ว่าด้วยเรื่องของ Safe Zone

คือเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวันที่16เมษายนที่ผ่านคือหนูนั่งรถทัวร์บางสะพาน-กรุงเทพ ละขึ้นไปบนรถหนูหาที่นั่งไม่เจอ พี่ผช คนนั้นเขาก็ช่วยหาคือเขาน่ารักมากค่ะ ตอนน้ำแอร์บนรถหยดใส่เขาก็ถอดเสื้อกันหนาวมาเช็ดน้

คือผมเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งแต่พยายามชวนคุยกับผญคนนึงครับด้วยคำถามซ้ำๆมา2-3เดือนละครับ ประโยคชวนคุยเช่น ตื่นยัง กินข้าวยัง ทำไรอยู่ วันนี้เป็นยังไง กินข้าวยัง ประมาณนี้ครับ เขาก็พยายามตอบโต้ผมถามผมกลับตล

ผมมีเพื่อนคนนึงชื่อขึ้นต้นด้วย ฟ รู้จักตั้งแต่ ม.1-3 เพราะอยู่วงโยด้วยกัน ที่นี้มีรุ่นพี่ม.4มาใหม่ ผมเป็นคนแรกๆที่ทัก(ไม่ได้จะจีบแต่คุยแบบเพื่อนเล่น)และเพื่อนผมก็ได้รุ่นพี่เป็นแฟน อธิบายนิสัยผมก่อน

คือเรื่องมันเป็นอย่างงี้ครับ ตอนที่พึ่ง เปิดเทอมม.4ช่วงเดือนพฤษภาคม ผมไม่คิดว่าจะมีเพื่อนเพราะห้องที่ผมเรียนคือวิทย์ศาสตร์ทางการแพทย์ ตอนนั้นผมคิดว่าทุกคนต้องจริงจังกับการเรียนต่างจากผมแน่ๆ แต่ผมก็ได้

เราอ่ะชอบเล่นเกม แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นติดเกมนะ แบบว่าถ้ามีเพื่อนชวนเล่นก็เล่นด้วยไรงี้ แล้วเมื่อปีที่แล้ว ช่วงที่เราเรียนอยู่มหาลัยปีสุดท้าย ประมาณต้นๆเดือนสิงหา (เพื่อนเราให้ชื่อสมมุติว่า A เป็นผู้หญิง)

คือผมได้ลองโทรกับคนที่ไม่รู้จักเลย ผมรู้สึกดีกับเขามากๆเลยครับ เขาชวนคุยเก่ง ผมคุยกับเขาได้ประมาณ2-3ชม.ได้ แล้วเราก็ได้แลกไอจีกันต่างคนต่างฟอลกัน แล้วมันทำให้ผมอยากพัฒนาตัวเองอยากดูดีขึ้น  แล้วก็

ยังไงก็ได้ค่ะขอให้กลับมาเหมือนเดิมครบ จำเป็นจริงๆค่ะ

เคยมั้ย เวลาที่เพื่อนสนิททำอะไรให้ มันดูเหมือนมากกว่าเพื่อน คือเรามีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายอยู่คนนึง สนิทมากในหมู่เพื่อนผู้ชาย มันทำทุกอย่างให้เรา ไปรับไปส่ง ไปไหนมาไหน บริการเราทุกอย่าง เหมือนแฟนแต่มัน