สวัสดีค่ะ... ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่า เป็นคนขี้อายตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ เวลารวมญาติกันวันเช้งเม้ง โดยทางญาติฝ่ายพ่อจะเป็นคนเชื้อสายจีนค่ะ  ชอบเปรียบเทียบลูกๆเขากับเรา อยู่ตลอด เมื่อได้เจอหน้ากัน มันทำให้เรารู้สึกไม่อยากไปเจอญาติตัวเอง ทุกครั้งที่จะเจอก็จะมีเเต่คำเสียดสี ดูหมิ่น ด่าทอ ว่าทำไมถึงไม่เก่ง ทำไมถึงไม่ดี ทั้งๆที่เราก็ทำทุกอย่างอย่างเต็มที่ ทุกๆครั้งที่เจอ บรรยากาศมันก็จะอึดอัดไปหมด เวลาที่บ้านชวนไปไหนกับญาติ เราจะชอบปฏิเสธค่ะ ทำให้ที่บ้านบอกว่า ไม่พอใจเรามากๆ แต่ญาติฝ่ายแม่ คือดีมากค่ะ ญาติๆไม่เคยเปรียบเทียบเรากับใคร เวลาเจอหน้ากันก็จะถามไถ่ปกติ มันรู้สึกอบอุ่นทุกครั้ง มันทำให้เราสะดวกใจมากๆเวลาที่จะไปเจอ ไม่มีความกังวลใจใดๆ เลยทำให้เราจะชอบไปอยู่กับญาติทางฝ่ายแม่มากกว่า 
.
จริงๆเราก็ไม่ได้เป็นคนมือหนักอะไรนะคะ เวลาเจอใครเราก็ไหว้ตลอด แต่มีวันนึงที่มีงานแต่งของญาติ ที่กรุงเทพ ซึ่งเราอยู่กรุงเทพในช่วงนั้นพอดี ที่บ้านเลยให้เราไปงานแต่งค่ะ เป็นญาติๆฝั่งพ่อนะคะ ในงานเช้าที่เราไป มันเป็นพิธีการค่ะ ซึ่งเราไปสายค่ะ พอดีติดธุระนิดหน่อย ญาติๆผู้ใหญ่เขาก็จะนั่งกันด้านหน้าสุดของพิธี เรามาสายก็ได้ยืนมองข้างหลัง ไม่ได้เจอใคร ได้ไปเจอพี่ๆ เป็นลูกพี่ลูกน้อง เขาก็เลยชวนไปถ่ายรูปกันข้างนอก พูดคุย แล้วไปนั่งที่โต๊ะอาหาร โดยห้องจัดเลี้ยงนี้จะเเบ่งเป็น 2 โซนค่ะ ซึ่งเรานั่งอยู่อีกโซนนึงของงาน ทำให้ไม่ได้เจอกับญาติเท่าไร จนอีกวันมีสายเข้ามาจากที่บ้าน พูดว่า ทำไมถึงไม่เข้าไปทักทายญาติพี่น้อง ทำไมไม่มีมารยาทขนาดนี้ แย่มาก แล้วจะไปทำงานได้ยังไง ไม่เข้าไปทักทายผู้ใหญ่ มือแข็งมาก เราเลยตอบตามที่บอกทุกคนเลยค่ะ ว่าเราไม่ได้เจอเลย คนเยอะด้วย แล้วที่บ้านก็ด่าเราค่ะ ว่าเราไม่มีมารยาท มือหนัก ไม่เข้าหาผู้ใหญ่ เราก็ได้แต่รับฟังค่ะ 
.
เราคิดว่าเรื่องนี้มันเป็นปัญหากับเรามากๆ มันทำให้เราอึดอัดใจที่จะเจอ เวลาได้เจอก็มีแต่คำดูหมิ่น เยียดหยาม บางครั้งแค่ได้ยินคำพูดดีๆบ้าง เราก็ไม่รู้ต้องทำยังไง ทำให้เราชอบหลบหน้า ไม่ค่อยอยากไปเจอ บอกตรงๆนะคะ เป็นคนกลัวญาติตัวเองไปส้ะแล้วค่ะ 🥲