คุยกับแฟนเก่าแล้วเหมือนนํ้าตาจะไหล

ตามหานิยายค่ะ เคยอ่านเมื่อนานมาแล้วแต่จำชื่อเรื่องไม่ได้ (อยากกลับไปอ่านอีกครั้ง):) เนื้อเรื่องที่จำได้คร่าวคือ - นางเอกแต่งงานกับผู้ชาย(ไม่ใช่พระเอก) และมีลูกชายด้วยกันแต่ลูกเหมือนจะโดนฆ่าตาย (ไม่แน

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าวันนั้น 1*สมมุติ*​ก็มาจับมือกอด จุ๊บไหล่ แล้วเราก็ดันรู้สึกขึ้นมาจริงไปซะงั้น มันเป็นคนที่ทำให้เรายิ้มได้ร้องไห้ได้ มันก็ผ่านไปประมาณ 2 ปีครึ่งจู่ๆ 1 ​มันก็เขินเรา แล้วมันก็บอกว่า

เราสองคนเป็นครั้งแรกของกันที่ไปไหนมาไหนด้วยกันเที่ยวด้วยกัน ทำอะไรร่วมกันตลอด พอเลิกกันไป เราก็ยังติดต่อกันอยู่ เราและเขาต่างมีคนใหม่แล้วแต่เขายัทักมาาหาเราว่าเป็นไงบ้าง เขาเมาร้องไห้กับเพื่อนละบอกว่า

ไม่ใช่รักแรกพบแต่เป็นรักที่ลืมไม่ลงเลย ทุกคนที่เคยคบมามันจะมีอยู่คนนึงที่ต่อให้จะผ่านไปนานแค่ไหนเราก็ยังติดอยู่กับความทรงจำเขาอยู่ดี ที่เรียกเขาว่ารักแรกทั้งที่เขาไม่ใช่แฟนคนแรกเพราะเราก็พึ่งรู้ตัวเอง

เรามีแฟนเก่าที่เป็นผญ (ญญ) แล้วเลิกกันไปประมาณ3เดือนก่อนส่วนตัวก็ยังไม่ลืมเขาหรอกค่ะ ตอนนั้นมีกิจกรรมเป็นการเข้าค่ายลูกเสือเนตรนารี แล้วเรากะแฟนเก่าอยู่คนละหมู่คนละกอง แล้วเราเดินไปหาน้องในหมู่ ละเผล

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเคยมีแฟนตอนจะขึ้นมอปลายเป็นผู้ชายที่แอบปิ๊งมานานแล้วแต่ไม่กล้าจีบไม่มีช่องทางติดต่อด้วยเจอเขาเพราะเก็บโทรศัพท์เขาได้ค่ะ ตอนแรกคิดว่าคบไม่ได้มีโอกาสคุยแล้วจนจู่ๆเขาก็ฟอลไอจีมาแล้งเรา

คือผมตอนอายุ17ปีเคยไปทำสด.9มาแล้วแต่ตอนนั้นที่ไปทำสัสดีอำเภอที่บ้านเกิดของบิดาบอกว่าต้องสืบข้อมูลมารดาก่อนเนื่องจากอยู่คนละอำเภอคนละจังหวัดจนตอนนึ้ผ่านมา3-4ปีแล้วแล้วผมตามเรื่องทุกปีแต่เรื่องไม่มีการค

ยาวหน่อยนะคะ คือต้องบอกก่อนว่า เราได้มีโอกาสได้รู้จักกับเพื่อนของผู้จัดการเก่า ตอนนั้นก็ได้รู้ถึงปัญหาที่เขาเจอคือผู้จัดการเก่าเราถามพี่เขาว่า "โอเคไหมเรื่องนั้น" เขาเลยเล่าให้ทุกคนฟัง ว่า

วันนี้เล่นfacebook เหมือนปกติทุกวันอะค่ะ ไปกดส่องเฟสน้องคนนึงแบบน้องเป็นใครไม่รู้นะ ไม่ได้รู้จักส่วนตัวแค่คุ้นๆเลยไปส่อง แล้วบังเอิญมากกกกๆๆๆๆๆบังเอิญไปเจอเฟสบุ๊คแฟนเก่าค่ะ เห็นโปรไฟล์และรูปปกเขาเป็นp