแล้ว จะล้มอยู่แล้ว ยื้อไม่ไหว
ก็ให้พนักงานออก ทำกันเอง
หน้าร้านที่เช่า ก็คืนเขาไป ก็เหลือหน้าร้านแค่ในส่วนของเรา
ณ ปัจจุบัน มันก็เริ่มดีขึ้น แต่มันต้องใช้ระยะเวลาในการฟื้นฟู
ปัญหาคือ ณ ตอนนี้ เราไม่มีเงินที่จะมาหมุนในธุรกิจเลย
ความผิดพลาดในครั้งนี้ ให้บทเรียนอะไรหลายอย่างกับเราหลายอย่าง
ได้ทำให้เราได้มองคน มองเห็นอะไรหลายอย่างได้ชัดขึ้น
และบอกตัวเองว่า
อย่าทำอะไรประมาทอีก คนที่จะลำบากไม่ใช่แค่เราคนเดียว
และเมื่อเราลำบาก เราก็ไม่สามารถที่จะยื่นมือไปช่วยเหลือใครได้เลย
ต่อให้เราอยากจะช่วยเหลือเขาก็ตาม
เคยคิดฆ่าตัวตาย วางแผนที่จะตาย ตั้งช้อยส์ให้ตัวเองเลือกว่าจะเลือกตายแบบไหน
แต่สติยังพอมี ปัญญาก็เลยเกิดคิดได้ว่า
เราตายไปแล้ว แล้วไงต่อ
หนี้ก็ยังคงอยู่ ปัญหาทุกอย่างก็ยังอยู่
คนที่เดือดร้อนก็คือเจ้าหนี้ ที่เขาต้องสูญหนี้
สามีที่ต้องเดือดร้อนกับการตามแก้ปัญหาที่เราทิ้งไว้
สัตว์เลี้ยง พวกเขาจะอยู่กันอย่างไรถ้าไม่มีเรา
สู้เรารักษาชีวิตไว้ไม่ดีกว่าเหรอ
อย่างน้อยการมีชีวิตต่อไป มันสามารถทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะ
เราเชื่อว่าธุรกิจของเรามันยังไปต่อได้
และผ่านพ้นวิกฤตการเงินช่วงนี้ไปได้ ค่าผ่อนบ้าน/รถ ก็คงไม่มีปัญหาอะไร
แต่ตอนนี้ มืดมนคิดไม่ออก ว่าจะผ่านมันไปได้อย่างไร
สิ่งที่กังวลในตอนนี้คือกลัวโดนยึดบ้าน