กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ toshare

ตะเกียงจุดติดแล้ว โชยแสง ไฟอ่อนโรยฤาแรง แจ่มจ้า ถึงวันย่อมมอดแดง วูบดับ มืดมิดแสงเร็วช้า เหตุด้วยปัจจัย ตะเกียงใดที่ไส้ หมดไป คือเหตุดับของไฟ หนึ่งนั้น ตะเกียงที่เหือดไข หมดแห่ง น้ำมัน ไฟย่อมดับสบั้น

กลางไพรพฤกษ์ไสวเสียดฟ้ากว้าง พฤกษ์รายเรียงงามอย่างสวยไศล ยอดไม้ชูดั่งมงกุฏแห่งพงไพร แต่งโลกให้งดงามอภิรมย์ เสียงนกร้องหริ่งหรีดบันเทิงใจ แม่น้ำใสแสงกระทบภพสวยสม ลมพลิ้วไหวขับขานหวานอารมณ์ ทุกมุมดงพรม

จากผงเทาเคล้าน้ำและหินทราย สร้างเรียงรายต้นทุนงานหลายสิ่ง เชื่อมมิติความฝันสู่ความจริง แข็งแรงยิ่งสถาปัตย์งานมั่นคง ความคิดวิทย์ผนึกชิดสูตรที่หมาย ใช้หลากหลายก่อสร้างสมประสงค์ สร้างสะพานยืนนานฐานดำรง